We wtorek 3 marca 2015 r. w Warszawie odbyły się uroczystości związane z upamiętnieniem śp. wicepremiera Przemysława Gosiewskiego, tragicznie zmarłego w katastrofie smoleńskiej. Uroczystości rozpoczęły się mszą św. w kościele św. Aleksandra na Placu Trzech Krzyży. Następnie w budynku Sejmu zaprezentowano wystawę zatytułowaną: „Dla Ciebie, Polsko, Ojczyzno moja. Przemysław Gosiewski 1964 – 2010”. Wystawę otworzył prezes PiS Jarosław Kaczyński. W ramach uroczystości odbyła się także konferencja dotycząca działalności podziemnej i politycznej wicepremiera.
Podczas konferencji poseł Jan Warzecha spotkał się m.in. z panią Józefą Życińską – kombatantką i byłą więźniarką obozu stalinowskiego, 84-letnią kobietą, która nadal z energią walczy o sprawiedliwość i pamięć o wydarzeniach z przeszłości. Jej wzruszająca opowieść chwyta za serca każdego, kto ją usłyszy.
Pani Józefa, mając 13 lat, zaczęła swoją działalność w oddziałach partyzanckich jako łączniczka. W październiku 1943 roku złożyła przysięgę i dostała pseudonim „Zośka”. Przez kilka lat uczyła się jeszcze w liceum, ale funkcjonariusze UB, już po wojnie bardzo szybko zaczęli się interesować nią i jej rodziną. Na początku 1948 r. wzięła ślub z Aleksandrem Życińskim (ps. „Orlean”, a później „Wilczur”), ale niestety niedługo później dostała się wraz z mężem i innymi partyzantami do niewoli. Chociaż „Zośka” była już wtedy w ciąży, nie uniknęła katowania ze strony funkcjonariuszy. W październiku 1948, po miesiącach tortur, urodziła w kieleckim więzieniu córkę, którą nazwała imieniem swojego zmarłego już wtedy 22-letniego męża Aleksandra. Wypuszczono ją po amnestii w 1950 roku. Na wolności nie zaprzestała jednak swojej walki o wolną i niepodległą Polskę. Działała m.in. w strukturach NSZZ „Solidarność”, które w latach 70. utworzyła w skarżyskich PKS.
Więcej o historii pani Józefy Życińskiej – bohaterki walczącej o Polskę można przeczytać na:
http://kresowiacy.com/2014/08/jozefa-zycinska-kobieta-z-marmuru/
