Ochrona polskiej ziemi przed niekontrolowanym wykupem to cel jednego z projektów, który posłowie rozpatrzą podczas 13. posiedzenia Sejmu. W porządku obrad jest też m.in. kontynuacja prac nad zmianami w procedurze karnej oraz nad projektem przywracającym możliwość odbywania kary więzienia w systemie dozoru elektronicznego. Posłowie zajmą się również propozycją wyrażenia ustawowej zgody na ratyfikację umowy o utworzeniu Azjatyckiego Banku Inwestycji Infrastrukturalnych. Przedmiotem prac Sejmu będzie też projekt zmieniający system wnoszenia opłat do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.
Bezprawnie zajmujący państwową ziemię rolną nie dostaną unijnych dopłat
Przewiduje to poselski projekt nowelizacji ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz niektórych innych ustaw (druk pierwotny nr 274), który Sejm rozpatrzy w drugim czytaniu. Celem projektu jest wyeliminowanie procederu ubiegania się o dopłaty bezpośrednie z UE i pobierania tych środków przez podmioty nielegalnie zajmujące grunty rolne Skarbu Państwa. Zgodnie z danymi Agencji Nieruchomości Rolnych (stan na 30 września 2015 r.) 8,7 tys. ha państwowej ziemi nie zostało wydanych przez byłych dzierżawców, a 3,3 tys. ha gruntów zajęto w celu czerpania korzyści – otrzymywania płatności bezpośrednich bez prowadzenia działalności rolniczej. Projekt zakłada, że do uzyskania unijnych dotacji do działek rolnych wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa konieczne będzie posiadanie tytułu prawnego do tych gruntów (umowy dzierżawy). Autorzy projektu wskazują, że obecne przepisy UE dają prawo do otrzymania płatności z UE osobom, które faktycznie prowadzą działalność rolniczą na danym gruncie. Przepisy te nie regulują natomiast, czy ubiegający się o dotacje unijne musi posiadać tytuł prawny do gruntów. Wnioskodawcy zauważają też , że zaproponowany przez nich obowiązek posiadania tytułu prawnego nie może obejmować gruntów rolnych w obrocie prywatnym, gdyż rolnicy faktycznie uprawiający ziemię często nie posiadają dokumentów potwierdzających prawo do gruntów – aktów własności lub umów dzierżawy. Projekt jest inicjatywą grupy posłów KP Prawo i Sprawiedliwość. Pierwsze czytanie projektu odbyło się w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która przyjęła go z poprawkami m.in. doprecyzowującymi termin określenia tytułu prawnego do działki rolnej na 31 maja danego roku. Przyjęto też poprawkę umożliwiającą zmianę decyzji i płatności bez zgody strony, jeśli kwota przyznanej płatności jest wyższa niż kwota należna. Sprawozdawcą komisji będzie poseł Piotr Polak.
Bezpieczniejsze korzystanie z wyrobów pirotechnicznych i materiałów wybuchowych do użytku cywilnego
Sejm rozpocznie prace nad rządowym projektem nowelizacji ustawy o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego oraz niektórych innych ustaw (druk nr 275). Celem projektu jest wykonanie dyrektyw: 2013/29/UE i 2014/58/UE, dotyczących wyrobów pirotechnicznych (WP) oraz 2014/28/UE odnoszącej się do materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (MWC). Dotychczasowe przepisy wspólnotowe nie gwarantowały w wystarczającym stopniu, że wprowadzane do obrotu MWC i WP będą spełniały zasadnicze wymogi bezpieczeństwa, zgodnie ze standardami tzw. nowych ram legislacyjnych, a także nie zapewniały tym produktom swobodnego dostępu do wspólnego rynku. Dzięki nowym rozwiązaniom w obrocie pojawią się wyroby pirotechniczne i materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego, spełniające podwyższone wymogi bezpieczeństwa. Oznacza to, że wykorzystywanie tych produktów będzie stwarzać mniejsze zagrożenie dla ich użytkowników, osób postronnych i środowiska. Powinno to zmniejszyć liczbę wypadków z użyciem tych produktów. W projekcie m.in. doprecyzowano obowiązki producentów, importerów i dystrybutorów MWC i WP, a w przypadku materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, dodatkowo także upoważnionych przedstawicieli producenta, związane z zapewnieniem zgodności tych wyrobów z zasadniczymi wymogami bezpieczeństwa. Projekt zobowiązuje też m.in. podmioty gospodarcze do informowania użytkowników MWC i WP o warunkach ich bezpiecznego użytkowania. Wprowadza także zasady wydawania i cofania pozwoleń na wytwarzanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego metodą in situ (chodzi o wytwarzanie tych materiałów w miejscu ich użycia i przeznaczenie przez wytwórcę na potrzeby własne bezpośrednio po wytworzeniu). Projekt określa także sankcje za nieprzestrzeganie przepisów dla podmiotów gospodarczych działających na rynku MWC i WP. Najwyższą karę – do 100 tys. zł – przewidziano dla producenta lub importera, który wprowadza do obrotu MWC lub WP niezgodne z wymogami bezpieczeństwa, i dla dystrybutora, który udostępnia je na rynku. Projekt został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Uzasadnienie projektu przedstawi Minister Rozwoju.
Polska wdraża przepisy unijne dotyczące zasad wystawiania tzw. paszportów dla koni
To cel rozpatrywanego w drugim czytaniu rządowego projektu nowelizacji ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (pierwotny druk nr 245). Projekt dostosowuje polskie przepisy do regulacji unijnych w zakresie metod identyfikacji zwierząt należących do rodziny koniowatych. Projekt przewiduje uregulowanie m.in. trybu upoważniania podmiotów do wydawania dokumentów identyfikacyjnych dla koni oraz wskazane organy do nadawania i cofania upoważnień. Ponadto projekt określa obowiązki posiadaczy koniowatych w zakresie identyfikacji i rejestracji zwierząt, a także uprawnienia organów inspekcji weterynaryjnej. Przepisy unijne, które weszły w życie 1 stycznia 2016 r., umożliwiają państwom członkowskim m.in. czasowe zawieszenie lub cofnięcie uprawnień do wydawania dokumentów identyfikacyjnych w przypadku naruszenia rozporządzenia unijnego. Zgodnie z projektem w Polsce ma to być kompetencja szefa resortu rolnictwa, który będzie wpisywał takie podmioty do prowadzonego przez siebie wykazu. Z wnioskiem do ministra rolnictwa o wykreślenie podmiotu z rejestru będzie mógł wystąpić główny lekarz weterynarii. Projekt upraszcza też procedurę wydawania dokumentów dla koni – wnioski o ich wydanie będzie można składać elektronicznie. Ponadto projekt m.in. doprecyzowuje tryb postępowania z dokumentami zwierząt, które padły, zostały poddane ubojowi lub zabite z nakazu Inspekcji Weterynaryjnej – dokument będzie musiał zostać dostarczony wraz ze zwłokami zwierzęcia do rzeźni (w przypadku uboju) a w pozostałych przypadkach do zakładu przetwórczego lub spalarni. Projekt został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, która wprowadziła do projektu poprawki o charakterze legislacyjnym, redakcyjnym i porządkującym. Sprawozdanie przedstawi poseł Jerzy Małecki.
Rozszerzenie możliwości wydatkowania środków z funduszu leśnego
Zakłada to poselski projekt nowelizacji ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody (pierwotny druk nr 265). Posłowie będą kontynuowali nad nim pracę w drugim czytaniu. Celem proponowanej nowelizacji jest stworzenie możliwości przeznaczania środków tzw. funduszu leśnego (tworzonego w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe) na ochronę przyrody w lasach oraz wsparcie parków narodowych. Projekt zakłada rozszerzenie katalogu wykorzystania funduszu leśnego. Umożliwi to przeznaczenie środków z tego funduszu także na wykup przez parki narodowe nieruchomości położonych w granicach parków, do których posiadają prawo pierwokupu. Ponadto proponowane zmiany mają ułatwić starostom sporządzanie dokumentacji dotyczącej urządzenia lasu dla lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa, należących do osób fizycznych i wspólnot gruntowych. Zdaniem wnioskodawców parki narodowe w ostatnich latach nie dysponowały dostatecznymi środkami finansowymi na realizację nałożonych na nie zadań. Dzięki proponowanym zmianom możliwe będzie rozszerzenie wsparcia parków narodowych przez fundusz leśny na ochronę przyrody w lasach prowadzoną metodami gospodarki leśnej oraz tworzenie infrastruktury niezbędnej do prowadzenia gospodarki leśnej i wykup gruntów. Projekt wpłynął do Sejmu jako inicjatywa ustawodawcza grupy posłów KP Prawo i Sprawiedliwość. Następnie został on skierowany do Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa.
Banki i SKOK-i będą wpłacać składki do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego kwartalnie
To istota poselskiego projektu nowelizacji ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (pierwotny druk nr 277), którego drugie czytanie jest zaplanowane w porządku bieżącego posiedzenia Izby. Projekt zmienia z rocznego na kwartalny system wnoszenia opłat do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego przez podmioty objęte systemem gwarantowania, czyli przez banki krajowe i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe. Chodzi o dwa rodzaje opłat: obowiązkową oraz tzw. ostrożnościową. Projektowana zmiana nie wpłynie na maksymalną wysokość opłat – obecnie maksymalna stawka może wynieść – w przypadku opłaty obowiązkowej i ostrożnościowej – odpowiednio 0,3 i 0,2 proc. rocznie, a po zmianie będzie to 0,075 i 0,05 proc. kwartalnie. Nowelizacja ma pozwolić uniknąć sytuacji, w której podmioty zobowiązane do wnoszenia do BFG jednorazowych opłat na początku roku odnotowałyby stratę bilansową w śródrocznym sprawozdaniu finansowym, co skutkowałoby koniecznością przedstawienia programu naprawczego. Zdaniem wnioskodawców taki skutek mogłaby wywołać wprowadzona we wrześniu 2015 r. zmiana zasad księgowania składek ponoszonych na rzecz BFG, wprowadzona przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych. Obecnie mają być one księgowane jako koszt bez względu na to, czy zostały w całości zapłacone. Ponadto projekt przewiduje, że w sytuacji, gdy zostaną wyczerpane środki funduszu ochrony środków gwarantowanych, stawki obowiązkowych opłat na ten cel mogą zostać podniesione maksymalnie do 0,6 proc. kwartalnie. Dotychczas było to 0,6 proc. w skali roku. Zgodnie z zaproponowanym przez wnioskodawców przepisem przejściowym, Rada BFG ma podjąć uchwałę w sprawie opłat za pierwszy oraz drugi kwartał 2016 r. w ciągu 10 dni od wejścia w życie ustawy. Opłaty wniesione za 2016 r. do dnia wejścia w życie ustawy mają zostać zaliczone na poczet należnych opłat kwartalnych, a nadpłata ma zostać zwrócona podmiotom, które je uiściły. Projektowane zmiany mają wejść w życie z dniem ogłoszenia. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Prawo i Sprawiedliwość. Pierwsze czytanie odbyło się w Komisji Finansów Publicznych, która w a 25 lutego br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Finansów Publicznych, która w przyjętym sprawozdaniu wnosi o przyjęcie projektu z poprawkami: m.in. zmieniona została – na dzień następujący po dniu ogłoszenia w Dzienniku Ustaw – data wejścia w życie projektowanej nowelizacji. Ponadto na etapie prac komisyjnych m.in. została obniżona – z 0,6 proc. do 0,3 proc. kwartalnie – stawka opłaty ponoszonej przez banki w razie wyczerpania środków funduszu ochrony środków gwarantowanych. Sprawozdanie przedstawi poseł Wiesław Janczyk.
100. rocznica urodzin Marii Mireckiej-Loryś – niezłomnej bohaterki niepodległego państwa polskiego
Propozycję uczczenia tego jubileuszu zawiera poselski projekt uchwały (druk nr 233), który Sejm rozpatrzy w drugim czytaniu. W projekcie Izba wyraża uznanie i podziękowania niezwykłej patriotce – Marii Mireckiej-Loryś za jej ogromny wkład w walkę o niepodległość ojczyzny i nieustanną troskę o Polaków na całym świecie. Jak przypomniano w dokumencie, Maria Mirecka-Loryś urodziła się 7 lutego 1916 r. w Ulanowie nad Sanem. Była zaangażowana w narodową konspirację w czasie II wojny światowej, po połączeniu Narodowej Organizacji Wojskowej z Armią Krajową została awansowana do stopnia kapitana. Pełniła obowiązki komendantki głównej Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Kobiet oraz komendantki Wojskowej Służby Kobiet w Podokręgu AK Rzeszów. – Aresztowana w Nisku przez władze komunistyczne, została objęta amnestią i zwolniona 1 września 1945 roku. Zagrożona represjami opuściła Polskę, podając się za obywatelkę Luksemburga. Dotarła do II Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa pod Ankoną. W 1952 roku wyemigrowała za ocean. W Chicago była aktywną działaczką organizacji polonijnych. Zajmowała kierownicze stanowiska w Związku Polek w Ameryce oraz w Kongresie Polonii Amerykańskiej – czytamy w projekcie przyjętym przez komisję. Wnioskodawcy podkreślają, że znana ze swojej serdeczności i aktywności Maria Mirecka-Loryś do dziś wspiera Polaków na Kresach, jeżdżąc cyklicznie do Lwowa i innych miejscowości dawnej Rzeczypospolitej. Projekt jest inicjatywą grupy posłów KP Kukiz’15. Pierwsze czytanie odbyło się w Komisji Kultury i Środków Przekazu. Komisja przyjęła projekt z poprawkami stylistycznymi. Sprawozdanie komisji na posiedzeniu Sejmu przedstawi poseł Piotr Liroy-Marzec.
Upamiętnienie Dobrego Maharadży – opiekuna polskich dzieci ewakuowanych z ZSRS w czasie II wojny światowej
Taką propozycję zawiera poselski projekt uchwały w sprawie uczczenia pamięci Jam Saheba Digvijay Sinhji (druk nr 235), którym Sejm zajmie się w drugim czytaniu na bieżącym posiedzeniu. Jak czytamy w dokumencie, 3 lutego br. przypadła 50. rocznica śmierci Jama Saheba Shri Digvijaysinhji Ranjitsinhji Jadeja, Maharadży Księstwa Nawanagar, który bezinteresownie pomógł ponad tysiącowi polskich dzieci ewakuowanych ze Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich po 24 grudnia 1941 r. Wnioskodawcy przypominają, że maharadża był wielkim przyjacielem Polski i polskich dzieci. W 1942 r. zbudował z własnych środków finansowych, na swojej ziemi, obok rezydencji, w której mieszkał, duże osiedle mieszkaniowe dla około tysiąca z nich. Zapewnił im także pełne utrzymanie – wyżywienie, opiekę lekarską, szkołę i rozrywkę. Dzieci były też wielokrotnie zapraszane do pałacu, a władca wykazywał duże zainteresowanie warunkami ich pobytu. Za jego przykładem poszli inni maharadżowie i ogółem II wojnę światową przetrwało w Indiach około pięciu tysięcy polskich dzieci. – Polskie dzieci, które trafiły do Indii, wyprowadzone zostały z terenów syberyjskich Związku Sowieckiego przez gen. Władysława Andersa do Iranu. Stamtąd były przesiedlane do różnych krajów świata. Około 5 tys. sierot przybyło do Indii. Część młodych Polaków trafiła pod opiekę Dobrego Maharadży, jak zwykli nazywać go podopieczni – czytamy w dokumencie przyjętym przez komisję. Zgodnie z projektem Sejm czci pamięć maharadży w 50. rocznicę śmierci i oddaje mu hołd za ogromne zasługi oraz wielką bezinteresowność, jaką wykazał się ratując polskie dzieci. Projekt wpłynął do Sejmu jako inicjatywa grupy posłów KP Kukiz’15. Został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Kultury i Środków Przekazu. Komisja m.in. zmieniła tytuł dokumentu na: uchwała w sprawie uczczenia pamięci Dobrego Maharadży oraz uzupełniła brzmienie nazwiska władcy. Sprawozdanie komisji na posiedzeniu Sejmu przedstawi poseł Bogusław Sonik.
Propozycje Sejmu dotyczące polityki imigracyjnej Polski
Tej kwestii dotyczy projekt uchwały, który powstał w wyniku wspólnych prac w Komisji do Spraw Unii Europejskiej nad dwoma poselskimi projektami uchwał zawartymi w drukach nr 18 i230. W projekcie opracowanym przez komisję Sejm negatywnie ocenia decyzję Rady Unii Europejskiej z 22 września 2015 r. w sprawie relokacji 120 tys. uchodźców oraz jej poparcie przez ówczesny rząd. W projekcie uchwały Sejm wzywa rząd do szczególnie dokładnego stosowania kryteriów polityki uchodźczej, która jak czytamy w dokumencie, szczególną ochroną powinna obejmować samotne kobiety, dzieci, rodziny wielodzietne oraz mniejszości religijne. Projekt uchwały zawiera też sprzeciw Sejmu wobec jakichkolwiek prób ustanawiania unijnych mechanizmów alokacji uchodźców i imigrantów. W projekcie czytamy też, że instrumenty polityki uchodźczej i imigracyjnej powinny zostać w rękach państwa polskiego. W projekcie Sejm popiera też niesienie i finansowanie pomocy humanitarnej w miejscach objętych konfliktem zbrojnym i w krajach z nimi sąsiadujących. Projekt z druku nr 18 wpłynął z inicjatywy grupy posłów KP Kukiz’15. Natomiast projekt zawarty w druku 230 został wniesiony przez grupę posłów KP Prawo i Sprawiedliwość. Sprawozdanie Komisji do Spraw Unii Europejskiej przedstawi poseł Szymon Szynkowski vel Sęk.
Polskie członkostwo w Azjatyckim Banku Inwestycji Infrastrukturalnych – upoważnienie prezydenta do ratyfikowania umowy
Sejm będzie kontynuował prace nad rządowym projektem ustawy o ratyfikacji Umowy o utworzeniu Azjatyckiego Banku Inwestycji Infrastrukturalnych, sporządzonej w Pekinie dnia 29 czerwca 2015 r. (druk nr 246). To ostatni etap formalny do oficjalnego członkostwa Polski w Azjatyckim Banku Inwestycji Infrastrukturalnych (AIIB). W projekcie ustawy Sejm wyraża zgodę na ratyfikowanie przez Prezydenta RP umowy z 29 czerwca 2015 r. o utworzeniu Azjatyckiego Banku Inwestycji Infrastrukturalnych. Polska jest jednym z 57 państw założycielskich AIIB. Wśród członków tej międzynarodowej instytucji finansowej są m.in. Chiny, Niemcy, Francja, Wielka Brytania i Hiszpania. Projekty tego banku mają służyć rewitalizacji tras handlowych pomiędzy Chinami i Europą, w tym inicjatywy „Jeden Pas i Jeden Szlak”. Bank będzie inwestował głównie w rozwój bezpośrednich połączeń morskich i kolejowych między Azją i Europą. Zdaniem rządu AIIB będzie uzupełniał azjatyckie działania Banku Światowego i Azjatyckiego Banku Rozwoju. Zgodnie z umową Polska jako jedno z państw założycielskich może m.in. negocjować ramy organizacyjne i prawne banku w tym m.in. jego status. Kapitał założycielski banku wynosi 100 mld dolarów (USD). Udziały poszczególnych krajów wyliczane są zgodnie z formułą opartą o produkt krajowy brutto. Polska ma prawo subskrybować kapitał na poziomie 831,8 mln dolarów, co oznacza udział w kapitale banku na poziomie 0,8475 proc. Polska, wraz z innymi państwami założycielskimi, sprawować będzie kontrolę nad działalnością banku i stanem jego finansów (siła głosów uzależniona będzie od wielkości udziału w kapitale). Instytucja zarządzana będzie przez Radę Gubernatorów, Radę Dyrektorów, Prezesa i przynajmniej jednego jego zastępcę. Rząd uzasadnia, że za członkostwem Polski w AIIB przemawiają zarówno kwestie finansowe, jak i gospodarcze oraz strategiczne. Umowa umożliwi polskim przedsiębiorcom i usługodawcom udział w realizacji projektów finansowanych przez AIIB. Zdaniem rządu członkostwo w AIIB to szansa dla polskich przedsiębiorców. Rozpatrujące projekt Komisje: Finansów Publicznych oraz Spraw Zagranicznych przyjęły projekt bez poprawek. Sprawozdanie komisji na forum Sejmu przedstawi poseł Łukasz Schreiber.
Usprawnienia w działalności Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury
Posłowie rozpoczną też prace nad poselskim projektem nowelizacji ustawy o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury oraz niektórych innych ustaw (druk nr 289). Na posiedzeniu Sejmu odbędzie się pierwsze czytanie projektu. Zaproponowane w nowelizacji zmiany dotyczą m.in. trybu powoływania i odwoływania dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury (KSSiP), przedłużenia stosowania dotychczasowego modelu szkolenia wstępnego aplikantów oraz usprawnienia obsadzania zwolnionych stanowisk sędziowskich. Projektowana ustawa zakłada przedłużenie trwania dotychczas realizowanego, dwuetapowego modelu szkolenia wstępnego, składającego się z 12-miesięcznej aplikacji ogólnej oraz następującej po niej 30-miesięcznej aplikacji sędziowskiej lub prokuratorskiej. W tym celu proponuje się wprowadzenie zmian, umożliwiających ogłoszenie w 2016 r. naboru na aplikację ogólną, a następnie przeprowadzenie szkolenia na tej aplikacji i następujących po niej aplikacjach specjalistycznych. Projekt zakłada też powrót do katalogu przesłanek na mocy których Minister Sprawiedliwości będzie mógł odwołać organy KSSiP – dyrektora i członków Rady Programowej. W katalogu zawarto m.in. takie przesłanki jak: nierealizowanie obowiązków związanych z pełnioną funkcją, trwała niezdolność do pełnienia obowiązków na skutek choroby czy zrzeczenie się stanowiska. Projekt doprecyzowuje także przepisy dotyczące przekształcania zwolnionych stanowisk sędziowskich w stanowiska asesorskie. Zgodnie z proponowanymi zmianami Minister Sprawiedliwości będzie miał możliwość przekształcania w stanowisko asesorskie co drugie stanowisko sędziowskie zwolnione w danym sądzie rejonowym lub przydzielone do danego sądu rejonowego, a także wolne stanowisko sędziowskie, które nie zostało obsadzone w danym sądzie rejonowym. Projekt zakłada też m.in. zmiany w ustawie z 27 lipca 2001 r.- Prawo o ustroju sądów powszechnych. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Prawo i Sprawiedliwość. Został on skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Wnioskodawców reprezentuje poseł Michał Wójcik.
Sejm kontynuuje prace nad reformą procedury karnej
Drugie czytanie rządowego projektu nowelizacji ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (pierwotny druk nr 207) to kolejny punkt porządku obrad 13. posiedzenia Sejmu. Projekt przywraca model postępowania karnego obowiązujący do 30 czerwca 2015 r. Zakłada on bardziej aktywną rolę sądu – dowody będzie można przeprowadzać nie tylko na wniosek stron, ale także z urzędu. Ponadto w postępowaniu karnym przywrócona zostanie zasada prawdy materialnej, zgodnie z którą należy dążyć do wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy. Zgodnie z projektem w większości przywrócone mają być m.in. zasady prowadzenia postępowania przygotowawczego i postępowania sądowego w pierwszej instancji. Wejście w życie projektowanej nowelizacji będzie oznaczało, że obowiązujący od 1 lipca 2015 r. w procesie karnym tzw. kontradyktoryjny model postępowania przestanie być dominujący. W rozwiązaniach tych to prokurator ma obowiązek udowodnienia winy oskarżonego, a rola sądu jest mocno ograniczona, gdyż jest on co do zasady arbitrem, który może wyjść z inicjatywą dowodową jedynie w szczególnych sytuacjach. Ponadto projekt m.in. zaostrza odpowiedzialność karną świadków za świadome składanie fałszywych zeznań i wprowadzanie w błąd organów procesowych. Dotychczas groziło za to do 3 lat więzienia – projektowana nowelizacja przewiduje od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności. Wnioskodawca proponuje też surowsze kary dla biegłych, rzeczoznawców lub tłumaczy przedstawiających fałszywą opinię lub tłumaczenie będące dowodem w sprawie. Zamiast dotychczasowych 3 lat więzienia – kara za to przestępstwo ma wynosić od roku do 10 lat pozbawienia wolności. Projekt zawiera też propozycję, by ustanowienie obrońcy z urzędu następowało po weryfikacji stanu majątkowego osoby zgłaszającej taki wniosek. Dokument zawiera też wiele zmian, które są efektem obserwacji praktyki dotychczas prowadzonych spraw. Projekt m.in. rozszerza kompetencje referendarzy sądowych w postępowaniu wykonawczym, czyli takim, które zmierza do wyegzekwowania prawomocnie orzeczonej kary. W projekcie znalazł się też nowy środek odwoławczy – skarga na wyrok sądu odwoławczego. Zgodnie z projektowanymi rozwiązaniami, od wyroku sądu drugiej instancji uchylającego rozstrzygnięcie pierwszej instancji i przekazujące sprawę do ponownego rozpatrzenia ma przysługiwać skarga do Sądu Najwyższego. Projektowane rozwiązania mają wejść w życie 1 kwietnia 2016 r.
Po przeprowadzeniu pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu projekt trafił do dalszych prac w Komisji Nadzwyczajnej , która do spraw zmian w kodyfikacjach zaproponowała do projektu szereg poprawek. Jedną z nich jest przesunięcie na 15 kwietnia 2016 r. terminu wejścia w życie projektowanych zmian. Obowiązującą procedurę uzupełniono też o przepis, zgodnie z którym to prokurator będzie decydował o wykorzystaniu dowodów uzyskanych w wyniku kontroli operacyjnej (np. podsłuchu) – dowodów na popełnienie przez osobę kontrolowaną innego przestępstwa niż to, które było podstawą zarządzenia kontroli oraz na popełnienie takiego czynu przez inną osobę niż kontrolowana. W stosunku do pierwotnego projektu Komisja złagodziła kary grożące świadkom składającym fałszywe zeznania z obawy przed grożącą im lub ich najbliższym odpowiedzialnością karną. Pierwotnie było to zagrożone karą od 6 miesięcy do 8 lat więzienia. Komisja proponuje, by było to od 3 miesięcy do 5 lat. Utrzymana została natomiast zasada, że nie będą odpowiadały karnie te osoby, których nie uprzedzono o prawie odmowy zeznań. Komisja ponadto doprecyzowała, że biegli, rzeczoznawcy i tłumacze będą odpowiadali karnie za składanie nierzetelnych opinii i tłumaczeń. Pierwotnie była mowa o karaniu za fałszywe opinie i tłumaczenia. Kolejna proponowana zmiana obniża granicę kary, przy której możliwe jest stosowanie tymczasowego aresztowania. Dotychczas nie było to możliwe przy przestępstwach zagrożonych karą do dwóch lat więzienia – po zmianie przepis ten obejmie czyny zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą roku. Zmieniony ma też zostać przepis dotyczący postępowania sędziów, w stosunku do których złożono wniosek o wyłączenie z powodu o brak jego bezstronności. Dotychczas sędziowie mieli obowiązek powstrzymać się od czynności w sprawie. Komisja proponuje, by sędziowie tacy nadal wykonywali swoje czynności, a za bezskuteczne były one uznawane z chwilą podjęcia decyzji o wyłączeniu sędziego. Sprawozdanie przedstawi poseł Andrzej Matusiewicz.
Przywrócenie odbywania kary więzienia w systemie dozoru elektronicznego
To cel rozpatrywanego w drugim czytaniu rządowego projektu nowelizacji ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks karny wykonawczy (pierwotny druk nr 218). Projekt wprowadza do Kodeksu karnego wykonawczego podstawę prawną umożliwiającą odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego (SDE), w formie tzw. nadzoru stacjonarnego. Wnioskodawca podkreśla, że współczesne możliwości techniczne umożliwiają zdalną kontrolę miejsca pobytu osoby skazanej, a koszty takiego nadzoru obciążają budżet państwa w mniejszym stopniu niż odbywanie kary w więzieniu. Ponadto ta forma kary umożliwia skazanym pracę lub naukę oraz zachowanie więzów rodzinnych i społecznych. W SDE będzie można odbyć karę nieprzekraczającą roku, o ile sąd uzna, że jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary. Ponadto skazany musi posiadać miejsce stałego pobytu a mieszkające z nim osoby pełnoletnie muszą wyrazić zgodę na tę formę kary. Odbycie kary w SDE musi być możliwe z technicznego punktu widzenia – chodzi tu przede wszystkim o liczbę oraz zasięg dostępnych nadajników i rejestratorów oraz możliwości organizacyjne ich obsługi. Warunki i tryb zezwalania na odbycie kary więzienia w tym systemie zostaną określone w osobnym rozdziale dodawanym do kkw. Jednocześnie wnioskodawca wskazał, że SDE będzie także wykorzystywany – jako dozór zbliżeniowy lub mobilny – do wykonywania środków karnych (np. obowiązku powstrzymania się od przebywania w określonych miejscach lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu) i zabezpieczających (należy do nich m.in. elektroniczna kontrola miejsca pobytu). Projekt zmienia też niektóre przepisy Kodeksu karnego – m.in. w SDE nie będzie już wykonywana kara ograniczenia wolności. Pierwsze czytanie projektu odbyło się na posiedzeniu Sejmu. Dokument trafił do Komisji Nadzwyczajnej do spraw zmian w kodyfikacjach, która zaproponowała m.in. zmianę terminu jego wejścia w życie z 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw na 15 kwietnia 2016 r. Pozostałe poprawki mają charakter redakcyjny. Sprawozdanie przedstawi poseł Arkadiusz Mularczyk.
Wstrzymanie sprzedaży państwowej ziemi na 5 lat
Jest to jeden z celów rządowego projektu ustawy o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (druk nr 293), który Sejm rozpatrzy w pierwszym czytaniu. Projekt ma wzmocnić ochronę ziemi rolniczej przed spekulacyjnym wykupem przez krajowe oraz zagraniczne osoby fizyczne i prawne, zatrzymać niekorzystny trend w strukturze agrarnej oraz poprawić sytuację ekonomiczną polskich rolników. Rząd podkreśla, że 1 maja 2016 r. przestaje obowiązywać 12-letni okres ochronny na zakup ziemi rolnej przez cudzoziemców. Prawdopodobny jest duży wzrost zainteresowania jej nabyciem przez osoby z krajów UE. Może to dotyczyć zwłaszcza obywateli państw unijnych, w których ceny ziemi rolnej są znacznie wyższe niż w Polsce. Zdaniem rządu obecne przepisy nie chronią wystarczająco skutecznie ziemi rolniczej przed spekulacyjnym wykupem. Niezbędne jest więc wprowadzenie zasad, które zagwarantują zgodne z interesem społecznym wykorzystanie ziemi na cele rolnicze. Brak odpowiednich uregulowań chroniących interesy gospodarstw rodzinnych może doprowadzić np. do wyludniania wsi czy wyprzedaży gospodarstw rolnych. W wielu krajach UE stosuje się regulacje ograniczające swobodę obrotu ziemią rolniczą.
Zgodnie z projektem, państwowa ziemia rolna będzie pozostawać w dyspozycji Agencji Nieruchomości Rolnych, a podstawowym sposobem jej zagospodarowania będą korzystne dla rolników trwałe dzierżawy, zapewniające jednak właścicielską kontrolę nad sposobem ich zagospodarowania. Sprzedaż nieruchomości (lub ich części) – wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa – będzie wstrzymana przez 5 lat od dnia wejścia w życie przepisów tej ustawy. Zakaz ten nie obejmie m.in.: nieruchomości przeznaczonych na cele inne niż rolne (np. parki technologiczne i przemysłowe, centra biznesowo-logistyczne, inwestycje transportowe, budownictwo mieszkaniowe, itp.), ujęte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Wśród wyjątków będą też nieruchomości w granicach specjalnych stref ekonomicznych, domy, lokale mieszkalne, budynki gospodarcze, garaże, ogródki przydomowe oraz nieruchomości rolne o powierzchni do 1 ha.
W myśl projektu, zasadniczo nabywcami nieruchomości rolnych będą mogli być tylko rolnicy indywidualni. Wyjątkiem będzie nabywanie ziemi przez osoby bliskie sprzedającemu, jednostki samorządu terytorialnego oraz Skarb Państwa. W przypadku innych podmiotów sprzedaż ziemi musi zostać potwierdzona zgodą prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych. Nowe zasady obrotu nieruchomościami nie będą dotyczyć nabywania ziemi w wyniku dziedziczenia, orzeczenia sądu lub organu egzekucyjnego. Doprecyzowano definicję rolnika indywidualnego, uściślając, że warunek osobistej pracy w gospodarstwie będzie spełniony m.in. gdy osoba podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników w pełnym zakresie, chyba że prowadzone przez nią gospodarstwo nie przekracza 20 ha użytków rolnych.
Rząd wskazuje, że od dłuższego czasu powierzchnia użytków rolnych systematycznie zmniejsza się. Jednym z czynników sprzyjających temu negatywnemu trendowi jest nabywanie nieruchomości rolnych przez osoby, które traktują ziemię jako lokatę kapitału i które w rzeczywistości nie są zainteresowane prowadzeniem produkcji rolniczej. Przeciwdziałaniu traktowania ziemi jako lokaty kapitału ma służyć rozszerzenie kontroli obrotu nieruchomościami rolnymi prowadzonej przez Agencję Nieruchomości Rolnych. Ponadto, projekt przewiduje, że Agencja będzie mogła sprzedać nieruchomości rolne, jeżeli w wyniku tej transakcji łączna powierzchnia użytków rolnych stanowiących własność nabywcy, nie przekroczy 300 ha (limit ten dotyczy również gruntów nabytych kiedykolwiek z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa). Zgodnie z projektem z przetargów ograniczonych wyłączone będą osoby, które kiedykolwiek nabyły z zasobu łącznie co najmniej 300 ha użytków rolnych. W przetargach nie będą mogły też brać udziału osoby mające zobowiązania finansowe wobec Agencji, Skarbu Państwa, ZUS, KRUS i jednostek samorządu terytorialnego.
Nowe regulacje powinny obowiązywać od 30 kwietnia 2016 r.
Realizacja „Krajowego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie na lata 2014-2020 w 2014 r.
Posłowie wysłuchają też przedstawionego przez Radę Ministrów sprawozdania z realizacji „Krajowego programu przeciwdziałania przemocy w rodzinie na lata 2014-2020 za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2014 r.” (druk nr 178). Program ma na celu zapobieganie przemocy w rodzinie oraz ochronę jej ofiar. W jego ramach rząd oraz samorządy realizują działania zapobiegające, interwencyjne, wpierające i edukacyjne. Sprawozdanie zostało przygotowane w oparciu o informacje nadesłane przez marszałków i wojewodów oraz poszczególne resorty. Zgodnie z badaniami przedstawionymi w dokumencie w Polsce wciąż obserwujemy tendencję zmniejszania się zjawiska przemocy w rodzinie. Na przestrzeni 7 lat skala zjawiska przemocy spadła o 10 proc. Zgodnie z badaniami ofiary przemocy najczęściej deklarowały doświadczenie przemocy psychicznej (17,3 proc.), rzadziej przemoc fizyczną (15,8 proc.), a najmniej respondenci wskazywali na przemoc seksualną i ekonomiczną (odpowiednio 1,5 proc. i 4,3 proc.). W 2014 r. 19,8 proc. badanych zadeklarowało, że w dzieciństwie doświadczyło przynajmniej jednej z form przemocy w rodzinie. Jest to niemal dwukrotnie niższy wynik, niż uzyskany w czasie badania w 2008 r. – 38,1 proc. ankietowanych. Według danych ujętych w dokumencie w 2014 r. wśród osób mających dzieci do 18. roku życia, do stosowania przynajmniej jednej z form przemocy wobec dzieci przyznało się 6,7 proc. ankietowanych, czyli ponad dwukrotnie mniej niż w 2008 r., gdy do stosowania przemocy wobec dziecka przyznało się 15,5 proc. W roku sprawozdawczym przemoc dotykała najczęściej osoby młode (18-29 lat – 35,4 proc. i 30-39 lat 23,2 proc.). Autorzy dokumentu zwracają uwagę, że realizowane na szczeblu samorządu powiatowego programy oddziaływań korekcyjno-edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie na przestrzeni lat zwiększyły swój potencjał. Dzięki ich realizacji w 2014 r. zostało poddanych tym oddziaływaniom ponad 8 tys. osób stosujących przemoc w rodzinie, dla porównania w 2007 r. liczba ta wynosiła 900 osób. Podsumowano też realizowane w roku sprawozdawczym przez marszałków województw szkolenia dla pracowników „Pierwszego kontaktu” (tj. dla osób zawodowo zajmujących się tematyką związaną z przeciwdziałaniem przemocy w rodzinie). Dokument wpłynął do Sejmu, następnie został skierowany do rozpatrzenia w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Komisja w przyjętym sprawozdaniu wnosi o przyjęcie dokumentu. Sprawozdanie przedstawi posłanka Bożena Borys-Szopa.
W Sejmie o realizacji ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 w 2014 r.
Posłowie zapoznają się też ze sprawozdaniem Rady Ministrów z realizacji ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 w 2014 r. wraz ze stanowiskiem Komisji Polityki Społecznej i Rodziny (druk nr 179). Dokument podsumowuje działanie poszczególnych rodzajów opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 oraz wydatki na realizację zadań wynikających z ustawy. Zgodnie z nim systematycznie wzrastała liczba instytucji opiekujących się małymi dziećmi (w 2011 r. było ich 571, w 2012 r. – 926, w 2013 r. – 1 511, a w 2014 r. – 2 493), co w stosunku do 2010 r. stanowi wzrost o ok. 388 proc.). Wciąż wzrastał też odsetek dzieci w wieku do 3 lat objętych opieką (w 2010 r. – było to ok. 2,6 proc. dzieci z tej grupy wiekowej, w 2011 ok. 3,7 proc., w 2012 r. ok. 4,5 proc., w 2013 r. ok. 5,7 proc., a w 2014 r. już ok. 7,1 proc.). W roku sprawozdawczym liczba rejestrowanych miejsc opieki była o ok. 120 proc. wyższa od tej z roku 2010 (w 2010 r. było ich ok. 32,5 tys. a w 2014 r. ok. 71,4 tys.). W 2014 r., tak jak w latach ubiegłych, żłobki dysponowały największą liczbą miejsc (ok. 65,1 tys.), co stanowiło 91 proc. wszystkich miejsc opieki nad dziećmi do lat 3. W roku sprawozdawczym z 1667 żłobków 995 było dotowanych przez gminy (ok. 60 proc.). Wzrosła zatem, w porównaniu do 2013 r. liczba dotowanych żłobków (z 753 do 995). W 2014 r. wzrosła liczba gmin, w których funkcjonowały kluby dziecięce wpisane do rejestru klubów dziecięcych i liczba tych klubów. Na koniec 2013 r. w 149 gminach funkcjonowało 212 klubów dziecięcych, a na koniec 2014 r. w 214 gminach – 384 kluby. Kluby dziecięce dysponowały w 2014 r. 5,8 tys. miejsc opieki, co stanowiło ok. 8 proc. wszystkich miejsc opieki nad dziećmi do lat 3. Zgodnie z dokumentem w 2014 r. wzrosły wydatki na funkcjonowanie systemu opieki nad dziećmi w wieku do lat 3. W 2013 r. wydatkowano łącznie 573,8 mln zł, a w 2014 r. 652,7 mln zł. Dokument wpłynął do Sejmu, następnie został skierowany do rozpatrzenia w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny. Komisja wnosi o przyjęcie dokumentu. Sprawozdanie przedstawi posłanka Ewa Kozanecka.
Ograniczenie dostępu do substancji, z których produkowane są materiały wybuchowe
Zakłada to rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie obrotu prekursorami materiałów wybuchowych (pierwotny druk nr 217), którym Sejm zajmie się w trzecim czytaniu. Zawiera on regulacje służące stosowaniu rozporządzenia unijnego nr 98/2013 w sprawie wprowadzania do obrotu i używania prekursorów materiałów wybuchowych. Celem projektu jest zwiększenie bezpieczeństwa publicznego przez ograniczenie przeciętnym użytkownikom dostępu do wybranych substancji chemicznych, które w określonych stężeniach mogą być użyte do nielegalnego wytwarzania materiałów wybuchowych i przeprowadzania ataków terrorystycznych. Projekt przewiduje utworzenie ogólnopolskiego systemu zgłaszania podejrzanych transakcji lub prób ich dokonania oraz zniknięć i kradzieży znacznych ilości substancji. Są one wymienione w załącznikach do rozporządzenia unijnego lub aktach delegowanych wydanych na jego podstawie oraz mieszanin zawierających te substancje. Głównym elementem systemu będzie krajowy punkt kontaktowy w Komendzie Głównej Policji. W krajowym punkcie kontaktowym, za pomocą systemu teleinformatycznego, będą zgłaszane i ewidencjonowane podejrzane transakcje, próby ich dokonania oraz zniknięcia i kradzieże. Dane zgromadzone w ogólnopolskim systemie zgłaszania będą udostępniane – na pisemny wniosek z uzasadnieniem – wskazanym służbom, o ile są im niezbędne do realizacji ustawowych zadań. Wśród tych podmiotów są: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Inspekcja Handlowa, Policja, Służba Celna, Służba Kontrwywiadu Wojskowego, Służba Wywiadu Wojskowego, Straż Graniczna, Żandarmeria Wojskowa. Projekt określa również zadania organów i jednostek kontrolujących podmioty, które prowadzą działalność gospodarczą, polegającą na udostępnianiu prekursorów materiałów wybuchowych podlegających ograniczeniom. Określono też zadania instytucji zajmujących się kontrolą przejść granicznych pod kątem ich wprowadzania do Polski. W projekcie zapisano sankcje za naruszanie przepisów rozporządzenia unijnego. Pierwsze czytanie projektu odbyło się w Komisjach: Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Gospodarki i Rozwoju. Komisje m.in. doprecyzowały, że karany będzie obrót znaczną ilością prekursorów, a nie każdą ich ilością. Ponadto zaproponowano, aby sankcje za niezgłoszenie podejrzanej transakcji, próby jej dokonania, a także zniknięcia lub kradzieży znacznych ilości substancji podlegały ocenie właściwego organu – kary będą fakultatywne, a nie obowiązkowe. W drugim czytaniu na posiedzeniu zgłoszono poprawki dotyczące m.in. odstąpienia od wprowadzonych na etapie komisyjnym zmian w zakresie sankcji. Poprawki zostały skierowane do rozpatrzenia do komisji pracujących nad projektem
O stanie ochrony języka polskiego w latach 2012-2013
Posłowie zapoznają się również z przedstawionym przez Radę Języka Polskiego „Sprawozdaniem ze stanu ochrony języka polskiego za lata 2012-2013” (druk nr 89). Raport dotyczy poprawności językowej w dokumentach używanych w obrocie konsumenckim. Ocenie poddano teksty: w informacjach dołączanych do leków, parafarmaceutyków i kosmetyków oraz w instrukcjach obsługi sprzętu AGD i sprzętu elektronicznego. Przeanalizowano też umowy bankowe, leasingowe, ubezpieczeniowe, edukacyjne, telekomunikacyjne oraz deweloperskie i na usługi komunalne. Zgodnie ze sprawozdaniem w tekstach konsumenckich pojawiają się zdania zbudowane ze zbyt wielu wyrazów, liczące po kilkadziesiąt słów. Zwrócono też uwagę na zbyt małą wielkość czcionki stosowanej w ulotkach dołączanych do leków oraz w umowach oferowanych konsumentom do podpisu. Z informacji zawartych w dokumencie wynika, że w niektórych analizowanych tekstach stosunkowo często zdarzały się błędy interpunkcyjne, które istotnie zakłócały możliwość jednoznacznego zrozumienia sensu tekstu. Pewną komplikacją były też, często stosowane niepotrzebnie i pisane niezgodnie z zasadami ortograficznymi, skróty słów. W sprawozdaniu zwrócono uwagę, że teksty kierowane do konsumentów powinny być czytelne typograficznie, poprawne językowo (ortograficznie, interpunkcyjnie, leksykalnie i gramatycznie) oraz zrozumiałe dla użytkownika ogólnej polszczyzny. Rada Języka Polskiego postuluje m.in., by przed skierowaniem tekstu do obrotu konsumenckiego był on poddawany starannej adiustacji i korekcie językowej. Zgodnie z art. 12 pkt 2 ustawy o języku polskim Rada Języka Polskiego nie rzadziej niż co dwa lata przedstawia Sejmowi i Senatowi sprawozdanie o stanie ochrony języka polskiego. Sprawozdanie zostało skierowane do Komisji Kultury i Środków Przekazu w celu rozpatrzenia. Komisja wnosi o przyjęcie dokumentu. Stanowisko komisji na posiedzeniu Sejmu przedstawi poseł Jacek Świat.
Zwiększenie bezpieczeństwa biorców i dawców krwi
Przewiduje rządowy projekt nowelizacji ustawy o publicznej służbie krwi oraz niektórych innych ustaw (druk nr 294). Sejm rozpatrzy go w pierwszym czytaniu. Nowe przepisy mają gwarantować bezpieczeństwo wszystkim biorcom i dawcom krwi od momentu pobrania krwi aż do czasu jej przetoczenia. Projekt wdraża do polskiego prawa przepisy dyrektyw unijnych, w tym m.in. 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 27 stycznia 2003 r. ustanawiającą normy jakości i bezpiecznego pobierania, badania, preparatyki, przechowywania, wydawania krwi ludzkiej i składników krwi. Projekt zobowiązuje wszystkie centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa do prowadzenia systemu jakości. Ma on gwarantować, że cały proces pobierania krwi i jej składników, badania, preparatyki, przechowywania i transportu jest pod ścisłą kontrolą i odpowiada wszystkim wymaganym normom oraz standardom, a każdy jego etap jest opisany w określonej procedurze i będzie możliwy do zweryfikowania. Projekt wprowadza też podstawy prawne, które umożliwią funkcjonowanie systemu teleinformatycznego e-krew. Ma on być opracowany w latach 2017-2019. Fundusze na jego przygotowanie będą pochodzić w znacznej części ze środków unijnych w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa. System e-krew ma zwiększyć dostęp do nowoczesnych rozwiązań dotyczących pobierania krwi i jej składników oraz umożliwić ich stosowanie w lecznictwie. W systemie tym gromadzone będą informacje o dawcach krwi, w tym dawcach rzadkich grup, a także niepożądanych zdarzeniach i reakcjach. Będzie on służył zwiększeniu bezpieczeństwa krwi i jej składników używanych w lecznictwie, a także usprawni poszukiwanie dawców krwi dla pacjentów z rzadkimi grupami. Ma być pomocny w monitorowaniu jakości i drogi krwi w krwiodawstwie oraz krwiolecznictwie, a także ocenie optymalnego jej zużycia. Będzie wspomagał zarządzanie służbą krwi. Zgodnie z projektowanymi zmianami centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa będą mogły śledzić co się dzieje się z krwią od momentu jej pobrania. Umożliwi to tzw. system czuwania. W projekcie wskazano też m.in. jakie elementy powinien zawierać kwestionariusz dawcy krwi. Projekt określa również zakres danych, które ma zawierać legitymacja Honorowego Dawcy Krwi. Wzór legitymacji określi minister zdrowia w rozporządzeniu. Projektowane zmiany określają też zasady przewozu krwi i jej składników spoza krajów Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które nie były do tej pory uregulowane ustawowo. W projekcie rozszerzono także katalog czynów zagrożonych sankcją karną, np. o czynności udaremniające i utrudniające poddanie się kontroli i ocenie, co powinno sprzyjać zachowaniu zasad bezpieczeństwa. W pracach parlamentarnych rząd reprezentuje Minister Zdrowia.
Informacja bieżąca i pytania w sprawach bieżących
Podczas 13. posiedzenia Sejm wysłucha ponadto informacji rządu na temat skutków reformy procesu karnego, wprowadzonej przez rząd PO-PSL. O przedstawienie informacji wnioskował KP Prawo i Sprawiedliwość. Przedstawiciele rządu będą też odpowiadać na pytania poselskie w sprawie m.in. podjęcia działań zwiększających liczbę kształconych lekarzy specjalistów. Posłowie mają też pytać o takie kwestie jak np. stabilność systemu bankowego, proponowane zmiany w nowym projekcie ustawy – Prawo wodne, czy wydanie aktów wykonawczych na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy o związkach metropolitalnych.
www.sejm.gov.pl