Rozpoczęło się 99. posiedzenie Sejmu

Nowe prawo działalności gospodarczej, czyli swoista „konstytucja dla przedsiębiorców”, to jeden z punktów porządku obrad 99. posiedzenia Sejmu, które potrwa od 9 do 11 września. Posłowie mają też pracować m.in. nad wsparciem kredytobiorców w trudnej sytuacji finansowej, nad utworzeniem funduszu pomocy dla rolników dotkniętych znacznym spadkiem dochodów, np. na skutek klęsk żywiołowych, wprowadzeniem możliwości zwolnienia rodzin wielodzietnych z opłat za wywóz śmieci oraz zwolnieniem z opłat za leki żołnierzy, wysyłanych w PRL do pracy np. w kopalniach. W porządku obrad są też projekty obywatelskie, w tym propozycja całkowitego zakazu przerywania ciąży. Ponadto podczas 99. posiedzenia minister rolnictwa i rozwoju wsi przedstawi posłom informacje na temat skutków suszy.

Planowane jest także ślubowanie nowych posłów: Danieli Chrapkiewicz, Krzysztofa Głuchowskiego, Filipa Kaczyńskiego i Michała Dworczyka. Będą oni sprawować mandaty poselskie po: Macieju Łopińskim, Małgorzacie Sadurskiej, Adamie Kwiatkowskim oraz Krzysztofie Szczerskim, którzy objęli stanowiska w Kancelarii Prezydenta.

Ślubowanie przed Sejmem złoży także nowy Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Bodnar, powołany na to stanowisko 24 lipca 2015 r. przez Sejm. 7 sierpnia br. zgodę na powołanie RPO wyraził Senat. Po złożeniu ślubowania przez rzecznika rozpocznie się jego 5 – letnia kadencja.

Przyznanie tzw. żołnierzom górnikom prawa do bezpłatnego zaopatrzenia w niektóre leki
Taka propozycja znajduje się w senackim projekcie nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Drugie czytanie projektu odbędzie się na 99. posiedzeniu Sejmu. Projekt realizuje postulaty zawarte w petycji skierowanej do Marszałka Senatu m.in. przez Związek Represjonowanych Politycznie Żołnierzy Górników. Przyznaje tzw. żołnierzom górnikom prawo do bezpłatnych leków na receptę, leków do zastrzeżonego stosowania oraz do refundowanych środków specjalnego przeznaczenia żywieniowego. Chodzi o byłych żołnierzy, którzy w okresie PRL-u w ramach zastępczej służby wojskowej byli przymusowo kierowani do pracy w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach pozyskiwania rud uranu i batalionach budowlanych. Obecnie takie uprawnienie przysługuje inwalidom wojennym i osobom represjonowanym oraz m.in. wdowcom po nich. W uzasadnieniu podkreślono, że zgodnie z ustawą z 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach budowlanych zatrudnienie w tych miejscach uznano za szczególny rodzaj represji z przyczyn politycznych. Mimo to nie przysługuje im prawo do bezpłatnych leków. Senat podjął uchwałę w sprawie wniesienia projektu do Sejmu 13 grudnia 2012 r. Dzień później – 14 grudnia 2012 r. – projekt wpłynął do Sejmu. 12 lutego 2013 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Zdrowia. Komisja przeprowadziła pierwsze czytanie 21 marca 2013 r. Nad projektem pracowała też podkomisja nadzwyczajna powołana do jego rozpatrzenia. 24 lipca 2015 r. komisja przyjęła sprawozdanie, w którym proponuje poprawki do projektu. Komisja wprowadziła do projektu poprawkę, zgodnie z którą dokumentem potwierdzającym posiadanie projektowanego uprawnienia byłoby zaświadczenie wydawane przez Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Pozostałe poprawki mają charakter redakcyjny. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Krystyna Skowrońska.

Poprawa stanu zdrowia publicznego poprzez m.in. usprawnienie wczesnej wykrywalności chorób
To jedno z założeń rządowego projektu ustawy o zdrowiu publicznym, nad którym posłowie będą kontynuowali prace w drugim czytaniu. Ma on m.in. zmniejszyć skalę występowania głównych przyczyn zachorowań i poprawić wczesną wykrywalność. Wśród najważniejszych zagrożeń rząd wymienia choroby cywilizacyjne: schorzenia układu sercowo-naczyniowego, nowotwory, uzależnienia, choroby układu oddechowego, cukrzycę i choroby psychiczne. Ustawa ma pomóc m.in. w stworzeniu struktur odpowiedzialnych za koordynację i monitorowanie działalności władz publicznych, usystematyzować realizowane obecnie zadania z zakresu zdrowia publicznego i zapewnić ich ciągłość. Ma też zapewnić adekwatne do potrzeb i kompleksowe podejście oraz stabilne mechanizmy finansowania. Podstawą działań będzie przyjęty przez rząd, w drodze rozporządzenia, Narodowy Program Zdrowia (NPZ), skoncentrowany na promocji zdrowia i zapobieganiu chorobom, oparty na ścisłej współpracy administracji rządowej i samorządowej. NPZ będzie ustanawiany na co najmniej 5 lat. Pierwszy program będzie przyjęty na lata 2016-2020, a na jego realizację w 2016 r. z budżetu państwa zostanie przeznaczone 140,7 mln zł. Do zadań z zakresu zdrowia publicznego, które będą realizowane zgodnie z projektem, należą m.in.: promowanie zdrowia i profilaktyka chorób, prowadzenie edukacji zdrowotnej, rozpoznawanie, eliminowanie lub ograniczenie zagrożeń dla zdrowia fizycznego, psychicznego i społecznego w środowisku zamieszkania, nauki, pracy i rekreacji oraz inicjowanie i prowadzenie badań naukowych w zakresie zdrowia publicznego. Powstanie Rada do Spraw Zdrowia Publicznego, która będzie pełnić funkcję opiniodawczo-doradczą ministra zdrowia. W jej skład wejdą m.in. przedstawiciele: prezydenta, administracji publicznej, Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, pracodawców i organizacji pozarządowych, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, Naczelnej Rady Lekarskiej oraz konsultanci krajowi. Rada zastąpi funkcjonujący obecnie Międzyresortowy Zespół Koordynacyjny Narodowego Programu Zdrowia. Przewodniczącego rady będzie wyznaczał minister zdrowia. Rząd będzie mógł też powołać pełnomocnika ds. zdrowia publicznego. Programy realizowane do tej pory obejmujące m.in. onkologię i kardiologię staną się częścią NPZ. Nowym zadaniem, ujętym w NPZ, będzie program profilaktyki otyłości, nieobjęty obecnie finansowaniem. Kompleksową opiekę psychiatryczną na obszarach, na których mieszka od 50 tys. do 200 tys. osób będą sprawowały centra zdrowia psychicznego. Docelowo powstaną one w każdym powiecie, dużej gminie lub dzielnicy dużego miasta. W wyniku realizacji zadań przewidzianych w ustawie i NPZ m.in. odsetek palących ma się zmniejszyć o 2 proc do 2020 r. Do 2025 r. ma przestać rosnąć liczba osób otyłych i chorych na cukrzycę, a o 10 proc. zmniejszyć się liczba osób nadużywających alkoholu. Rząd przyjął projekt 7 lipca 2015 r. Wpłynął on do Sejmu 15 lipca br. 16 lipca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu, które odbyło się 21 lipca br. Następnie projekt trafił do Komisji Zdrowia, która skierowała go do podkomisji. 22 lipca 2015 r. odbyło się posiedzenie podkomisji. 5 sierpnia br. Komisja Zdrowia wniosła o przyjęcie projektu z poprawkami. Sprawozdanie komisji przedstawi poseł Maciej Orzechowski.

Możliwość zwolnienia rodzin wielodzietnych z opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi
Taka propozycja znajduje się w poselskim projekcie nowelizacji ustawy o Karcie Dużej Rodziny oraz niektórych innych ustaw. W drugim czytaniu Sejm będzie kontynuował prace nad tym projektem. Zwalnia, w całości lub części, z opłaty za wywóz śmieci rodziny wielodzietne, którym przysługuje Karta Dużej Rodziny. Zwolnienie to przyznawałaby rada gminy w drodze uchwały. Ustawa o Karcie Dużej Rodziny umożliwia samorządom uchwalanie programów przyznających uprawnienia członkom rodzin wielodzietnych. Dlatego zdaniem wnioskodawców, samorządy powinny uwzględniać też ulgi lub umorzenia opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla członków rodzin wielodzietnych. Projekt wpłynął do Sejmu 27 kwietnia 2015 r. jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP PiS. 1 lipca br. został skierowany do pierwszego czytania w  Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej. Komisja skierowała projekt do prac w podkomisji. 4 sierpnia br. komisja przyjęła sprawozdanie, w którym wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami. Doprecyzowano, że zwolnienie rodzin wielodzietnych z opłat za śmieci będzie uprawnieniem, a nie obowiązkiem rad gmin. Kolejna propozycja zmian zakłada, że przy podejmowaniu decyzji o zwolnieniu z opłat za wywóz śmieci rada gminy może brać pod uwagę kryterium dochodowe. Komisja uznała, że do osiągnięcia celów projektu nie jest konieczna zmiana ustawy o Karcie Dużej Rodziny. W związku z tym zmieniono tytuł ustawy na „ustawę o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach”, ponieważ nowelizacja ma dotyczyć tylko przepisów tej ustawy. Zmieniono też termin wejścia w życie projektowanej ustawy z 3 miesięcy od dnia ogłoszenia na 1 stycznia 2016 r. Sprawozdanie komisji przedstawi posłanka Marzena Machałek.

Minister Sprawiedliwości będzie miał większy wpływ na wykonanie budżetu w części, za którą odpowiada
To sens projektowanych zmian w rozpatrywanym w drugim czytaniu poselskim projekcie nowelizacji Prawa o ustroju sądów powszechnych. Zgodnie z projektem, w sprawach o wynagrodzenie wszczętych z powództwa sędziego, referendarza sądowego, asystenta sędziego lub dyrektora sądu do strony pozwanej będzie mógł przystąpić Minister Sprawiedliwości. Szef resortu sprawiedliwości będzie mógł zostać tzw. interwenientem ubocznym, czyli takim uczestnikiem procesu cywilnego, który nie jest stroną, ale ma interes prawny w rozstrzygnięciu sprawy na korzyść jednej ze stron. Przystąpienie do postępowania ma być możliwe do zamknięcia rozprawy w drugiej instancji. Wnioskodawcy argumentują, że Minister Sprawiedliwości jest dysponentem części budżetowej, z której finansowane są między innymi sądy powszechne, ale nie ma obecnie możliwości wzięcia udziału w procesach, które mają bezpośredni wpływ na wykonanie budżetu w tej części. Obecnie stronę pozwaną, czyli pracodawcę, reprezentują prezesi sądów, którzy nie odpowiadają majątkowo za rezultaty zapadających rozstrzygnięć. Projekt wpłynął do Sejmu 13 lipca 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 24 lipca br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. Pierwsze czytanie obyło się 4 sierpnia br. Tego dnia komisja przyjęła sprawozdanie, w którym wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami o charakterze legislacyjnym. Komisja zaproponowała doprecyzowanie, by uprawnienia Ministra Sprawiedliwości nie dotyczyły tylko spraw o wynagrodzenia, ale wszystkich spraw o roszczenia majątkowe ze stosunku służbowego lub stosunku pracy. Sprawozdanie przedstawi poseł Marek Poręba.

Wzmocnienie przepisów karnych dotyczących finansowania terroryzmu
To cel rządowego projektu nowelizacji Kodeksu karnego oraz niektórych innych ustaw, który Sejm rozpatrzy w drugim czytaniu. Projekt dostosowuje polskie prawo do niektórych zaleceń komitetu MONEYVAL i dyrektyw UE dotyczących walki z finansowaniem terroryzmu i praniem brudnych pieniędzy, a także ich fałszowaniem. MONEYVAL jest komitetem ekspertów działającym przy Radzie Europy. Jego zadaniem jest ocena przepisów i środków podejmowanych przez państwa członkowskie Rady, by przeciwdziałać praniu brudnych pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Zalecenia dla Polski w tym zakresie wydano po misji ekspertów w 2012 r. Obecnie od 2 do 12 lat więzienia grozi za finansowanie działań terrorystycznych. Projekt nowelizacji Kodeksu karnego przewiduje takie kary również za przekazywanie środków finansowych organizacjom terrorystycznym i ich członkom niezależnie od celu, na który mają być wydane. Jeśli chodzi o pranie brudnych pieniędzy, to projekt dodaje karę do 3 lat więzienia już za przygotowania do popełnienia tego przestępstwa. Obecnie, kara od 6 miesięcy do 8 lat grozi za proceder wprowadzania do obiegu pieniędzy pochodzących z nielegalnych źródeł. Realizując dyrektywy UE dotyczące walki z podrabianiem euro i innych walut, projekt przewiduje, że kara od 5 lat więzienia lub 25 lat pozbawienia wolności będzie grozić również za podrabianie pieniędzy, które dopiero mają wejść do obiegu. Obecnie kary te grożą za fałszowanie już wyemitowanych monet i banknotów. Projekt obejmuje także rozwiązania wzmacniające ochronę i wsparcie dla ofiar przestępstw. M.in. wprowadza zaświadczenia o złożeniu formalnego zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Ma to znaczenie w przypadku ubiegania się o ubezpieczenie w związku z np. kradzieżą wypożyczonego samochodu lub powierzonego przez pracodawcę telefonu czy laptopa. Jest to szczególnie istotne w przypadku cudzoziemców, którzy padli ofiarą kradzieży i w swoim kraju będą się ubiegać o wypłatę ubezpieczenia. Rząd przyjął projekt 7 lipca 2015 r. Projekt wpłynął do Sejmu 10 lipca 2015 r., a 13 lipca br. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu plenarnym, które miało miejsce 23 lipca br. Nad projektem pracowali następnie posłowie zasiadający w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. 4 sierpnia br. Komisja przyjęła sprawozdanie, w którym wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami redakcyjnymi, legislacyjnymi, a także m.in. ze zmianą zastępującą zaświadczenie o złożeniu zawiadomienia o przestępstwie potwierdzeniem tego faktu. Sprawozdanie komisji przedstawi posłanka Zofia Czernow.

Doprecyzowanie zasad tworzenia i funkcjonowania europejskich ugrupowań współpracy terytorialnej
To rządowa propozycja zmian w ustawie o europejskim ugrupowaniu współpracy terytorialnej. Drugie czytanie projektu odbędzie się na obecnym posiedzeniu Sejmu. Projekt reguluje zasady tworzenia i funkcjonowania europejskich ugrupowań współpracy terytorialnej (EUWT) oraz zasady prowadzenia ich rejestru – chodzi o wykonanie rozporządzenia wspólnotowego nr 1082/2006 w sprawie EUWT. EUWT ma ułatwić współpracę terytorialną, a także wzmocnić spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną UE. W każdym EUWT uczestniczą partnerzy z co najmniej dwóch państw. W ramach europejskich ugrupowań współpracy terytorialnej samorządy, władze państwowe i instytucje przez nie powołane (np. stowarzyszenia) z państw członkowskich UE, mogą realizować wspólne przedsięwzięcia o charakterze ponadnarodowym. Rejestr EUWT prowadzi Komitet Regionów. Do końca 2013 r. zarejestrowano 45 ugrupowań, w tym 3 z udziałem polskich podmiotów: Środkowoeuropejski Korytarz Transportowy, Tatry i Tritia. Dzięki szczegółowemu określeniu w projekcie zasad współpracy MSZ i innych resortów w trakcie zakładania EUWT czas potrzebny do utworzenia ugrupowania będzie krótszy. Projekt określa zasady postępowania w przypadku zmiany konwencji EUWT oraz wprowadza mechanizm tzw. milczącej zgody na przystąpienie do EUWT, jeżeli w ciągu 6 miesięcy nie wydano decyzji w tej sprawie. Zgodnie z projektem katalog potencjalnych członków EUWT zostałby rozszerzony o przedsiębiorstwa publiczne realizujące usługi o ogólnym interesie gospodarczym. Procedura ich przystąpienia do ugrupowania byłaby taka jak ta, stosowana wobec jednostek samorządu terytorialnego. Zgodę na przystąpienie do EUWT ma wyrażać w przypadku członkostwa Polski lub władz na szczeblu krajowym – Rada Ministrów (w drodze uchwały), a w przypadku pozostałych polskich podmiotów, w szczególności jednostek samorządu terytorialnego – minister spraw zagranicznych, w uzgodnieniu z ministrami: spraw wewnętrznych, finansów oraz infrastruktury i rozwoju (w drodze decyzji administracyjnej). Rejestr EUWT w Polsce będzie jawny. Będzie go prowadził  minister spraw zagranicznych w postaci elektronicznej. Rząd przyjął projekt 21 lipca 2015 r.  Projekt wpłynął do Sejmu 24 lipca br., 29 lipca br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej oraz Spraw Zagranicznych. Pierwsze czytanie odbyło się 5 sierpnia br. Tego dnia komisje przyjęły też sprawozdanie, w którym proponują poprawki redakcyjne oraz doprecyzowujące. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Dorota Rutkowska.

Usprawnienie zadań organów administracji żeglugi śródlądowej
To jedno z założeń rządowego projektu nowelizacji ustawy o żegludze śródlądowej. Sejm rozpatrzy go w drugim czytaniu. Projekt wdraża dwie dyrektywy Komisji Europejskiej, zmieniające obecnie obowiązujące załączniki dotyczące wymagań technicznych dla statków żeglugi śródlądowej. Chodzi o implementację dyrektyw: 2012/48/UE z 10 grudnia 2012 r. oraz 2013/49/UE z 11 października 2013 r. Projekt wprowadza m.in. nowe zasady w zakresie wymiany i dostępu do informacji tych organów. W projekcie określono zasady otrzymywania, przechowywania i przekazywania informacji o statkach przez dyrektorów urzędów żeglugi śródlądowej. Projekt przewiduje, że elektroniczna baza danych statków będzie prowadzona przez dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej (UŻŚ) w Szczecinie. Informacje z bazy będą przekazywane do elektronicznego rejestru prowadzonego przez Komisję Europejską, organom państwowym w Polsce, państwom trzecim oraz organizacjom międzynarodowym. Projekt zmienia też wymagania kwalifikacyjne dla jednego z ekspertów powoływanych w skład technicznej komisji inspekcyjnej przez dyrektora UŻŚ. Projekt zakłada w tym zakresie, że specjalista do spraw nautyki będzie musiał posiadać patent żeglarski kapitana żeglugi śródlądowej, uprawniający do prowadzenia tego typu statku, który ma zostać poddany inspekcji. Rząd przyjął projekt 21 lipca 2015 r. Projekt wpłynął do Sejmu 22 lipca 2015 r. 24 lipca br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Infrastruktury. Pierwsze czytanie odbyło się 4 sierpnia br. Tego samego dnia komisja przyjęła sprawozdanie wraz z poprawkami o charakterze legislacyjnym. Sprawozdanie komisji przedstawi posłanka Teresa Świło.

Łatwiejszy dostęp dla spadkobierców do środków na tzw. rachunkach uśpionych
Przewiduje senacki projekt nowelizacji ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw. Sejm rozpatrzy go w drugim czytaniu. Projekt reguluje kwestię nieaktywnych rachunków w bankach i spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (tzw. rachunków uśpionych). Nowe przepisy mają ułatwić dostęp do informacji o takich kontach spadkobiercom zmarłych klientów instytucji finansowych. W obecnym stanie prawnym spadkobiercy często nie wiedzą gdzie zmarły ulokował pieniądze. Celem projektu jest, aby zgromadzone środki mogły łatwiej trafić do ich prawowitych właścicieli. Zgodnie z projektem banki i SKOK-i będą musiały informować klienta przy zakładaniu rachunku o możliwości wskazania osób uprawnionych do wypłaty zgromadzonych środków na wypadek śmierci. W myśl projektu banki i SKOK-i będą miały obowiązek ustalenia przyczyny braku aktywności na koncie. Po upływie 5 lat od ostatniej dyspozycji w sprawie rachunku będą musiały wystąpić do Ministra Spraw Wewnętrznych o sprawdzenie w rejestrze PESEL, czy posiadacz rachunku żyje. Projekt zawiera też rozwiązania w zakresie zarządzania środkami pieniężnymi po zmarłych klientach banków oraz SKOK-ów. Pieniądze z rachunków osób zmarłych i kont uśpionych trafiałyby do funduszu środków nieodebranych, prowadzonego przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny (BFG). BFG przejmie zobowiązania wobec spadkobierców. Będą oni mieli bezterminową możliwość podjęcia pieniędzy. Projekt zakłada również utworzenie centralnej informacji o rachunkach, których posiadacze nie żyją lub które są nieaktywne od co najmniej 10 lat. Baza ma być prowadzona przez BFG. Banki i SKOK-i będą zawierać z Funduszem umowy dotyczące wymiany informacji o rachunkach. Dzięki centralnemu rejestrowi uprawniona osoba będzie mogła uzyskać zbiorczą informację o wszystkich rachunkach zmarłego w dowolnym banku lub SKOK. Projekt wpłynął do Sejmu 23 marca 2015 r. z inicjatywy Senatu. 26 maja 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Finansów Publicznych. 4 sierpnia komisja przeprowadziła pierwsze czytanie i przyjęła sprawozdanie wraz z poprawkami. Komisja zaproponowała m.in. zmianę terminu wejścia w życie zmian z 12 miesięcy od dnia ogłoszenia na 1 stycznia 2017 r. Sprawozdanie komisji przedstawi posłanka Genowefa Tokarska.

Rozwiązania zmniejszające ryzyko niewypłacalności zakładów ubezpieczeń i reasekuracji
Zawiera je rządowy projekt ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracji, którego drugie czytanie odbędzie się na obecnym posiedzeniu Sejmu. Projekt dostosowuje obowiązki ubezpieczycieli do przepisów unijnych, w tym dyrektywy 2009/138/WE (Wypłacalność II), regulującej zagadnienia związane z podejmowaniem i prowadzeniem działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej. Zdaniem rządu nowy system Wypłacalność II przyniesie długoterminowe korzyści społeczno-gospodarcze, zarówno dla ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia, jak i dla zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. Nowy system ma zmniejszyć prawdopodobieństwo niewypłacalności zakładów i zwiększyć ich konkurencyjność. To z kolei ma przełożyć się na poprawę jakości świadczonych usług, obniżenie opłat, większą transparentność oraz lepszą ocenę ryzyka. Projekt zakłada wprowadzenie nowego systemu wypłacalności zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji, wzorowanego na regulacjach kapitałowych dla banków z Nowej Umowy Kapitałowej – tzw. Bazylea II. Nowy system będzie oparty na 3 filarach: filar 1 – określa wymogi kapitałowe, filar 2 – to wymogi jakościowe (system zarządzania oraz proces nadzorczy), filar 3 – to obowiązki informacyjne zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji oraz dyscyplina rynkowa. Projekt wprowadza dodatkowe rozwiązania prokonsumenckie, w tym m.in. zobowiązuje zakłady ubezpieczeń do przeprowadzenia analizy potrzeb, wiedzy, doświadczenia oraz sytuacji finansowej klienta przed zaproponowaniem mu zawarcia umowy o charakterze inwestycyjnym. Projekt zwiększa też uprawnienia Komisji Nadzoru Finansowego, m.in. upoważnia ją do wydawania rekomendacji przy realizacji wytycznych i zaleceń Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych. KNF będzie: dbać o to, by działalność zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji była zgodna z prawem, ograniczać ryzyko występujące w działalności tych zakładów oraz zapobiegać naruszeniu interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych lub uprawnionych z umów ubezpieczenia. KNF będzie mogła też kontrolować działalność zagranicznego oddziału zakładu ubezpieczeń i zagranicznego zakładu reasekuracji z Unii Europejskiej. Rząd proponuje też zniesienie obecnie istniejącego obowiązku przynależności towarzystw ubezpieczeniowych do Polskiej Izby Ubezpieczeń – byłaby ona dobrowolna. Rząd przyjął projekt 16 czerwca 2015 r. Projekt wpłynął do Sejmu 3 lipca 2015 r. Następnie 9 lipca br. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Pierwsze czytanie odbyło się 23 lipca 2015 r. Następnie projekt został skierowany do dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych.

Polska wdraża unijne zasady opodatkowania dochodów firm powiązanych kapitałowo z siedzibami w różnych państwach członkowskich
Prace nad tymi rozwiązaniami będą kontynuowane w drugim czytaniu podczas bieżącego posiedzenia Sejmu. Rządowy projekt nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw dotyczy ponadto opodatkowania dochodów z odsetek – wprowadza w ustawie o PIT dodatkowy rozdział regulujący w sposób kompleksowy zasady pozyskiwania i przekazywania informacji o wypłatach odsetek. Ponadto projekt m.in. doprecyzowuje przepisy dotyczące zwolnień dla dywidend. Zwolnienie nie obejmie przypadków, w których dochody takie zostały osiągnięte w wyniku fikcyjnych uzgodnień, których celem było uzyskanie nieuzasadnionych korzyści podatkowych. Projekt wdraża kodeks postępowania w zakresie dokumentowania transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Obowiązki te mają być proporcjonalne do ryzyka zaniżania dochodów podlegających opodatkowaniu. Z obowiązków dokumentacyjnych mają być zwolnione firmy o przychodach poniżej 2 mln euro. Pierwsze czytanie projektu odbyło się 23 lipca br. na posiedzeniu Sejmu. Projekt trafił do dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych.

Zwiększenie bezpieczeństwa dzieci i młodzieży podczas wypoczynku
To cel rządowego projektu nowelizacji ustawy o systemie oświaty oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym, którego drugie czytanie odbędzie się na obecnym posiedzeniu Sejmu. Projekt ma także wzmocnić nadzór nad wypoczynkiem dzieci, zapewnić odpowiednią opiekę wychowawczą jego uczestnikom oraz dostęp do szerszego zakresu informacji dla użytkowników elektronicznej bazy wypoczynku, w szczególności rodziców. Obecnie kwestie związane z organizacją i nadzorem nad wypoczynkiem reguluje rozporządzenie ministra edukacji narodowej. Zapisanie tych kwestii w ustawie jest odpowiedzią na sygnały płynące do kuratorów oświaty i MEN po uruchomieniu elektronicznej bazy wypoczynku, działającej na podstawie rozporządzenia. Zgodnie z projektem minister edukacji będzie nadal prowadził bazę według dotychczasowego wzoru. Bez zmian pozostanie zasada, że organizatorami wypoczynku dla dzieci i młodzieży mogą być m.in.: szkoły, przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych oraz osoby fizyczne i prawne. Będą oni musieli zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki wypoczynku, odpowiednią kadrę, dostęp do opieki medycznej, a także program wypoczynku i zajęcia dostosowane do wieku, zainteresowań i potrzeb uczestników oraz przestrzeganie zasad higieny żywienia i bezpiecznego korzystania z obszarów wodnych oraz przebywania w górach i na zorganizowanych terenach narciarskich. Kurator oświaty, tak jak dotychczas, będzie nadzorował wypoczynek zarówno w wakacje i ferie, jak i w czasie zimowej i wiosennej przerwy świątecznej. Zamiar zorganizowania wypoczynku nadal będzie trzeba zgłaszać kuratorowi oświaty, który nie będzie już jednak wydawał organizatorowi zaświadczenia o zaakceptowaniu zgłoszenia wypoczynku. Potwierdzeniem akceptacji będzie umieszczenie zgłoszenia w bazie wypoczynku. W projekcie przewidziano karę grzywny za organizację wypoczynku bez zgłoszenie go w bazie oraz za niepoinformowanie kuratora oświaty o zmianach w zgłoszeniu. Kurator właściwy ze względu na miejsce wypoczynku ma zbierać i analizować informacje o stanie i warunkach jego realizacji na obszarze województwa. Kierownikiem lub wychowawcą wypoczynku, tak jak dotychczas,  będą mogły być osoby: niekarane, pełnoletnie, z co najmniej średnim wykształceniem, z ukończonym kursem. W przypadku kierownika wypoczynku konieczny będzie dodatkowo 3-letni staż pracy dydaktyczno-wychowawczej lub opiekuńczo-wychowawczej zdobyty w ciągu ostatnich 15 lat. Pierwszeństwo do korzystania z wypoczynku finansowanego przez wojewodę będą miały dzieci żyjące w trudnych warunkach materialnych, w tym wychowywane przez jednego rodzica. Obecnie mają je dzieci objęte pieczą zastępczą.  Rząd przyjął projekt 7 lipca 2015 r. Wpłynął on do Sejmu 15 lipca br. 17 lipca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Pierwsze czytanie obyło się 23 lipca br. Tego dnia komisja skierowała projekt do prac w podkomisji. 5 sierpnia br. komisja przyjęła projekt z poprawkami. Zaproponowała m.in., by kierownikiem wypoczynku mogły być osoby z co najmniej 3-letnim doświadczeniem w wykonywaniu zadań dydaktyczno-wychowawczych lub opiekuńczo-wychowawczych także poza stosunkiem pracy. Sprawozdanie przedstawi poseł Bogusław Wontor.

Wyrażenie zgody na ratyfikację zmiany w Protokole z Kioto
Przewiduje rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Poprawki dauhańskiej do Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu, sporządzonego w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r., przyjętej w Ad-Dausze dnia 8 grudnia 2012 r. W projekcie ustawy Sejm upoważnia prezydenta do ratyfikowania poprawki zmieniającej treść Protokołu z Kioto z 11 grudnia 1997 r. Poprawka została przyjęta w Ad-Dausze (stolica Kataru) 8 grudnia 2012 r. Na podstawie Protokołu z Kioto państwa rozwinięte zobowiązały się do ograniczenia i redukcji emisji gazów cieplarnianych w latach 2008-2012. Jak wyjaśnia rząd, w związku z zakończeniem pierwszego okresu rozliczeniowego oraz brakiem globalnego porozumienia klimatycznego powstała potrzeba wyznaczenia celów redukcji emisji na kolejne lata. Poprawka dauhańska do Protokołu z Kioto ustanawia drugi okres rozliczeniowy: od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2020 r. Konferencja Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych przyjęła poprawkę do Protokołu w drodze konsensusu. Główną zmianą wprowadzoną przez poprawkę dauhańską do Protokołu z Kioto jest nowy kształt Załącznika B, zawierającego zobowiązania redukcyjne państw. Dla Polski ważną zmianą jest wpisanie takiego samego zobowiązania redukcyjnego dla UE i wszystkich – ówcześnie – 27 państw członkowskich. Kraje Unii Europejskiej (i Islandia) uzgodniły, że wspólnie osiągną cel polegający na redukcji emisji o 20 proc. w stosunku do poziomu z 1990 r. (zgodnie z unijnym celem redukcji emisji o 20 proc. do 2020 r.). Poprawka obejmuje też kontrolą kolejny gaz cieplarniany: trójfluorek azotu. Poprawka wprowadza też zmiany w rozliczaniu nadwyżki uprawnień do emisji gazów tj. ogranicza liczbę jednostek, które można przenieść z pierwszego okresu rozliczeniowego. Rząd przyjął projekt ustawy ratyfikacyjnej 10 lipca 2015 r. 3 sierpnia br. projekt wpłynął do Sejmu. 6 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisjach: Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Spraw Zagranicznych.

Nowe regulacje dotyczące udostępniania i stosowania produktów biobójczych
Zaproponowano je w rządowym projekcie ustawy o produktach biobójczych, nad którym Sejm będzie kontynuował prace w drugim czytaniu. Projekt ma umożliwić stosowanie rozporządzenia unijnego nr 528/2012 w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych. Rozporządzenie poprawia swobodny przepływ produktów biobójczych na terenie UE, jednocześnie zapewniając wysoki poziom ochrony ludzi, zwierząt oraz środowiska. Wprowadza m.in. zasady zatwierdzania substancji czynnych oraz udostępniania produktów biobójczych i ich stosowania, w tym także zasady wzajemnego uznawania pozwoleń oraz handlu równoległego. Projekt m.in. umożliwia handel równoległy produktem biobójczym, na który udzielono pozwolenia w innym kraju UE. Wprowadza też pozwolenie wydawane w ramach procedury uproszczonej – dla produktów spełniających określone kryteria, np. brak w składzie substancji potencjalnie niebezpiecznej. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów ustawy oraz rozporządzenia, obok Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowej Inspekcji Pracy, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i organów celnych, Inspekcji Handlowej, Inspekcji Ochrony Środowiska, będzie sprawować Wojskowa Inspekcja Sanitarna. Większy będzie też zakres kontroli.  Wnioskodawca proponuje zaostrzenie kar za nieprzestrzeganie przepisów. Np. za wprowadzenie do obrotu produktów biobójczych bez pozwolenia grozić będzie grzywna lub kara ograniczenia lub pozbawienia wolności do 2 lat. Obecnie jest to grzywna, areszt lub obie te kary łącznie. W projekcie doprecyzowano działania związane z kontrolą zatruć produktami biobójczymi. M.in. lekarz, ratownik medyczny i pielęgniarka będą mieli obowiązek zgłaszania każdego przypadku zatrucia takimi produktami. Zatrucie produktem biobójczym będzie musiał też zgłaszać podmiot odpowiedzialny za jego wprowadzanie do obrotu. Główny Inspektor Sanitarny, Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej oraz Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów będą musieli co pięć lat przedkładać Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych sprawozdanie dotyczące dostępnych na rynku produktów biobójczych. Rząd przyjął projekt 7 lipca 2015 r. Projekt wpłynął do Sejmu 10 lipca 2015 r., a 14 lipca został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Zdrowia. Komisja przeprowadziła pierwsze czytanie projektu 24 lipca 2015 r., a następnie skierowała projekt do podkomisji nadzwyczajnej powołanej do jego rozpatrzenia.

Doprecyzowanie przepisów w zakresie obrotu i używania wyrobów medycznych
Przewiduje to rządowa propozycja nowelizacji ustawy o wyrobach medycznych oraz niektórych innych ustaw. Drugie czytanie tego projektu przewidziane jest w porządku 99. posiedzenia Sejmu. Projekt wdraża europejskie dyrektywy medyczne (90/385/EWG z 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania i 93/42/EWG z 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych). Przepisy dotyczą obrotu i używania wyrobów medycznych, odnoszą się też do działających w tym obszarze podmiotów i organów nadzoru. Zgodnie z jednolitymi zasadami odpowiedzialność za bezpieczeństwo wyrobów ponosi ich wytwórca, a bezpośredni nadzór na etapie projektowania i wytwarzania wyrobów sprawują niezależne jednostki notyfikowane, które są wyznaczane i nadzorowane przez właściwe organy państw członkowskich (w Polsce minister zdrowia). Obecnie rejestrację i nadzór nad rynkiem wyrobów medycznych sprawuje prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (URPL). Zgodnie z projektem nadzorem ma być objęta także sprzedaż wysyłkowa, w tym przez Internet. Projekt wprowadza też zmiany w kilku ustawach związanych z wyrobami medycznymi (m.in. w Prawie farmaceutycznym, ustawie o Inspekcji Weterynaryjnej, ustawie o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych). Sprawy związane z wyznaczaniem, oceną wniosków o autoryzację, nadzorem i kontrolą jednostek notyfikowanych będą należały do ministra zdrowia. Będzie je realizował we współpracy z Prezesem URPL. Projekt znosi opłaty za powiadomienie o sprowadzeniu leku do Polski. Projekt ułatwia też dokonywanie zgłoszeń do prezesa URPL wyrobów przez ich wytwórców mających siedzibę na terenie Polski. Zrezygnowano z wymogu dołączania odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego lub wypisu z ewidencji działalności gospodarczej. Zgłoszenia należy dokonać co najmniej na 14 dni przed wprowadzeniem do obrotu albo przekazaniem do oceny działania pierwszego wyrobu. Doprecyzowano przepisy dotyczące badań klinicznych wyrobów medycznych. Umożliwiono sprowadzenie do Polski m.in. wyrobów, które nie zostały wprowadzone do obrotu oraz produktów leczniczych, które nie uzyskały pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, w ilości niezbędnej do przeprowadzenia badania klinicznego wyrobu, na którego prowadzenie Prezes URPL wydał pozwolenie. Ponadto projekt upraszcza przepisy i łagodzi sankcje karne za niespełnianie wymagań ustawy. M.in. zmniejsza z dwóch lat do roku maksymalną karę więzienia za wprowadzanie do obrotu wyrobów, których nazwy, oznakowania lub instrukcje używania wprowadzają w błąd. Rząd przyjął projekt 21 lipca 2015 r. Wpłynął on do Sejmu 24 lipca br. 29 lipca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Zdrowia.

Ujednolicenie i uproszczenie systemu naliczania odsetek w obrocie cywilnoprawnym
To cel rządowego projektu nowelizacji ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, którym posłowie zajmą się w drugim czytaniu na bieżącym posiedzeniu. Projekt ma również zapewnić pełną zgodność krajowych przepisów z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/7/UE dotyczącą zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych. Najważniejsze z zaproponowanych zmian to m.in. wprowadzenie jednego mechanizmu naliczania odsetek, zarówno w transakcjach między przedsiębiorcami, jak również w transakcjach z udziałem konsumentów. W ustawie o terminach zapłaty w transakcjach handlowych projekt wprowadza wynikający wprost z dyrektywy mechanizm naliczania odsetek za opóźnienie według wzoru: stopa referencyjna NBP (minimalna cena, po jakiej bank centralny organizuje operacje otwartego rynku na rynku międzybankowym) plus 8 punktów procentowych. Mechanizm uwzględniający w określaniu wysokości odsetek wprost jedną ze stóp NBP zaproponowano też w Kodeksie cywilnym. Tzw. odsetki kapitałowe (za korzystanie z cudzego kapitału) będą naliczane według wzoru: stopa referencyjna plus 3 punkty, natomiast odsetki za opóźnienie – stopa referencyjna plus 5 punktów. Projekt wprowadza również zmiany w naliczaniu odsetek maksymalnych. Mechanizm ten oparty byłby także na stopie referencyjnej, zamiast – jak obecnie – na stopie lombardowej NBP (maksymalny poziom oprocentowania kredytów udzielanych przez bank centralny bankom komercyjnym pod zastaw papierów wartościowych). Odsetki maksymalne będą stanowić dwukrotność odpowiednio – odsetek ustawowych kapitałowych lub odsetek ustawowych za opóźnienie. Stopa referencyjna NBP wynosi od 5 marca 2015 r. 1,5 proc. Jak podkreśla rząd, zaproponowane zmiany umożliwią większą ochronę wierzycieli. Ponadto mają przyczynić się do zmniejszenia zatorów płatniczych i zwiększenia dyscypliny płatniczej. Uporządkowanie odsetek w obrocie cywilnoprawnym pozytywnie wpłynie na relacje społeczno-gospodarcze. W razie wzrostu stóp procentowych ustalanych przez Radę Polityki Pieniężnej wzrost poziomu odsetek maksymalnych będzie zbliżony do wzrostu stóp rynkowych. Nowy mechanizm ograniczy zatem ryzyko spirali zadłużenia. Rząd przyjął projekt 21 lipca 2015 r. Projekt wpłynął do Sejmu 24 lipca 2015 r. 29 lipca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu, które odbyło się 4 sierpnia 2015 r. Prace nad projektem były kontynuowane w Komisji Gospodarki, w tym w podkomisji nadzwyczajnej.

Stały monitoring sytuacji seniorów umożliwiający kompleksowe zajęcie się ich sprawami
Posłowie rozpatrzą w drugim czytaniu komisyjny projekt ustawy o osobach starszych. Zobowiązuje on rząd do systematycznego monitorowania sytuacji osób starszych w Polsce oraz przedstawiania Sejmowi i Senatowi informacji w tej sprawie do końca września każdego roku. Monitorowanie sytuacji osób starszych ma być prowadzone na zlecenie premiera przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Projekt wprowadza do polskiego systemu prawnego pojęcia osoby starszej, czyli takiej, która ukończyła 60. rok życia, oraz polityki senioralnej, zdefiniowanej jako ogół działań organów administracji publicznej oraz innych organizacji i instytucji, które realizują zadania i inicjatywy kształtujące warunki godnego i zdrowego starzenia się. Proponowany system monitorowania ma dostarczyć danych niezbędnych do zapewnienia osobom starszym warunków do wydłużenia aktywności zawodowej, społecznej i edukacyjnej oraz samodzielnego, zdrowego i bezpiecznego życia. Projekt określa, że analizą mają być objęte: sytuacja demograficzna, dochodowa, warunki mieszkaniowe, aktywność zawodowa, sytuacja rodzinna i struktura gospodarstw domowych, sytuacja osób niepełnosprawnych. Monitorowana ma być także aktywność społeczna i obywatelska, edukacyjna i kulturalna, sportowa i rekreacyjna. Analizowany ma być ponadto stan zdrowia, dostępność i poziom usług socjalnych, równe traktowanie i przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na wiek oraz realizacja polityki senioralnej. Wnioskodawcy wskazują, że dostępne obecnie informacje mają charakter rozproszony i nieuporządkowany. Przyjęcie proponowanych rozwiązań ma być impulsem do kompleksowego zajęcia się tym zagadnieniem. Projekt wpłynął do Sejmu 6 sierpnia 2015 r. z inicjatywy Komisji Polityki Senioralnej. 28 sierpnia br. został skierowany do pierwszego czytania w tej komisji. Pierwsze czytanie zostało przeprowadzone 2 września br. Tego samego dnia komisja przyjęła sprawozdanie, w którym wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami. Komisja przesunęła na 31 października termin przedstawiania Sejmowi i Senatowi informacji rządu o sytuacji osób starszych. Zakres dokumentu został rozszerzony o analizę poziomu usług opiekuńczych. Ponadto zmienione zostało vacatio legis ustawy – z 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw na 1 stycznia 2016 r. Sprawozdanie komisji przedstawi poseł Michał Szczerba.

Nowe zasady organizowania zgromadzeń
Wprowadza je uchwalone przez Sejm 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach. Na bieżącym posiedzeniu posłowie będą się zajmować senackimi poprawkami do tej ustawy. Ma ona umożliwić pełne i efektywne korzystanie z konstytucyjnej wolności zgromadzeń, przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa ich uczestnikom oraz osobom przebywającym w pobliżu. Ustawa wykonuje wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 18 września 2014 r. oraz wytyczne Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Zgodnie z ustawą zgromadzeniem będzie grupa osób, które zebrały się na otwartej przestrzeni dostępnej dla każdego, by prowadzić wspólnie obrady lub wyrazić stanowisko w sprawach publicznych. Nie będzie już określona minimalna liczba zebranych osób, wymagana aby były one traktowane jak zgromadzenie. Dotychczas musiało to być co najmniej 15 osób. Organizatorzy będą musieli zgłosić zgromadzenie pisemnie, faksem, ustnie do protokołu lub e-mailem nie później niż 6 dni i nie wcześniej niż 30 dni przed jego planowaną datą. Od decyzji organu gminy o zakazie zgromadzenia organizator będzie mógł się odwołać do sądu okręgowego. Odwołania mają być rozpatrywane w trybie podobnym do wyborczego – niezwłocznie, ale nie później niż w ciągu doby od jego wniesienia. Kolejną instancją odwoławczą będzie sąd apelacyjny, który także będzie miał 24 godziny na rozpatrzenie postanowienia sądu okręgowego. W sprawach tych nie będzie przysługiwać skarga kasacyjna. Za przebieg zgromadzenia będą odpowiadać organizator i przewodniczący. Obowiązek rozwiązania zgromadzenia w razie zagrożenia będzie miał przewodniczący. Jeśli tego nie zrobi, będzie to zadanie przedstawiciela organu gminy. Przedstawiciel samorządu będzie wyznaczany obowiązkowo dla zgromadzeń w razie niebezpieczeństwa naruszenia porządku publicznego. Zgromadzenia, które nie powodują utrudnień w ruchu drogowym, będzie można zgłaszać w trybie uproszczonym. W tym trybie zgłoszenie trzeba będzie skierować do gminnego centrum zarządzania kryzysowego najpóźniej na 2 dni przed terminem zgromadzenia. Ustawa wprowadza też pojęcie zgromadzenia spontanicznego. Będzie to zgromadzenie, które odbywa się w związku z nagłym, niemożliwym do wcześniejszego przewidzenia wydarzeniem związanym ze sferą publiczną, które nie może się odbyć w innym terminie, bo straciłoby sens i znaczenie z punktu widzenia debaty publicznej. Takich zgromadzeń nie trzeba będzie zgłaszać. 7 sierpnia 2015 r. Senat wprowadził do ustawy poprawki. Zaproponował m.in., aby zgromadzenia można było zwoływać dla wyrażenia stanowiska w każdej sprawie, nie tylko publicznej. Izba druga uznała, że w obecnym kształcie definicja zgromadzenia może budzić wątpliwości konstytucyjne. Senat wprowadził też poprawkę przewidującą, że organizator zgromadzenia uproszczonego będzie mógł, a nie musiał, wskazywać w zawiadomieniu zagrożenia, które w jego ocenie mogą pojawić się w trakcie zgromadzenia.

Posłowie rozpatrzą stanowisko Senatu w sprawie nowelizacji ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony w Polsce
Uchwalona 10 lipca 2015 r. nowelizacja ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw wdraża do polskiego prawa przepisy dyrektyw: 2013/32/UE i 2013/33/UE oraz rozporządzenia 604/2013. Określają one wspólne procedury oraz normy udzielania i cofania ochrony międzynarodowej, w tym m.in. sposób ubiegania się o azyl. Przepisy te, tworzące Wspólny Europejski System Azylowy II generacji, czyli tzw. „pakiet azylowy”, mają usprawnić i przyspieszyć procedurę azylową. Zgodnie z nowelizacją wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej będzie można składać w siedzibach wszystkich oddziałów i placówek Straży Granicznej. Wniosek będzie mógł dotyczyć też np. małżonka i dzieci. Cudzoziemcy będą mieli zapewniony na przejściach granicznych, w strzeżonych ośrodkach i aresztach dla cudzoziemców dostęp do informacji o możliwości złożenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. Straż Graniczna m.in. będzie miała obowiązek informowania cudzoziemca w języku dla niego zrozumiałym o trybie i zasadach udzielania bezpłatnej pomocy prawnej, podmiotach świadczących tę pomoc i adresie ośrodka recepcyjnego. Zgodnie z ustawą szef Urzędu ds. Cudzoziemców będzie pełnił funkcję punktu kontaktowego upoważnionego do przekazywania innym państwom UE informacji dotyczących udzielania ochrony międzynarodowej oraz pozbawiania statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej. Na posiedzeniu 7 sierpnia br. Senat zaproponował m.in.: skreślenie przepisu mówiącego o tym, że nieodpłatna pomoc prawna dla cudzoziemców nie stanowi przychodu oraz doprecyzowanie przepisów umożliwiających świadczenie nieodpłatnej pomocy prawnej przez radcę prawnego zatrudnionego w organizacji pożytku publicznego. Senat jest także za wprowadzeniem zakazu umieszczania małoletnich bez opieki w strzeżonym ośrodku lub stosowania wobec nich aresztu.

Polska wdraża unijne standardy zagospodarowywania elektrośmieci
Ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym ma zwiększyć poziom zbierania tzw. elektrośmieci, ich recyklingu oraz innych form odzysku. Dokument podwyższa ustawowe poziomy zbierania zużytego sprzętu. Zgodnie z dotychczasowymi przepisami przedsiębiorcy sprzedający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych mają obowiązek zebrać elektrośmieci w ilości co najmniej 35 proc. masy urządzeń sprzedanych w poprzednim roku kalendarzowym, a w przypadku sprzętu oświetleniowego co najmniej 45 proc. Zgodnie z ustawą, od 1 stycznia 2016 r. będzie to minimum 40 proc., a w przypadku sprzętu oświetleniowego – nie mniej niż 50 proc. Od 2021 r. ma to być minimum 65 proc. Zbieraniem niekompletnego zużytego sprzętu oraz jego części będą mogły zajmować się wyłącznie zakłady przetwarzania, punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych w gminie, odbierający odpady komunalne od właścicieli nieruchomości oraz sklepy RTV i AGD o powierzchni handlowej co najmniej 400 m kw. Sklepy o takiej powierzchni będą też miały obowiązek bezpłatnie przyjąć zużyty mały sprzęt, np. suszarkę do włosów, bez konieczności kupowania nowego produktu. Ponadto sprzedawca (detaliczny i hurtowy), który dostarczy klientowi nowy sprzęt, np. lodówkę lub telewizor, będzie musiał nieodpłatnie odebrać stary sprzęt tego samego rodzaju zarówno w sklepie, jak i w miejscu dostawy, czyli w domu klienta. Sejm uchwalił ustawę 10 lipca 2015 r. Zaproponowane 7 sierpnia br. przez Senat poprawki mają charakter redakcyjny i doprecyzowujący.

Sejm zajmie się poprawkami Senatu do tzw. ustawy antysmogowej umożliwiającej samorządom skuteczniejszą walkę z zanieczyszczeniem powietrza
Nowelizacja Prawa ochrony środowiska przewiduje, że sejmik województwa będzie mógł uchwałą ograniczyć lub zakazać korzystania z instalacji i urządzeń, służących do palenia. Zakaz ten będzie mógł zostać wprowadzony w celu zapobiegania negatywnemu oddziaływaniu na środowisko lub na zabytki. Ma to pomóc samorządom ograniczyć negatywny wpływ zanieczyszczeń pochodzących ze starych, nieefektywnych urządzeń grzewczych. W konsekwencji ma się poprawić jakość powietrza. Zgodnie z nowelizacją, w uchwale zostaną określone granice obszaru objętego ograniczeniami lub zakazami, rodzaje lub jakość paliw dopuszczonych lub zakazanych, parametry techniczne dopuszczonych do stosowania instalacji i urządzeń oraz obowiązki podmiotów objętych uchwałą i organów administracji. W uchwale będą mogły znaleźć się też inne elementy, m.in. wyłączenia z ograniczeń dla pojazdów należących do mieszkańców oraz pojazdów uprzywilejowanych (pogotowia ratunkowego, straży pożarnej, pogotowia gazowego i Policji). Ustawa doprecyzowuje też przepisy dotyczące wydawania pozwoleń na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza dla nowo budowanych instalacji lub instalacji zmienianych w sposób istotny. Uzyskanie pozwolenia na emisję na obszarze, na którym przekroczone są standardy jakości powietrza, będzie możliwe także przez ograniczenie emisji od osób fizycznych. Chodzi np. o sytuację, gdy firma podłącza prywatne domy do kolektora i w ten sposób zmniejsza tzw. niską emisję z przydomowych pieców i kotłowni. Zgodnie z nowelizacją, dzięki temu będzie mogła uzyskać pozwolenie na lokalizację swojej inwestycji. Dotychczas pozwolenie można było uzyskać wyłącznie poprzez ograniczenie emisji z instalacji wymagających pozwolenia. W zakresie ochrony przed hałasem nowelizacja zakłada m.in., że tereny będą obejmowane ochroną akustyczną z chwilą ich faktycznego zagospodarowania. Obecne uregulowania zobowiązują do ochrony przed hałasem już tereny przeznaczone pod określony typ zabudowy. Dzięki tej zmianie nie będzie konieczne stawianie ekranów akustycznych przy terenach, które nie są jeszcze zamieszkane. Sejm uchwalił ustawę 5 sierpnia 2015 r. 7 sierpnia br. Senat zaproponował m.in. upoważnienie sejmików województw, by w uchwałach mających na celu poprawę jakości powietrza mogły określać nie tylko parametry techniczne instalacji, ale też parametry określonych rozwiązań technicznych (np. filtrów). Pozostałe poprawki mają charakter legislacyjny i doprecyzowujący.

Reaktywacja państwowego budownictwa czynszowego
Sejm rozpatrzy stanowisko Senatu w sprawie nowelizacji ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz niektórych innych ustaw. Ustawa umożliwi rozpoczęcie już w 2015 r. realizację rządowego programu finansowania społecznego budownictwa czynszowego. Program ma zwiększyć dostępność mieszkań dla ludzi młodych oraz rodzin z dziećmi, osiągających niskie i umiarkowane dochody. Osoby te bardzo często zarabiają zbyt dużo, by dostać lokal komunalny, a jednocześnie zbyt mało, by starać się o kredyt na zakup mieszkania, nawet z wykorzystaniem programu „Mieszkanie dla Młodych”. Lokali wybudowanych przy wykorzystaniu finansowania zwrotnego (m.in. preferencyjnych kredytów) nie będzie można wyodrębniać na własność. Z założenia  czynsz w tych lokalach będzie niższy niż na rynku komercyjnym i będzie wynikał z aktualnej wartości mieszkania. Program będzie finansowany m.in. przez preferencyjne kredyty udzielane przez Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) podmiotom inwestującym w budownictwo czynszowe – towarzystwom budownictwa społecznego, spółdzielniom mieszkaniowym oraz spółkom gminnym. Źródłem finansowania ma być Fundusz Dopłat. Warunkiem udzielenia finansowania zwrotnego będzie zawarcie przez kredytobiorcę (inwestora) umowy z gminą właściwą miejscowo dla planowanej inwestycji. Według szacunków, w ciągu 10 lat powstanie co najmniej 30 tys. nowych mieszkań pod wynajem. W całym okresie realizacji nowego programu z budżetu państwa na dopłaty do preferencyjnych kredytów zostanie przeznaczone 751,9 mln zł. Dopłaty umożliwią pokrycie różnicy między oprocentowaniem preferencyjnym a rynkowym. Pozwolą na udzielenie kredytów w łącznej kwocie ponad 4 mld zł. Sejm uchwalił nowelizację 23 lipca 2015 r., a 7 sierpnia 2015 r. Senat wprowadził do niej poprawki. Zaproponował m.in. wprowadzenie mechanizmu pozwalającego pokryć BGK koszty obsługi rządowego programu, w przypadku gdyby przewyższyły one kwotę dopłat określoną w ustawie. Izba druga wprowadziła też poprawki o charakterze ujednolicającym, korygującym, legislacyjnym i redakcyjnym. Senackie poprawki trafiły do rozpatrzenia w Komisjach: Finansów Publicznych oraz Infrastruktury.

Przepisy dotyczące kwalifikowania więźniów do grupy szczególnie niebezpiecznych uwzględnią orzecznictwo Trybunału w Strasburgu
Nowelizacja wprowadza do Kodeksu karnego wykonawczego ustawowe przesłanki do kwalifikowania więźniów jako szczególnie niebezpiecznych. Konsekwencją przyznania statusu więźnia niebezpiecznego jest szereg ograniczeń dotyczących m.in. poruszania się, kontroli osobistej, spacerów, widzeń. Ustawa umożliwia traktowanie więźniów indywidualnie i w konkretnych przypadkach odstępstwa od ogólnych wymogów. Ustawa dostosowuje polskie przepisy do wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Zastrzeżenia Trybunału budziło zbyt długie stosowanie reżimu „więźnia niebezpiecznego”, niejasny tryb nadawania tego statusu oraz stosowanie nieproporcjonalnie surowych procedur, wykraczających poza uzasadnione wymogi bezpieczeństwa. Za więźnia niebezpiecznego będzie można uznać osobę, która popełniła jedno z bardzo poważnych przestępstw wymienionych w ustawie (m.in. zamach na niepodległość kraju, porwanie, przestępstwo z użyciem broni palnej lub materiałów wybuchowych). Status ten będzie też mógł być przyznany recydywistom, którzy podczas poprzedniego pobytu w więzieniu m.in. byli organizatorami lub aktywnymi uczestnikami buntu, zaatakowali funkcjonariusza lub pracownika więzienia, znęcali się nad innymi więźniami, a także uciekli lub próbowali uciec z więzienia. Kolejna grupa osób, które będą mogły być uznane za więźniów niebezpiecznych to członkowie zorganizowanych grup przestępczych. Zgodnie z nowelizacją, o uznaniu skazanego za stwarzającego poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego będzie decydować komisja penitencjarna. Decyzja ta będzie weryfikowana co najmniej raz na 3 miesiące. Za każdym razem komisja będzie musiała uwzględnić: właściwości i warunki osobiste skazanego, motywację i sposób zachowania przy popełnieniu przestępstwa oraz rodzaj następstw tego czynu, zachowanie podczas pobytu w więzieniu, stopień demoralizacji oraz postępy w resocjalizacji. W przypadku członków zorganizowanych grup przestępczych komisja uwzględni ponadto zagrożenie, które może wyniknąć z nawiązania kontaktów z członkami grupy. Sejm uchwalił ustawę 10 lipca 2015 r. 7 sierpnia br. Senat zaproponował poprawkę rozszerzającą zakres informacji  branych pod uwagę przy weryfikacji decyzji dotyczącej członka zorganizowanej grupy przestępczej. Pozostałe poprawki mają charakter legislacyjny i doprecyzowujący.

Nowe przepisy zwiększające ochronę lokatorów kamienic
Sejm rozpatrzy poprawkę Senatu do nowelizacji ustawy – Kodeks karny, ustawy – Prawo budowlane oraz ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Nowelizacja obejmuje ochroną lokatorów kamienic. Wprowadza karę 3 lat więzienia za utrudnianie korzystania z lokalu mieszkalnego. Nowe przepisy przewidują też karę 3 lat pozbawienia wolności za zmuszanie innej osoby do określonego zachowania poprzez przemoc pośrednią (np. szantaż emocjonalny, przymus). W takich sprawach dochodzenie będzie wszczynane na wniosek pokrzywdzonego. Ponadto nowelizacja przewiduje, że inspektor nadzoru budowlanego będzie mógł nakazać właścicielowi lokalu lub zarządcy natychmiastowe usunięcie braków w warunkach użytkowych lokali, nieuzasadnionych względami technicznymi lub użytkowymi. Chodzi tu np. o przypadki celowego odcięcia lokali mieszkalnych od wody i ogrzewania. Właściciele i zarządcy będą mogli być ukarani grzywną do 2 tys. zł za nieusunięcie takiej celowo wprowadzonej „awarii”. Zmiany zostały przyjęte m.in. w celu zwalczania praktyk stosowanych przez właścicieli kamienic, mających wymusić na lokatorach opuszczenie mieszkań. Sejm uchwalił ustawę 24 lipca br. Senat na posiedzeniu 7 sierpnia br. zaproponował poprawkę. Izba druga chce, aby za wykroczenie uznawano brak przeprowadzania kontroli obiektu przez właściciela lub zarządcę w sytuacjach, kiedy zgłaszane jest dokonanie w nim nieuzasadnionej ingerencji lub naruszenia.

Wzrośnie rola mediacji w sprawach cywilnych
Taki efekt ma wywołać wejście w życie ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów. Zawiera ona rozwiązania zachęcające do korzystania z tej formy rozwiązywania sporów. To z kolei powinno zmniejszyć obciążenie sądów oraz skrócić czas rozpatrywania spraw. Ustawa wprowadza obowiązek zamieszczania w pozwie informacji, czy strony podjęły próbę polubownego rozwiązania sporu. Brak takich działań będzie musiał być wyjaśniony przez powoda. Sędziowie będą musieli ocenić czy sprawa, w której mają rozstrzygać może zostać rozwiązana przez mediację. Będą mogli nakazać stronom udział w spotkaniu informacyjnym na temat tej metody rozwiązywania sporów. Sprawy będą mogły być kierowane do mediacji wielokrotnie na każdym etapie postępowania. Zgodnie z nowelizacją strony będą miały pierwszeństwo przy wyborze mediatora, a czas trwania mediacji ma być wydłużony z maksymalnie miesiąca do trzech miesięcy. Ustawa wprowadza też stałych mediatorów. Ich lista będzie dostępna w Internecie. Nowelizacja zalicza koszty mediacji prowadzonej na skutek skierowania przez sąd do kosztów sądowych. Oznacza to, że osoby w trudnej sytuacji finansowej nie poniosą jej kosztów. Wniosek o zatwierdzenie mediacji będzie zwolniony z opłaty sądowej. Ponadto ustawa określa zasady zwrotu kosztów w przypadkach, gdy dojdzie do ugody. Jeżeli stanie się to przed rozpoczęciem rozprawy, zostanie zwrócona cała opłata wniesiona od pisma wszczynającego postępowanie (uiszczona przez powoda) oraz od zarzutów od nakazu zapłaty (uiszczona przez pozwanego). Jeżeli ugoda przed mediatorem zostanie zawarta po rozpoczęciu rozprawy, zwrócone będzie trzy czwarte powyższych opłat. Z kolei w przypadku zawarcia ugody przed sądem po rozpoczęciu rozprawy ma być zwracana połowa opłaty za wniesienie zarzutów od nakazu zapłaty. W nowelizacji znalazły się też zmiany umożliwiające szersze korzystanie z sądów arbitrażowych. Termin na wniesienie skargi do sądu powszechnego o uchylenie wyroku sądu polubownego został skrócony z trzech do dwóch miesięcy a rozpatrywanie takich skarg przez sądy powszechne ma odbywać się tylko w jednej instancji. Zasada jednoinstancyjności objęła też postępowania o stwierdzenie wykonalności wyroków zagranicznych sądów polubownych. Sejm uchwalił ustawę 24 lipca 2015 r. 7 sierpnia br. Senat zaproponował, by w przypadku zawarcia ugody przed sądem po rozpoczęciu rozprawy była zwracana także połowa opłaty od pisma wszczynającego postępowanie w pierwszej instancji oraz połowa opłaty od pisma wszczynającego postępowanie w drugiej instancji, jeśli sprawa na tym etapie zakończyła się ugodą sądową. Pozostałe poprawki mają charakter legislacyjny i doprecyzowujący.

Prostsze procedury dla firm oraz skuteczniejsza administracja podatkowa
To istota zmian w Ordynacji podatkowej, których ostateczny kształt w wyniku rozpatrzenia poprawek Senatu ustali Izba podczas bieżącego posiedzenia. Nowelizacja upraszcza procedury podatkowe oraz uszczelnia system poboru podatków. Ustawa umożliwia wprowadzenie, obok pełnomocnictwa szczegółowego do jednej sprawy, pełnomocnictwa ogólnego uprawniającego do reprezentowania podatnika we wszystkich sprawach podatkowych. Pełnomocnictwo będzie można składać elektronicznie do centralnego rejestru i nie będzie to podlegać opłacie skarbowej. Dokumentacja księgowa ma być zinformatyzowana. Ujednolicone mają być elektroniczne raporty z ksiąg podatkowych, co ma skrócić czas kontroli oraz przyspieszyć analizę danych. Zwiększona zostanie rozpiętość stawek odsetek za zwłokę o dwie nowe stawki: obniżoną (50 proc. stawki za zwłokę) i podwyższoną (150 proc. stawki za zwłokę). Odsetki obniżone mają służyć promowaniu samodzielnego korygowania błędów w deklaracjach przez podatników. Natomiast podwyższenie stawki odsetek za zwłokę będzie służyć prewencji przed uchylaniem się od obowiązków podatkowych w obszarach o podwyższonym ryzyku – VAT, akcyza i cło. Wyznaczany będzie jeden „wiodący” urząd do postępowania w sprawach powiązanych podmiotów. Będzie to stosowane np. w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa skarbowego. Zmiany zakładają również wprowadzenie „grupowego” wniosku o interpretację przepisów. Sejm uchwalił ustawę 9 lipca br. 7 sierpnia 2015 r. Senat wprowadził do niej 4 poprawki. Senat zaproponował m.in. dostosowanie uchwalonej nowelizacji do podpisanej już przez prezydenta ustawy o administracji podatkowej, zgodnie z którą wydawanie interpretacji indywidualnych prawa podatkowego będzie zadaniem dyrektora Biura Krajowej Informacji Podatkowej. Zgodnie z kolejną propozycją zmian, tymczasowym pełnomocnikiem szczególnym będzie można ustanowić nie tylko doradcę podatkowego, ale także adwokata lub radcę prawnego. Senatorowie zaproponowali też zmianę zasad ustalania właściwości organów podatkowych dla podatników podatku VAT. Uchylono przepis, zgodnie z którym organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Senat w tym wypadku proponuje przyjęcie generalnej zasady, zgodnie z którą właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika.

Specjalna procedura sądowa umożliwiająca uznanie tożsamości płciowej jako podstawy do określenia płci
Jest ona określona w ustawie o uzgodnieniu płci. Posłowie rozpatrzą zgłoszone do niej senackie poprawki na obecnym posiedzeniu Sejmu. Ustawa dotyczy osób, których płeć metrykalna (biologiczna) różni się od tożsamości płciowej, czyli psychicznego poczucia dotyczącego tego, jakiej jest się płci. Zgodnie z ustawą do wniosku o uzgodnienie płci wnioskodawcy będą musieli dołączyć 2 orzeczenia, stwierdzające występowanie tożsamości płciowej odmiennej od płci metrykalnej, wydane niezależnie przez dwóch lekarzy (psychiatrów lub seksuologów albo przez jednego z tych lekarzy i psychologa z certyfikatem seksuologa klinicznego) oraz odpis aktu urodzenia. Dokumenty te będą musiały być wydane nie wcześniej niż rok przed zgłoszeniem wniosku. Wniosek o uzgodnienie płci będzie mogła złożyć osoba pełnoletnia, która nie pozostaje w związku małżeńskim i u której stwierdzono tożsamość płciową inną niż w akcie urodzenia. Wniosek ma zawierać też imię lub imiona, jakie miałby nosić wnioskodawca po uzgodnieniu płci. Sprawy o uzgodnienie płci ma rozpatrywać Sąd Okręgowy w Łodzi, który prowadzi takie postępowania od lat. Będą one rozpatrywane w trybie nieprocesowym. Oznacza to, że nie będzie już konieczności pozywania własnych rodziców. Prawomocne postanowienie uwzględniające wniosek o uzgodnienie płci będzie podstawą sporządzenia nowego aktu urodzenia, zmiany numeru PESEL i wydania dowodu osobistego. Pozwoli też niezwłocznie sporządzić i wydać dokumenty: potwierdzające kwalifikacje, wykształcenie, staż pracy oraz stan zdrowia wnioskodawcy, uwzględniające nowe dane osobowe. Informacje z dotychczasowych dokumentów byłyby udostępniane wyłącznie na żądanie osoby zmieniającej płeć albo sądu. Ponadto ustawa daje osobom poniżej 18 roku życia, których tożsamość płciowa różni się od płci metrykalnej, możliwość zmiany imienia – na niewskazujące na płeć. Sejm uchwalił ustawę 23 lipca 2015 r. 7 sierpnia 2015 r. Senat wprowadził do niej 17 poprawek. Proponuje, by oprócz orzeczeń lekarskich i odpisu aktu urodzenia do wniosku o uzgodnienie płci dołączane było oświadczenie o posiadaniu lub nieposiadaniu małoletnich dzieci. Poza tym Senat wprowadza obowiązkowe wysłuchanie przez sąd osoby wnioskującej o zmianę płci metrykalnej. Odbywałoby się ono w obecności biegłych – psychiatry i psychologa, a jeśli osoba zmieniająca płeć jest rodzicem małoletnich dzieci – także biegłego z zakresu psychologii dziecięcej. Senatorowie proponują, by sąd wydawał postanowienie po przeprowadzeniu rozprawy, bez trzymiesięcznego limitu czasu na rozpoznanie wniosku. Senat do listy instytucji mających dostęp do informacji z dokumentów wydanych przed zmianą płci chce dopisać prokuratora. Proponuje też, by w tytule i w tekście ustawy używać terminu „zmiana oznaczenia płci”, stosowanego w orzecznictwie Sądu Najwyższego.

Nowe zasady postępowań dyscyplinarnych w samorządzie komorników
Wprowadza je nowelizacja ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Do samorządu komorników sądowych zostanie wprowadzona instytucja rzecznika dyscyplinarnego. Rzecznik dyscyplinarny ma być powoływany na czteroletnią kadencję przez Ministra Sprawiedliwości spośród trzech kandydatów przedstawionych przez Krajową Radę Komorniczą. Rzecznik dyscyplinarny ma pełnić rolę oskarżyciela w postępowaniach dyscyplinarnych przeciwko: komornikom, asesorom komorniczym i aplikantom. Ustawa przewiduje, że rzecznik będzie mógł wykonywać czynności przy pomocy zastępców, a w roli oskarżyciela będą mogli wstępować także: szef resortu sprawiedliwości, prezesi sądów oraz sędziowie wizytatorzy. Nowelizacja doprecyzowuje też przebieg postępowania dyscyplinarnego oraz zasady wymierzania kar. Ponadto podwyższa – z dwudziestokrotności do trzydziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia – maksymalną karę pieniężną, jaką można ukarać komornika w postępowaniu dyscyplinarnym. Jednocześnie wprowadza rozwiązanie, zgodnie z którym minimalna kara będzie wynosić dwukrotność przeciętnej pensji. W praktyce po zmianach kary będą mogły wynieść od ok. 6.500 zł do ponad 100 tys. zł. Pojawi się też nowa kara dyscyplinarna: zawieszenia w czynnościach na okres od 6 miesięcy do 2 lat. Ustawa wydłuża – z 3 do 5 lat – okres przedawnienia przewinień dyscyplinarnych. Zmieniony został przepis, zgodnie z którym pomimo wszczęcia postępowania dyscyplinarnego mogło dojść do jego przedawnienia. Zgodnie z nowelizacją bieg przedawnienia będzie przerywać każda czynność rzecznika dyscyplinarnego w sprawie.  Nowelizacja przewiduje, że w toku postępowania dyscyplinarnego pisma mogą być także doręczane, za zgodą obwinionego, faksem lub pocztą elektroniczną. Sejm uchwalił ustawę 10 lipca 2015 r., a 7 sierpnia br. Senat zaproponował doprecyzowanie, że bieg przedawnienia będą przerywały czynności procesowe rzecznika dyscyplinarnego, ale już nie czynności techniczne, np. żądanie okazania akt.

Powstanie nowy fundusz pomocy dla rolników dotkniętych znacznym spadkiem dochodów
Sejm będzie kontynuował prace w drugim czytaniu nad rządową propozycją ustawy o Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych. Projekt zakłada utworzenie Funduszu Wzajemnej Pomocy w Stabilizacji Dochodów Rolniczych, z którego będą wypłacane rolnikom rekompensaty. Świadczenia te mają zapewnić rolnikom stabilizację dochodów i przysługiwać w przypadku znacznego ich obniżenia a także wówczas, gdy nie otrzymali zapłaty za sprzedane produkty rolne, ponieważ ich odbiorca zbankrutował. Środki zgromadzone w Funduszu będą wypłacane producentom rolnym jako rekompensaty w sytuacji, gdy w gospodarstwie rolnym, rybackim lub w dziale specjalnym produkcji rolnej dochody obniżą się o ponad 30 proc. w stosunku do średniego rocznego dochodu z ostatnich trzech lat albo z wybranych trzech lat w ostatnich pięciu latach, ale bez najwyższych i najniższych wartości. Spadek dochodów w gospodarstwie, uprawniający do rekompensaty, może być spowodowany m.in. przez klęski żywiołowe czy nieuzyskanie zapłaty za towar oraz gdy dochody zaczną spadać z powodu obniżki cen produktów rolnych, wywołanej np. przez spekulacje rynkowe. Rekompensata będzie przysługiwać także w przypadku niezapłacenia rolnikowi za nabyte produkty rolne. Wnioski o wypłatę rekompensat będzie przyjmował oddział terenowy Agencji Rynku Rolnego od 1 lutego do 31 marca. Rekompensata będzie mogła pokryć maksymalnie 70 proc. utraconych dochodów netto. Fundusz będzie wyodrębnionym rachunkiem bankowym administrowanym przez Agencję Rynku Rolnego. Podstawą jego funkcjonowania mają być wpłaty w wysokości 0,2 proc. wartości netto kupowanych produktów rolnych. Pieniądze będą odprowadzać m.in. firmy skupujące. Ponadto dochodami Funduszu będą odsetki bankowe od zgromadzonych środków oraz oprocentowanie lokat, zapisy i darowizny, inne dochody oraz środki odzyskane przez Fundusz z tytułu roszczeń po wypłacie rekompensat. Rząd przyjął projekt 7 stycznia 2015 r. Do Sejmu wpłynął on 14 stycznia 2015 r. Tego samego dnia został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Pierwsze czytanie projektu odbyło się 6 lutego 2015 r. Następnie projekt trafił do dalszych prac w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Nad projektem pracowała też podkomisja nadzwyczajna powołana w celu jego rozpatrzenia.

Dostosowanie zasad prowadzenia rachunkowości przez przewoźników kolejowych do standardów unijnych
To główny cel rozpatrywanego w drugim czytaniu rządowego projektu nowelizacji ustawy o transporcie kolejowym oraz ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Projekt wdraża przepisy dyrektywy UE z 21 listopada 2012 r. w sprawie utworzenia jednolitego europejskiego obszaru kolejowego. Chodzi o reguły prowadzenia rachunkowości przez przewoźników kolejowych, zarządców infrastruktury kolejowej i operatorów świadczących usługi publicznego transportu zbiorowego w transporcie kolejowym. Ponieważ przepisy unijne zobowiązują Polskę do wprowadzenia mechanizmów przeciwdziałających transferom środków publicznych pomiędzy przedsiębiorcami kolejowymi powiązanymi kapitałowo, rząd zaproponował przyjęcie rozwiązań umożliwiających identyfikację i rozdzielenie przepływów finansowych związanych z wykonywaniem poszczególnych rodzajów działalności. Projekt zobowiązuje przedsiębiorstwa z branży kolejowej do prowadzenia i publikowania odrębnych bilansów oraz zestawień zysków i strat dla zarządzania infrastrukturą, dla przewozów pasażerskich, przewozów towarowych oraz przewozów wykonywanych w ramach umów o świadczeniu usług publicznych. Projektowane rozwiązania mają też zwiększyć przejrzystość prowadzonej rachunkowości poprzez rozciągnięcie obowiązku publikowania sprawozdań finansowych także na te podmioty, które nie mają takiego obowiązku zgodnie z ustawą o rachunkowości. Podmioty takie, np. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, będą je publikować na swoich stronach internetowych. Nowe zasady mają być stosowane od roku obrotowego zaczynającego się w 2016 r. Projekt wyłącza spod nowych regulacji przedsiębiorców wykonujących przewozy o ograniczonym terytorialnie zasięgu, czyli miejskie, podmiejskie i regionalne. Rząd przyjął projekt 28 kwietnia 2015 r. Do Sejmu wpłynął on 15 maja br., a 26 maja br. został on skierowany do pierwszego czytania w Komisji Infrastruktury. Pierwsze czytanie odbyło się 10 czerwca 2015 r. Komisja skierowała projekt do prac w podkomisji.

Nowe prawo działalności gospodarczej – konstytucja dla przedsiębiorców
Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy – Prawo działalności gospodarczej to kolejny punkt 99. posiedzenia Sejmu. Projekt ma być „konstytucją dla przedsiębiorców”, na którą będą oni mogli powoływać się w relacjach z administracją publiczną. Będzie zawierać katalog podstawowych praw i gwarancji przedsiębiorców. Jest oparta na przekonaniu, że 99 proc. przedsiębiorców prowadzi działalność gospodarczą rzetelnie i uczciwie. Nowe przepisy zastąpią wielokrotnie nowelizowaną ustawę o swobodzie działalności gospodarczej z 2004 r., która nie spełnia już oczekiwań przedsiębiorców, gdyż nie odzwierciedla ich rzeczywistych problemów. Jednak część obecnych przepisów, które nie budzą wątpliwości, ma pozostać w nowej ustawie. Projekt proponuje kilka fundamentalnych norm, według których mają działać przedsiębiorcy. Jest wśród nich zasada „co nie jest prawem zabronione – jest dozwolone”. Oznacza to, że w obszarach nieuregulowanych prawem przedsiębiorca będzie miał swobodę wyboru celów i środków działania, o ile nie naruszy przy tym praw i wolności innych podmiotów. Kolejna zasada zakłada przyjazną interpretację przepisów przez organy administracji publicznej. W przypadku niedających się usunąć wątpliwości interpretacyjnych (także w razie możliwych wielu interpretacji) urzędy powinny rozstrzygać sprawy w sposób, który nie pogorszy sytuacji przedsiębiorcy. Zaproponowano też normę przewidującą domniemanie uczciwości przedsiębiorcy. W przypadku nie dających się rozwiać wątpliwości będą one rozstrzygane na korzyść przedsiębiorcy. W projekcie zapisana została również zasada proporcjonalności. Urzędy będą zobowiązane do podejmowania decyzji poprzez rozsądne wyważenie słusznego interesu przedsiębiorcy i interesu publicznego. Projekt przewiduje także zasadę uprawnionych oczekiwań. Wprowadza ona nakaz dla urzędów, by nie odstępowały od utrwalonej i jednolitej praktyki. Przedsiębiorca ma prawo oczekiwać, że działając w dobrej wierze i z poszanowaniem prawa, nie narazi się na niekorzystne skutki prawne działań lub decyzji. Projekt zakłada też zasadę uczciwej konkurencji oraz poszanowania dobrych obyczajów i słusznych interesów innych przedsiębiorców i konsumentów. Zasada ta promuje model pozytywnego zachowania przedsiębiorcy w obrocie gospodarczym, a rolą państwa jest stworzenie skutecznych warunków ochrony i rozwoju konkurencji poprzez przeciwdziałanie praktykom naruszającym konkurencję. Nowe przepisy przewidują także m.in. wydłużenie możliwości zawieszenia działalności gospodarczej do 36 miesięcy. Ma to ułatwić przedsiębiorcom dostosowanie się do zmian koniunkturalnych na rynku. Projekt zakłada również ułatwienia w załatwianiu spraw z zakresu działalności gospodarczej poprzez wprowadzenie tzw. rozsądnych terminów dla przedsiębiorców. Chodzi o regułę, zgodnie z którą organ administracji publicznej będzie zobowiązany do wyznaczania przedsiębiorcy realnych i wystarczających terminów na dokonanie określonej czynności. Ponadto projekt zobowiązuje organy administracji do planowania i przeprowadzania kontroli po analizie prawdopodobieństwa naruszenia prawa. Ma to zracjonalizować działania organów kontroli. Zaproponowano także wspólne kontrole za zgodą lub na wniosek przedsiębiorcy i kontrolowanie dokumentów w miejscu ich przechowywania.
W łącznej dyskusji Sejm rozpatrzy także w pierwszym czytaniu rządowy projekt ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo działalności gospodarczej. Projekt m.in. wprowadza przepisy przejściowe wynikające z częściowego uchylenia regulacji zawartych w ustawie z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, które zostaną zastąpione ustawą – Prawo działalności gospodarczej. Wynika też z konieczności wprowadzenia licznych zmian w szeregu ustaw będących konsekwencją przyjęcia Prawa działalności gospodarczej. Projekt ustala także termin wejścia w życie „konstytucji dla przedsiębiorców”, jak i ustawy wprowadzającej, na 1 stycznia 2016 r. Rząd przyjął oba projekty (ustawy „głównej” i przepisów wprowadzających) 28 lipca 2015 r. Do Sejmu wpłynęły one 3 sierpnia 2015 r., a 6 sierpnia 2015 r. zostały skierowane do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Do reprezentowania rządu w pracach nad projektami został upoważniony Minister Gospodarki.

Uregulowanie zasad wykonywania zawodu fizjoterapeuty
Przewiduje to obywatelski projekt  ustawy o zawodzie fizjoterapeuty, nad którym posłowie rozpoczną prace na 99. posiedzeniu Sejmu. Projekt ma uregulować prawnie zasady wykonywania zawodu fizjoterapeuty, w tym kształcenia, uzyskiwania prawa do wykonywania zawodu i zasady odpowiedzialności zawodowej. Zgodnie z projektem zawód fizjoterapeuty będzie samodzielnym zawodem medycznym. Będzie go mogła wykonywać osoba, która m.in. posiada dyplom magistra fizjoterapii, rehabilitacji ruchowej lub wychowania fizycznego (po ukończeniu odpowiednich kursów lub specjalizacji). Fizjoterapeuci będą mogli samodzielnie kwalifikować pacjentów do zabiegów fizjoterapeutycznych oraz dobierać i dostosowywać takie zabiegi do ich potrzeb. Będą też prowadzić dokumentację medyczną oraz wydawać opinie o stanie osób poddanych fizjoterapii. Szczegółowy wykaz czynności zawodowych i poziom wykształcenia niezbędny do ich wykonywania określi minister zdrowia w rozporządzeniu. Proponowane rozwiązania przewidują też utworzenie Krajowej Izby Fizjoterapeutów – samorządu zawodowego składającego się z mieszkających na terytorium Polski fizjoterapeutów wpisanych do Krajowego Rejestru Fizjoterapeutów. W skład Krajowej Izby Fizjoterapeutów wchodziłaby m.in. Krajowa Rada oraz Rzecznik i Sąd Dyscyplinarny. Członkowie organów Izby byliby wybierani w głosowaniu tajnym na 4-letnią kadencję. Krajowa Rada Fizjoterapeutów, na wniosek zainteresowanego, będzie stwierdzać prawo wykonywania zawodu w drodze uchwały. Na tej podstawie dokonywany będzie wpis do prowadzonego przez Radę Krajowego Rejestru Fizjoterapeutów i wydawany dokument „Prawo wykonywania zawodu fizjoterapeuty”. Procedura będzie podlegać opłacie. Zgodnie z projektem fizjoterapeuci mieliby obowiązek stałego aktualizowania swojej wiedzy i umiejętności. Za naruszenie zasad etyki zawodowej lub przepisów dotyczących wykonywania zawodu fizjoterapeuci będę podlegać odpowiedzialności zawodowej. Od orzeczeń Sądu Dyscyplinarnego będzie przysługiwało odwołanie do Wyższego Sądu Dyscyplinarnego. Przygotowanie postępowania i czynności oskarżyciela będą z kolei zadaniem Rzecznika Dyscyplinarnego. W zawartym w projekcie katalogu kar, które będzie mógł orzekać Sąd Dyscyplinarny są m.in.: nagana, kara pieniężna od 1 do 10 tys. zł z przeznaczeniem na cel społeczny związany z ochroną zdrowia oraz zawieszenie (na okres od roku do 5 lat) i pozbawianie prawa wykonywania zawodu. Projekt wpłynął do Sejmu 7 sierpnia 2015 r. i tego samego dnia został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Projekt uzasadni przedstawiciel Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej do spraw Projektu Ustawy o zawodzie Fizjoterapeuty Ernest Wiśniewski.

O sytuacji polskich szkół na Litwie
Sejm na obecnym posiedzeniu Sejmu będzie kontynuował prace w drugim czytaniu nad poselskim projektem uchwały w sprawie sytuacji polskich szkół na Litwie. W projekcie Sejm wyraża zaniepokojenie ograniczaniem dostępu do edukacji Polakom mieszkającym na Litwie. Zwraca uwagę na protesty w polskich szkołach na Litwie, które są wyrazem dążenia polskiej mniejszości do zachowania tożsamości, języka i kultury. W projekcie Sejm zwraca się do rządu litewskiego o podjęcie działań na rzecz zapewnienia polskiej mniejszości narodowej warunków do rozwoju edukacji w języku polskim, zgodnie ze standardami europejskimi. Wnioskodawcy podkreślili, że Polska i Litwa mają wspólną wielowiekową historię, która zobowiązuje do wzajemnego poszanowania. Przypominają o udziale obu państw w międzynarodowych strukturach takich jak UE i NATO, które chronią integralność narodową, interesy narodowe i etniczną tożsamość, język, a więc też oświatę. Przypominają też wielowiekową historię polskiej obecności na Litwie. Projekt wpłynął do Sejmu 9 czerwca 2015 r. jako inicjatywa grupy posłów KP PiS. 12 czerwca br. został skierowany do pierwszego czytania w  Komisji Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Spraw Zagranicznych. 4 sierpnia br. komisje przyjęły sprawozdanie, w którym wniosły o przyjęcie projektu z poprawkami. Zaproponowano poprawki o charakterze redakcyjnym. Jedna z nich zakłada zmianę tytułu uchwały na: „Uchwała w sprawie sytuacji szkolnictwa polskiego na Litwie”. Sprawozdanie przedstawi poseł Jan Dziedziczak.

Propozycje zmian w ustawie o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży
Sejm rozpocznie prace nad obywatelskim projektem nowelizacji tej ustawy. Projekt zmienia tytuł ustawy na „o ochronie życia i zdrowia ludzkiego od poczęcia”. Wprowadza też zmiany do preambuły. Dotychczasowe brzmienie art. 1 ustawy – „Prawo do życia podlega ochronie, w tym również w fazie prenatalnej w granicach określonych w ustawie” ma być zmienione na „Każdy człowiek ma od chwili poczęcia przyrodzone prawo do życia. Życie i zdrowie dziecka od chwili poczęcia pozostają pod ochroną prawa”. Projekt uchyla dotychczasowe zapisy o dostępności badań prenatalnych. Zgodnie z projektem aborcja będzie całkowicie zakazana, a za jej przeprowadzenie będzie grozić do 3 lat więzienia. Kara ta nie byłaby wymierzana jedynie w sytuacji, kiedy śmierć dziecka poczętego jest następstwem działań medycznych podjętych w związku z zagrożeniem zdrowia lub życia kobiety ciężarnej. Poza tym projekt zmienia aktualne przepisy dotyczące zajęć z wychowania do życia w rodzinie. Nauczanie tego przedmiotu ma respektować normy moralne rodziców i wrażliwość uczniów, a udział w lekcjach wymagałby pisemnej zgody rodziców lub pełnoletnich uczniów. 24 marca 2015 r. do marszałka Sejmu wpłynęło zawiadomienie o utworzeniu Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej „Stop aborcji” na rzecz zmiany ustawy o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży oraz niektórych innych ustaw. 3 kwietnia 2015 r. marszałek Sejmu wydał postanowienie o przyjęciu zawiadomienia. 3 lipca 2015 r. zostały złożone podpisy obywateli popierających zmiany. 7 sierpnia br. projekt został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Do reprezentowania komitetu w pracach nad projektem została wyznaczona Kaja Godek i w zastępstwie Mariusz Dzierżawski.

Ustanowienie 17 października Dniem Sprzedaży Bezpośredniej
To propozycja zawarta w obywatelskim projekcie ustawy, który posłowie rozpatrzą w pierwszym czytaniu. Zdaniem wnioskodawców ustanowienie tego dnia stworzy przyjazne warunki do organizacji wydarzeń społecznych i gospodarczych, podczas których będzie możliwe podnoszenie świadomości społecznej w zakresie prowadzenia sprzedaży bezpośredniej. Ponadto, jak podkreślają autorzy projektu, popularyzacja idei sprzedaży bezpośredniej wpłynie pozytywnie na rozwój przedsiębiorczości w Polsce. 17 kwietnia br. do Sejmu wpłynęło zawiadomienie o utworzeniu Komitetu Obywatelskiej Inicjatywy Ustawodawczej projektu ustawy o ustanowieniu 17 października Dniem Sprzedaży Bezpośredniej. 29 kwietnia br. marszałek Sejmu wydał postanowienie o przyjęciu zawiadomienia. Projekt wraz z podpisami popierających go obywateli został złożony do Sejmu 23 lipca 2015 r. 7 sierpnia br. Komitet wyznaczył adwokata Michała Chodkowskiego na swojego przedstawiciela w pracach legislacyjnych. Tego samego dnia projekt został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu.

Pomoc państwa dla kredytobiorców hipotecznych mających problemy ze spłatą zadłużenia
To istota poselskiego projektu ustawy o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, nad którym Izba rozpocznie prace podczas bieżącego posiedzenia. Ustawa obejmie osoby, które zaciągnęły kredyty m.in. na zakup mieszkania lub domu jednorodzinnego albo jego budowę. Pomoc jest przewidziana niezależnie od waluty, w jakiej jest spłacany kredyt. Wniosek o wsparcie będzie można złożyć do 31 grudnia 2018 r. w starostwie powiatowym właściwym ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Starostowie będą wydawali decyzje o przyznaniu pomocy. Pomoc będzie polegała na przekazywaniu przez Bank Gospodarstwa Krajowego przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy rat kredytu bezpośrednio na rachunek banku, który go udzielił. Wsparcie będzie przekazywane w ratach miesięcznych, nie wyższych niż 1.500 zł. Zgodnie z projektem, po dwóch latach od przekazania ostatniej raty wsparcia, kredytobiorca będzie zobowiązany oddać w 8 kolejnych latach otrzymaną pomoc w równych nieoprocentowanych ratach. Jeżeli kredytobiorca sprzeda mieszkanie, na które był zaciągnięty kredyt objęty wsparciem, spłata będzie wymagana w terminie 30 dni od daty sprzedaży nieruchomości. Na wsparcie będą mogli liczyć kredytobiorcy, którzy spełnią jeden z trzech warunków: w dniu złożenia wniosku o pomoc będą posiadać status bezrobotnego, wartość posiadanego przez nich domu lub mieszkania będzie niższa od udzielonego kredytu albo rata kredytu przekroczy 60 proc. dochodów miesięcznych w danym gospodarstwie domowym. Projekt jest skierowany do osób posiadających mieszkania o powierzchni do 75 m kw. lub domy jednorodzinne do 100 m kw. W przypadku kredytobiorców wychowujących dwoje dzieci na wsparcie będą mogli liczyć posiadacze mieszkań do 100 m kw. lub domów jednorodzinnych nie większych niż 150 m kw. Rodziny wychowujące troje lub więcej dzieci będą mogły ubiegać się o pomoc niezależnie od powierzchni zajmowanego przez nich domu lub mieszkania. Projektowane rozwiązania nie obejmą osób, które w dniu złożenia wniosku o wsparcie są właścicielami innego mieszkania lub domu, posiadają do niego prawo spółdzielcze własnościowe lub lokatorskie albo je wynajmują. Pomoc będzie finansowana z Funduszu Wsparcia Kredytobiorców, który zostanie utworzony w Banku Gospodarstwa Krajowego. Środki Funduszu w dacie jego uruchomienia będą zbierane do 600 mln zł i będą pochodzić z wpłat banków udzielających kredytów. W późniejszym okresie zostanie on także zasilony m.in. dochodami z tytułu inwestowania wolnych środków Funduszu, oraz kwotami zwracanego wsparcia. Projekt wpłynął do Sejmu 4 września 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 8 września br. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Przedstawicielem wnioskodawców jest posłanka Krystyna Skowrońska.

Ułatwienia dla cudzoziemców w dostępie do zawodów pielęgniarki i położnej
Taki jest cel nowelizacji ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz niektórych innych ustaw, uchwalonej przez Sejm 24 lipca br. Na 99. posiedzeniu Sejm rozpatrzy stanowisko Senatu w tej sprawie, które Izba druga przyjęła 7 sierpnia 2015 r. W myśl nowelizacji pielęgniarki lub położne spoza Unii Europejskiej chcące podjąć pracę w zawodzie w Polsce będą m.in. musiały posiadać wymagane doświadczenie i urzędowe poświadczenie znajomości języka polskiego w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu. Nowelizacja skraca z 12 do 6 miesięcy długość wymaganego dla cudzoziemców starających się o prawo wykonywania zawodu stażu adaptacyjnego we wskazanym podmiocie leczniczym (np. szpitalu). Odbycie stażu nie będzie wymagało posiadania zezwolenia na pracę. Za wykonywanie zawodu pielęgniarki lub położnej, zaliczane do stażu pracy, będzie uznawane nie tylko nauczanie osób wykonujących te zawody, ale także osób wykonujących inne zawody medyczne (np. ratowników medycznych), jeśli w programie kształcenia jest zapisany udział pielęgniarki lub położnej. Celem nowelizacji jest także m.in. poprawa warunków opieki zdrowotnej udzielanej uczniom w szkołach publicznych. Doprecyzowany został obowiązek szkół dotyczący wyposażenia gabinetów profilaktyki zdrowotnej i pomocy przedlekarskiej. Nowelizacja przewiduje, że osoby, które ukończyły liceum medyczne albo szkołę policealną lub pomaturalną kształcącą w zawodzie pielęgniarki lub położnej i spełniają wymogi ustawowe, będą mogły uzyskać stwierdzenie prawa wykonywania zawodu. Senat m.in. zaproponował doprecyzowanie, by w przypadku spełnienia przesłanek ustawowych potwierdzenie było wydawane obligatoryjnie.

Regulacje służące eliminowaniu nieuczciwych praktyk giełdowych i spekulacji cenami energii
Zawiera je nowelizacja ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw, którą Sejm uchwalił 23 lipca br. Na tym posiedzeniu posłowie rozpatrzą poprawki Senatu do nowych przepisów. Nowelizacja dostosowuje polskie prawo do rozporządzenia europejskiego 1227/2011 z października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii (tzw. rozporządzenie REMIT). Aby zapewnić wykonywanie obowiązków wynikających z rozporządzenia REMIT, ustawa rozszerza kompetencje prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (URE).  Zyska on uprawnienia kontrolne, będzie mógł też prowadzić postępowania wyjaśniające w sprawie manipulacji (lub jej prób) oraz niewłaściwego wykorzystania informacji wewnętrznych, których ujawnienie może wpłynąć na ceny produktów energetycznych sprzedawanych w hurcie. Prezes URE będzie mógł także nakładać kary pieniężne za naruszenie przepisów REMIT. Ma on również prowadzić rejestr uczestników hurtowego rynku energii. Poza tym prezes URE będzie współpracował z Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER), organami regulacyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej, Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisją Nadzoru Finansowego. Senat na posiedzeniu 7 sierpnia br. zaproponował do ustawy 10 poprawek o charakterze doprecyzowującym.

Otwarcie stadionów dla szerszej publiczności przy zachowaniu wysokich standardów bezpieczeństwa
To podstawowy cel nowelizacji ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych oraz niektórych innych ustaw. Poprawki Senatu do tego aktu prawnego zostaną rozpatrzone podczas bieżącego posiedzenia Izby. Ustawa uelastycznia przepisy w zakresie wymogów dotyczących organizowania imprez masowych. Chodzi tu w szczególności o mecze piłki nożnej. Organ wydający pozwolenie na organizację imprezy masowej, wstępnie ocenionej przez Policję jako impreza podwyższonego ryzyka, będzie mógł – na wniosek organizatora i po porozumieniu z Policją – wyrazić zgodę na mniejszą niż przewidziana dla takich imprez liczbę funkcjonariuszy służb porządkowych. Nowelizacja m.in. ustanawia wojewódzki zespół interdyscyplinarny do spraw bezpieczeństwa imprez masowych, który będzie organem pomocniczym wojewody. W skład zespołu wejdą m.in. wojewódzki komendant Policji oraz Straży Pożarnej. Zespół wspomagałby zabezpieczanie imprez masowych m.in. poprzez analizowanie zagrożeń związanych z ich organizacją na terenie danego województwa oraz ocenę podejmowanych w tym zakresie działań. Zmienione zostały zasady bezpieczeństwa meczów piłki nożnej dotyczące m.in. identyfikacji uczestniczących w nich osób, wyposażenia obiektów, na których są one organizowane oraz sprzedaży biletów. Zakres przetwarzania danych identyfikujących uczestników meczu będzie obejmował imię, nazwisko i numer PESEL. Z dotychczas obowiązującego katalogu został usunięty m.in. wizerunek twarzy. W konsekwencji zniknie wymóg tzw. kart kibica. Ustawa zmienia też procedurę stosowania zakazów klubowych. Osoby ukarane będą mogły złożyć do podmiotu, który zastosował zakaz wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Ustawa została uzupełniona o zasady udostępniania kibicom miejsc stojących. Zgodnie z nowelizacją, liczba takich miejsc nie będzie mogła przekraczać 25 proc. ogólnej liczby miejsc, a jedno miejsce siedzące będzie mogło być przekształcone wyłącznie w jedno miejsce stojące i tylko pod warunkiem możliwości przywrócenia stanu poprzedniego. Nowelizacja uznaje za wykroczenie posiadanie niebezpiecznych przedmiotów lub wyrobów pirotechnicznych już w drodze na imprezę masową, np. na mecz. Sejm uchwalił ustawę 10 lipca 2015 r. 7 lipca br. Senat zaproponował przyznanie osobom ukaranym zakazem klubowym prawa do wniesienia skargi na to rozstrzygnięcie do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Pozostałe poprawki Senatu mają charakter doprecyzowujący.

Poprawki Senatu do ustawy wprowadzającej europejskie rozwiązania z zakresu prawa autorskiego
To kolejny punkt porządku obrad 99. posiedzenia Sejmu. Nowelizacja ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ustawy o grach hazardowych ma zapewnić możliwie szeroki dostęp do utworów oraz przedmiotów praw pokrewnych (czyli m.in. fonogramów i wideogramów) w granicach określonych przez prawo europejskie i międzynarodowe. Zmiany dotyczą m.in. przepisów związanych z tzw. dozwolonym użytkiem publicznym. Chodzi tu np. o umożliwienie korzystania z utworu (bądź przedmiotu prawa pokrewnego) bez uzyskiwania zgody w sytuacjach, kiedy jest to podyktowane ważnym interesem publicznym. Na mocy nowych przepisów chronione treści będą mogły wykorzystywać biblioteki, muzea, instytucje oświatowe, archiwa, uczelnie w celach edukacyjnych, naukowych i informacyjnych. Ponadto każdy będzie mógł w celach informacyjnych korzystać z przemówień publicznych, mów, rozpraw, wykładów i kazań. Instytucje oświatowe zyskają możliwość wykorzystywania utworów na potrzeby e-learningu. Nowelizacja wprowadza też możliwość korzystania z utworów ważnych dla dziedzictwa narodowego, które obecnie podlegają ochronie autorsko-prawnej, a dotarcie do ich autora lub spadkobierców nie jest możliwe, czyli utworów osieroconych. Chodzi tu o dzieła literackie, plastyczne, fotograficzne, muzyczne i audiowizualne. Korzystać z nich będą mogły instytucje kultury (biblioteki, muzea, filmoteki), szkoły, instytucje oświatowe, uczelnie, archiwa, instytuty badawcze i naukowe PAN oraz nadawcy publiczni. Nadanie statusu utworu osieroconego będą poprzedzać staranne poszukiwania osób mających prawa do nich. Jeśli nie uda się ich znaleźć, utwór zostanie uznany za osierocony, a posiadająca go instytucja będzie mogła go zwielokrotniać i udostępniać w Internecie w celach kulturalnych i edukacyjnych. Ustawa wprowadza również wynagrodzenie za użyczanie egzemplarzy utworów przez biblioteki publiczne (tzw. public lending right). Wynagrodzenia będą wypłacane ze środków Funduszu Promocji Kultury za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania. Ich beneficjentami będą m.in.: twórcy utworów w języku polskim, tłumacze na język polski, wydawcy. Wysokość wynagrodzeń będzie uzależniona od liczby wypożyczeń. stawa znosi też opłaty na Fundusz Promocji Twórczości, związane z korzystaniem z utworów znajdujących się w domenie publicznej. Sejm uchwalił ustawę 10 lipca br. Senat na posiedzeniu 7 sierpnia br. Senat zaproponował 21 poprawek o charakterze doprecyzowującym.

Rejestracja znaku towarowego będzie łatwiejsza
To istota nowelizacji Prawa własności przemysłowej. Stanowiskiem Senatu do tej ustawy zajmą się posłowie podczas bieżącego posiedzenia Izby. Nowelizacja upraszcza i przyspiesza postępowanie w sprawie udzielenia praw ochronnych na znaki towarowe. Obniżone zostaną też koszty związane z rejestracją. Zmienia ona dotychczasowy system rejestracji znaków towarowych z badawczego na sprzeciwowy. Dotychczas Urząd Patentowy badał, czy rejestracja danego znaku jest możliwa. Zgodnie z przyjętymi zmianami Urząd Patentowy będzie miał obowiązek sporządzania dla zgłaszających nowe znaki towarowe zawiadomień o istnieniu identycznych lub podobnych znaków towarowych, które mogą stanowić podstawę sprzeciwu, a w rezultacie prowadzić do odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy. Takie rozwiązanie stosowane jest już w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Przyjęte zmiany określają też postępowanie w sprawie ochrony międzynarodowych znaków towarowych. Postępowania w takich sprawach prowadzić będzie Urząd Patentowy na podstawie porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków. Sejm uchwalił ustawę 5 sierpnia 2015 r. 4 września br. Senat zaproponował wprowadzenie do ustawy poprawek doprecyzowujących.

Minister Sprawiedliwości będzie sprawował zewnętrzny nadzór nad sądami wojskowymi w zakresie ich organizacji i działalności administracyjnej
Przewiduje to nowelizacja ustawy – Prawo o ustroju sądów wojskowych. Na obecnym posiedzeniu Sejmu posłowie rozpatrzą senackie poprawki do ustawy. Wprowadza ona zewnętrzny nadzór Ministra Sprawiedliwości nad sądami wojskowymi w zakresie ich organizacji i działalności administracyjnej. Będzie on sprawowany przez tzw. służbę nadzoru, czyli sędziów sądów wojskowych delegowanych do Ministerstwa Sprawiedliwości. Zewnętrzny nadzór nad działalnością administracyjną będzie obejmował analizę rocznych informacji o działalności sądów wojskowych, wyznaczanie ogólnych kierunków nadzoru administracyjnego sprawowanego przez prezesów wojskowych sądów okręgowych oraz kontrolę wywiązywania się przez nich z tych obowiązków. W jego ramach będą wydawane także stosowne zarządzenia. W przypadku m.in. stwierdzenia istotnych nieprawidłowości, Minister Sprawiedliwości będzie mógł zarządzić przeprowadzenie lustracji sądu (lub wydziału sądu), bądź dokonać lustracji działalności nadzorczej prezesa sądu. Szczegółowy tryb sprawowania zewnętrznego nadzoru określi rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości. W nowelizacji zostały ponadto określone szczegółowe zasady sprawowania wewnętrznego nadzoru administracyjnego. Będą to zadania prezesów sądów, a do najważniejszych obowiązków w tym zakresie będzie należało badanie sprawności postępowania w poszczególnych sprawach, kontrola działalności sekretariatu sądu oraz badanie prawidłowości przydzielania sędziom spraw oraz równomiernego obciążenia ich pracą. Ponadto nowelizacja przewiduje zmiany dotyczące trybu powoływania prezesa sądu wojskowego. Kandydat, przedstawiany przez Ministra Sprawiedliwości, będzie musiał uzyskać pozytywną opinię organu samorządu sędziowskiego, czyli Zgromadzenia Sędziów Sądów Wojskowych. Jeśli w ciągu 2 miesięcy opinia nie zostanie wydana, Minister Sprawiedliwości będzie mógł – w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej – powołać prezesa sądu wojskowego bez niej. Podobnie będzie w przypadku wydania przez Zgromadzenie opinii negatywnej, ale wtedy kandydat będzie musiał uzyskać dodatkowo pozytywną opinię Krajowej Rady Sądownictwa. Z kolei zastępca prezesa wojskowego sądu okręgowego ma być powoływany po zasięgnięciu opinii kolegium tego sądu, a zastępca prezesa wojskowego sądu garnizonowego – po zasięgnięciu opinii kolegium tego sądu oraz jego prezesa. Ponadto w ustawie znalazł się osobny rozdział określający zasady przetwarzania przez szefa resortu sprawiedliwości danych osobowych. Dane sędziów i sędziów w stanie spoczynku, asystentów sędziów, urzędników innych pracowników oraz kandydatów na te stanowiska, a także biegłych i lekarzy sądowych, mediatorów oraz ławników będą mogły być przetwarzane w celu i w zakresie niezbędnym do prawidłowej realizacji obowiązków służbowych oraz nadzoru nad działalnością administracyjną. Sejm uchwalił ustawę 5 sierpnia 2015 r. 4 września 2015 r. Senat wprowadził do niej 11 poprawek. Jedna z zaproponowanych przez Senat poprawek zakłada, że kandydatów na zastępców prezesów wojskowych sądów okręgowych i garnizonowych będzie przedstawiał minister sprawiedliwości. Senat proponuje też żeby kolegia wojewódzkich sądów okręgowych nie mogły opiniować kandydatów na prezesów tych sądów, bo kompetencje w tym zakresie nowelizacja przyznaje Zgromadzeniu Sędziów Sądów Wojskowych. Pozostałe z senackich poprawek mają charakter korygujący lub precyzujący.

Zmiany dotyczące wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach inwestycji
Posłowie rozpatrzą w trzecim czytaniu rządowy projekt nowelizacji ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw. Projekt dostosowuje polskie prawo do regulacji unijnych m.in. w zakresie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko. W celu uniknięcia konfliktu interesów projekt zawiera przepisy mające zapewnić bezstronność w sytuacji, gdy organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, np. gmina, jest jednocześnie inwestorem. W takiej sytuacji decyzję będzie wydawał regionalny dyrektor ochrony środowiska. Żeby poprawić jakość dokumentacji przygotowywanej w celu wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, raporty o oddziaływaniu na środowisko będą musiały być opracowywane przez ekspertów z odpowiednim wykształceniem lub doświadczeniem. Chodzi m.in. o absolwentów kierunków technicznych z dyscyplin: biotechnologia, górnictwo i geologia inżynierska oraz m.in. o osoby posiadające co najmniej 5-letnie doświadczenie w pracy w zespołach przygotowujących takie raporty. Projekt wydłuża z 4 do 6 lat termin, w którym decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach  będzie można dołączyć do wniosku o kolejną decyzję inwestycyjną. W przypadku inwestycji realizowanych etapowo termin zostanie wydłużony z 6 do 10 lat. Uzyskanie decyzji nie będzie konieczne w szczególnych przypadkach ustawowych, w tym np. dotyczących projektów związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa lub bezpieczeństwem cywilnym, tj. przeciwdziałaniem lub usunięciem bezpośredniego zagrożenia dla ludności. Projekt rozszerza też katalog podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, w tym m.in. o Sejm, Senat, sądy i trybunały. Tryb udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie w odniesieniu do Sejmu i Senatu określać będą ich regulaminy. Rząd przyjął projekt 7 lipca 2015 r. Projekt wpłynął do Sejmu 15 lipca 2015 r. , a następnie został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 22 lipca br. Komisja przeprowadziła pierwsze czytanie, a następnie 24 lipca br. przyjęła sprawozdanie wraz z poprawkami. 5 sierpnia br. podczas drugiego czytania projektu została zgłoszona do niego poprawka dotycząca zmian w terminie wejścia w życie niektórych przepisów ustawy. W związku z tym projekt został ponownie skierowany do komisji.

Wybór uzupełniający posła – członka Krajowej Rady Prokuratury
To kolejny punkt 99. posiedzenia Sejmu.  Od 6 grudnia 2013 r. jednym z czterech członków Krajowej Rady Prokuratury (KRP) z ramienia Sejmu był poseł Borys Budka. 4 maja br. objął on stanowisko ministra sprawiedliwości. Zgodnie z art. 26 ust. 4 Regulaminu Sejmu w razie zwolnienia się stanowiska w KRP Sejm dokonuje wyboru uzupełniającego. Wniosek w sprawie wyboru członka KRP może złożyć Marszałek Sejmu albo co najmniej 35 posłów (art. 30 Regulaminu Sejmu). Kandydatem na jego miejsce w Radzie jest poseł Krzysztof Brejza. Poseł – członek KRP jest wybierany bezwzględną większością głosów (art. 31 Regulaminu Sejmu). Kandydaturę zgłosiła 28 lipca 2015 r. grupa posłów KP PO. Przedstawicielem wnioskodawców jest poseł Michał Szczerba. 17 sierpnia br. kandydatura została skierowana do zaopiniowania przez Komisję Sprawiedliwości i Praw Człowieka.

Piła, Sieradz i Ciechanów będą mogły stać się tzw. powiatami grodzkimi
To jedna z propozycji zawartych w senackim projekcie nowelizacji ustawy o samorządzie powiatowym  oraz Kodeksu wyborczego, nad którym Sejm będzie pracować w pierwszym czytaniu. Projekt umożliwia nadanie statusu miasta na prawach powiatu (tzw. powiatu grodzkiego) dwóm kategoriom miast.  Chodzi o miasta, które na skutek reformy administracyjnej z 1999 r. przestały być stolicami województw i rady tych miast nie skorzystały z przysługującego im prawa do uzyskania statusu miasta na prawach powiatu. Dotyczy to Piły, Sieradza i Ciechanowa. Projekt daje im możliwość przywrócenia statusu powiatu grodzkiego, jeżeli za takim rozwiązaniem opowiedzą się władze i lokalna społeczność. Druga kategoria miast objętych projektem to miasta liczące co najmniej 70 tys. mieszkańców. Według Senatu miasta średniej wielkości ze znaczną liczbą mieszkańców powinny mieć prawo ubiegania się o status miasta na prawach powiatu. Dałoby to im realną szansę na ich szybszy rozwój dzięki m.in. dostępowi do przeznaczonych dla tej grupy samorządów środków z Unii Europejskiej czy pieniędzy z narodowego programu budowy dróg lokalnych. Według Senatu, w przypadku wprowadzenia zmian w podziale terytorialnym, dochody powiatów ciechanowskiego, pilskiego i sieradzkiego zmniejszyłyby się odpowiednio o 9,7 mln zł, 14,5 mln zł i 8,7 mln zł, przy czym o te same kwoty wzrosłyby dochody nowych miast na prawach powiatu. Jednocześnie wnioskodawca wskazał na nowe obowiązki finansowe, które zostałyby wtedy nałożone na Piłę, Sieradz i Ciechanów – chodzi m.in. o finansowanie zadań w zakresie dróg publicznych. Projekt wpłynął do Sejmu 16 czerwca 2015 r. 20 lipca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Do reprezentowania Senatu w pracach nad projektem został upoważniony senator Stanisław Jurcewicz.

O ochronie brzegów morskich w 2014 r. – informacja szefa resortu infrastruktury i rozwoju
Sejm zapozna się ze sprawozdaniem z wykonania programu wieloletniego „Program ochrony brzegów morskich” w 2014 r. oraz harmonogramem prac na rok 2015. W ustawie budżetowej na 2014 r. zaplanowano na realizację Programu środki w wysokości 33 412 tys. zł dla Urzędów Morskich w Gdyni, Słupsku i Szczecinie. Planowane do realizacji w 2014 roku działania w ramach Programu obejmowały: sztuczne zasilanie plaż, budowę, remont i utrzymanie trwałych umocnień brzegu oraz monitoring. Na te zadania wydano 30 249,2 tys. zł, czyli 91 proc. zaplanowanych środków budżetowych. Środki w wysokości 3 162,8 tys. zł nie zostały wydatkowane (w tym kwota 3 148,2 tys. zł została zablokowana w trybie przepisów ustawy o finansach publicznych). W harmonogramie prac planowanych na 2015 r. znalazły się m.in.: budowa palisady na Zalewie Wiślanym (rejon Piasków), sztuczne zasilanie na odcinku nasadowym na Półwyspie Helskim oraz umocnienie brzegowe w Karwi. Dokument wpłynął do Sejmu 1 kwietnia 2015 r. 8 kwietnia br. został skierowany do Komisji: Infrastruktury oraz Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. 26 maja br. komisje przyjęły sprawozdanie, w którym wnoszą o przyjęcie dokumentu. Sprawozdanie komisji przedstawi poseł Arkadiusz Litwiński.

Przeciwdziałanie marnowaniu żywności
To propozycja zawarta w dwóch poselskich projektach ustaw, które Sejm rozpatrzy w  pierwszym czytaniu w łącznej dyskusji. Pierwszy z projektów (druk nr 3683) powstał z inicjatywy KP Zjednoczona Prawica. Jego głównym celem jest przeciwdziałanie marnowaniu żywności oraz pomoc osobom żyjącym poniżej progu skrajnego ubóstwa. Projekt nakłada na właścicieli sklepów o dużych powierzchniach (powyżej 250 m²) obowiązek darmowego przekazywania żywności z bliską datą przydatności do spożycia czy uszkodzonym opakowaniem, która przeznaczona jest do likwidacji lub utylizacji, na rzecz organizacji pożytku publicznego prowadzących działalność w zakresie pomocy społecznej i działalności charytatywnej. Projekt zobowiązuje też przedsiębiorców prowadzących duże sklepy do zawierania pisemnych umów z organizacjami pożytku publicznego. Za brak takiej umowy będzie grozić grzywna. Zdaniem wnioskodawców w Polsce marnowanych jest rocznie prawie 9 mln ton żywności, co w przekonaniu projektodawców stanowi 200 kg na jednego mieszkańca. Projekt wpłynął do Sejmu 5 czerwca 2015 r. 20 lipca br. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. W imieniu wnioskodawców projekt uzasadni poseł Patryk Jaki.

Kolejny projekt ustawy o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności oraz o zmianie niektórych innych ustaw (druk nr 3853) powstał z inicjatywy posłów niezrzeszonych, KP Ruch Palikota, KP Sojusz Lewicy Demokratycznej i KP Biało-Czerwoni. Jego głównym celem jest przeciwdziałanie marnowaniu żywności oraz pomoc osobom niedożywionym. Zgodnie z projektem właściciele supermarketów i hurtowni (powyżej 250 m², w których sprzedaż produktów żywnościowych stanowi więcej niż połowę obrotu) będą mogli nieodpłatnie przekazywać niesprzedane produkty na rzecz organizacji pożytku publicznego. Chodzi tu o produkty z bliską datą przydatności do spożycia lub uszkodzonym opakowaniem. Sieci handlowe, które będą przekazywać żywność organizacjom pożytku publicznego, uzyskają prawo do odpisów (zwolnień) podatkowych. Współpraca sklepów z organizacjami pomocowymi będzie dobrowolna. Jednak właściciele sklepów będą zobowiązani corocznie przekazywać ministrowi gospodarki informacje o ilości i wartości przekazywanych produktów. Ten sam obowiązek będzie leżał po stronie organizacji pożytku publicznego. Przedsiębiorcy, którzy nie dopełnią tego obowiązku, będą podlegać karze administracyjnej. Projekt zobowiązuje także rząd do monitorowania marnowania żywności. Jak podkreślają wnioskodawcy, obecnie brak jest stałej kontroli i danych dotyczących marnowania żywności. Zdaniem projektodawców uniemożliwia to dokonanie oceny realnej skali tego zjawiska, co przekłada się na brak możliwości podjęcia działań, zmierzających do dokonania zmian i poprawienia sytuacji. Projekt wpłynął do Sejmu 28 lipca 2015 r. 28 lipca br. wnioskodawcy złożyli autopoprawkę. 4 września br. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. W imieniu wnioskodawców projekt uzasadni posłanka Wanda Nowicka.

Zasada wzajemności w przekazywaniu informacji o rachunkach i dochodach obywateli polskich i amerykańskich
To główne założenie rządowego projektu ustawy o wykonywaniu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełnienia międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Projekt ustawy tworzy podstawy prawne, które umożliwią realizację zapisów wynikających z międzynarodowej umowy w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA. Umowa weszła w życie 1 lipca 2015 r. Zgodnie z informacją rządu w 2010 r. w USA została przyjęta ustawa o ujawnianiu informacji o rachunkach zagranicznych do celów podatkowych (FATCA). Jej celem jest zobligowanie zagranicznych instytucji finansowych do zawierania porozumień, bezpośrednio z amerykańską administracją skarbową. Chodzi o ich zobowiązanie do przekazywania USA danych o rachunkach, których właścicielami są amerykańscy podatnicy (osoby mające miejsce zamieszkania, obywatelstwo lub prawo stałego pobytu w USA). Umowa w sprawie wykonywania FATCA zawiera zasadę wzajemności w przekazywaniu informacji. Oznacza to, że informacje o rachunkach i dochodach polskich rezydentów będą przekazywane automatycznie również przez USA. Projekt ustawy zawiera regulacje niezbędne do identyfikowania, zbierania, przetwarzania i przekazywania przez polskie instytucje finansowe informacji o rachunkach finansowych posiadanych przez obywateli i rezydentów Stanów Zjednoczonych do krajowej administracji podatkowej. Informacje będą przekazywane w ustalonych z góry, regularnych odstępach czasu. Do ich przekazania nie będzie potrzebny wniosek. Pozyskane dane będą podlegały automatycznej wymianie między Polską a Stanami Zjednoczonymi. Rząd przyjął projekt 28 sierpnia 2015 r. Wpłynął on do Sejmu 7 września br. i tego dnia został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. W pracach parlamentarnych rząd reprezentuje minister finansów.

W czasie 99. posiedzenia Sejm wysłucha też informacji bieżącej dotyczącej działań rządu w dziedzinie opieki nad najmłodszymi i seniorami. Na posiedzeniu posłowie będą również zadawać przedstawicielom rządu pytania na temat aktualnych kwestii, m.in. realizacji dochodów podatkowych budżetu państwa oraz działań dotyczących Ukrainy.

www.sejm.gov.pl