Odpowiedź z ministerstwa w sprawie uzdrowiska w Latoszynie

fot. UG Dębica

11 marca w starostwie powiatowym w Dębicy odbyła się  konferencja pt. „Budowa Uzdrowiska Latoszyn Zdrój – warianty inwestycyjne”. Było to jedno z wielu spotkań w sprawie możliwości realizacji projektu budowy uzdrowiska w tej miejscowości. Poseł Jan Warzecha zobowiązał się wesprzeć działania władz i instytucji powiatowych swoją interwencją w rządzie. Wystosował w tym celu do Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju zapytanie poselskie. Poniżej zamieszczamy jego treść oraz odpowiedź podsekretarza stanu w MIiR.

Zapytanie nr 8035 do ministra infrastruktury i rozwoju

w sprawie możliwości ubiegania się o wsparcie finansowe ze środków unijnych dla  uzdrowiska w Latoszynie (woj. podkarpackie)

Szanowna Pani Minister,

Latoszyn, mała miejscowość malowniczo położona pod Dębicą w województwie podkarpackim już na długo przed wojną znana była ze swoich unikatowych leczniczych wód siarczanowo-wapniowo-siarczkowych. W połowie XIX wieku powstał tam zakład zdrojowo-kąpielowy, niestety zniszczony podczas I wojny światowej. W 1932 zakład został reaktywowany, później dobudowano kilka pensjonatów. Był to początek uzdrowiska cieszącego się dużą popularnością i skutecznością w leczeniu rozmaitych schorzeń, m.in. chorób reumatycznych, chorób układu nerwowego, przemiany materii, chorób skóry, układu rozrodczego i innych. Kres uzdrowiska nastąpił w latach 1944-1945. W wyniku działań wojennych łazienki zostały zniszczone, a źródła zasypane. Po wojnie wykonano nowe odwierty. Badania wykazały, iż latoszyńskie zdroje są niezwykle wartościowe pod względem zawartości składników mineralnych, niektórzy badacze twierdzą nawet, że ich właściwości lecznicze przewyższają te, które posiadają np. wody w Ciechocinku czy innych znanych polskich źródłach. Nie da się wiec zaprzeczyć, że budowa, a właściwie odbudowa istniejącego przed wojną uzdrowiska, jest w tym miejscu jak najbardziej zasadna. Świadczy o tym choćby decyzja Ministra Zdrowia o wydaniu Rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 10 lipca 2012 r. w sprawie nadania statusu obszaru ochrony uzdrowiskowej sołectwu Latoszyn i sołectwu Podgrodzie (gm. Dębica).

Koszty budowy zakładu przyrodoleczniczego w Latoszynie wraz z zapleczem hotelowo-gastronomicznym, spa i basenem szacuje się na ok. 50 mln zł, dlatego o wsparcie inwestycji od lat walczą lokalne samorządy, szukając inwestorów prywatnych oraz wsparcia z funduszy zewnętrznych. Wraz z nadejściem nowej unijnej perspektywy finansowej i możliwości otrzymania dotacji, poczyniono starania, by projekt budowy uzdrowiska w Latoszynie wpisać na listę projektów przeznaczonych do współfinansowania ze środków unijnych. Niestety z rozmowy, jaką niedawno przeprowadziłem z przedstawicielem Departamentu Koordynacji Polityki Strukturalnej Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju oraz Dyrektorem Departamentu Zarządzania Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa Podkarpackiego wynika, że możliwość otrzymania wsparcia finansowego istnieje tylko dla uzdrowisk już działających, a nie takich, które trzeba by zbudować praktycznie od podstaw – jak w przypadku Latoszyna. Z drugiej strony jednak docierają do mnie informacje, że w województwie małopolskim podobne inwestycje jak ta pod Dębicą zamierza się sfinansować w oparciu o środki RPO.

Jak wiadomo, zasadniczym celem nowej perspektywy finansowej jest wspieranie innowacyjności, badań, rozwoju nauki oraz tworzenie nowych miejsc pracy. Oczywistym jest również, że powstanie zakładu przyrodoleczniczego idealnie wpisuje się we wszystkie wymienione zakresy. W związku z powyższym zwracam się do Pani Minister z następującymi pytaniami:

  1. Czy istnieje możliwość otrzymania dofinansowania z funduszu RPO dla nowych inwestycji, takich jak uzdrowiska i zakłady przyrodolecznicze w województwie podkarpackim?
  2. Czy oprócz tych negocjowanych w poszczególnych województwach są jakieś ogólnokrajowe kryteria kwalifikujące, jakie konkretnie obiekty uzdrowiskowe będą mogły być brane pod uwagę przy ubieganiu się o dofinansowanie?
  3. Czy uzdrowisko istniejące przed wojną, aktualnie zniszczone, ale z przygotowaną infrastrukturą (droga, prąd, gaz, woda) mogłoby zostać zakwalifikowane do reaktywacji lub rewitalizacji?
  4. Jeśli nie byłoby możliwe pozyskanie funduszy unijnych na budowę tego typu kompleksu, to z jakich innych źródeł wsparcia finansowego można będzie skorzystać przy tej inwestycji?

 

Z poważaniem

Poseł na Sejm RP

Jan Warzecha