Pierwsze czytanie projektu tzw. ustawy antyterrorystycznej to tylko jeden z punktów porządku obrad 19. posiedzenia Sejmu. Izba rozpocznie także prace nad przepisami mającymi zwiększyć bezpieczeństwo w trakcie szczytu NATO w Warszawie. Podczas trzydniowych obrad posłowie zajmą się również m.in. projektem, dzięki któremu wynagrodzenia szefów spółek Skarbu Państwa staną się przejrzyste. Sejm będzie też dyskutować o uregulowaniu kwestii farm wiatrowych, a także o propozycji zmian w ustawie o odnawialnych źródłach energii. Izba zajmie się również projektem ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług.
Nowe zasady funkcjonowania systemu gwarancji depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych
Izba przeprowadzi drugie czytanie rządowego projektu ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (pierwotny druk nr 215). Proponowana ustawa wprowadza nowe rozwiązania dotyczące m.in. składek wpłacanych przez banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i firmy inwestycyjne do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Projekt wykonuje dyrektywę unijną 2014/59/UE z 15 maja 2014 r., ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (BRRD). Wdraża też dyrektywę 2014/49/UE z 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (DGSD). Zgodnie z projektem, organem ds. przymusowej restrukturyzacji w Polsce będzie Bankowy Fundusz Gwarancyjny (BFG). Projekt reguluje szczegółowo przebieg procesu przymusowej restrukturyzacji, w tym zasady współpracy BFG z Komisją Nadzoru Finansowego (KNF), Ministrem Finansów i Narodowym Bankiem Polskim oraz analogicznymi organami z innych państw w przypadku postępowania wobec grup bankowych. Dotychczasowe kompetencje BFG i KNF zostaną rozszerzone o te związane m.in. z procesem przygotowania i prowadzenia przymusowej restrukturyzacji. W myśl projektu, pobierana dotychczas od banków opłata ostrożnościowa, zasilająca fundusz stabilizacyjny, zostanie zlikwidowana i zastąpiona składką na fundusz przymusowej restrukturyzacji banków. Banki krajowe, oddziały banków zagranicznych oraz SKOK-i będą wnosiły składki na finansowanie systemu gwarantowania depozytów oraz finansowanie przymusowej restrukturyzacji. Składki na finansowanie przymusowej restrukturyzacji będą też wpłacać firmy inwestycyjne. Pierwsze czytanie odbyło się na posiedzeniu Sejmu. Projekt trafił do dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych, w tym do podkomisji stałej do spraw instytucji finansowych. Komisja przyjęła projekt z licznymi poprawkami dotyczącymi m.in. stopniowego wygaszania funduszu ochrony środków gwarantowanych. Wprowadzono też zmiany w zakresie minimalnych i docelowych poziomów środków systemu gwarantowania depozytów oraz środków na finansowanie przymusowej restrukturyzacji, jak również terminów na osiągnięcie tych poziomów. Zgodnie z projektem ze sprawozdania komisji minimalny poziom środków systemu gwarantowania depozytów banków i kas to 0,8 proc. środków gwarantowanych. Ma on zostać osiągnięty do końca 2016 r. w przypadku banków, a jeśli chodzi o kasy – do 31 grudnia 2020 r. Termin osiągnięcia docelowego poziomu – 2,6 proc. środków gwarantowanych w odniesieniu do banków oraz 1 proc. w przypadku kas – określono na 3 lipca 2030 r. Ponadto w myśl projektu przyjętego przez komisję, minimalny poziom środków na finansowanie przymusowej restrukturyzacji ma wynieść 1 proc. środków gwarantowanych dla banków i firm inwestycyjnych oraz 0,1 proc. w przypadku kas, a termin osiągnięcia tych poziomów to koniec 2024 r. Natomiast docelowy poziom określono na 1,2 proc. środków gwarantowanych dla banków i firm inwestycyjnych oraz 0,14 proc. dla kas. Terminy na osiągnięcie docelowych poziomów przewidziano w sprawozdaniu komisji na odpowiednio koniec 2030 r. i 2034 r. Sprawozdawcą komisji jest poseł Tadeusz Cymański.
Wysokie standardy kwalifikacji zawodowych fizjoterapeutów
Ma je wprowadzić projekt ustawy o zawodzie fizjoterapeuty, który powstał w wyniku prac Komisji Zdrowia nad dwoma projektami nowelizacji ustawy o zawodzie fizjoterapeuty (druk nr 285 oraz druk nr 478). Pierwszy z nich dotyczył zmiany terminu wejścia w życie o 24 miesiące poprzedniej nowelizacji przepisów dotyczących zawodu fizjoterapeuty. I jak uzasadniają projektodawcy tym samym miał cel doprecyzowania przyjętych w ostatniej nowelizacji zmian i usunięcie wątpliwości legislacyjnych. Projekt zawarty w druku nr 478 zawiera konkretne propozycje zmian prawnych dotyczących zawodu fizjoterapeutów. Autorzy projektu proponują, aby uprawnienia zawodowe fizjoterapeutów uzależnione były od poziomu ich wykształcenia (wiedzy medycznej i kwalifikacji). Projekt reguluje też współpracę fizjoterapeuty z lekarzem specjalistą i daje prawo m.in. do odmowy wykonania zlecenia lekarza. Ponadto zgodnie z proponowanymi zmianami fizjoterapeuta będzie miał wgląd w dokumentację medyczną pacjenta. Projekt zobowiązuje też fizjoterapeutę, który nie wykonuje zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat (w okresie ostatnich 6 lat, przed ponownym jego samodzielnym wykonywaniem) do odbycia trwającego nie dłużej niż 6 miesięcy stażu praktycznego. Zgodnie z projektem to właściwy ze względu na miejsce zamieszkania wojewoda będzie wydawał prawo wykonywania zawodu, natomiast Krajowy Rejestr Fizjoterapeutów będzie prowadził Minister Zdrowia. Projekt reguluje też kwestie związane z odpowiedzialnością zawodową fizjoterapeutów oraz rezygnuje z powołania samorządu zawodowego. Nad projektem pracowała Komisja Zdrowia, która na projekt wiodący wybrała ten z numerem druku 478. Projekt zawarty w sprawozdaniu komisji zawiera propozycje z obu projektów pierwotnych. Sprawozdanie komisji przedstawi posłanka Józefa Hrynkiewicz.
Sejm o propozycjach zmian w ustawie o instytutach badawczych
Zakłada je poselski projekt nowelizacji ustawy o instytutach badawczych (druk nr 292), którego drugie czytanie odbędzie się na obecnym posiedzeniu Sejmu. Projekt reguluje procedury powoływania i odwoływania dyrektorów instytutów badawczych oraz skład ich rad naukowych, w tym sposób powoływania przewodniczącego rady i jego zastępców. Zgodnie z projektem minister nadzorujący instytuty badawcze będzie powoływał dyrektora instytutu spośród kandydatów przedstawionych przez komisję konkursową. Minister będzie miał też prawo niepowołania dyrektora w przypadku, gdy żaden z kandydatów nie da gwarancji prawidłowej realizacji zadań instytutu. Ponadto projekt przewiduje m.in., że minister nadzorujący będzie powoływał i odwoływał zastępców dyrektora instytutu badawczego. W przypadku rady naukowej projekt zakłada, że będzie się ona składać z pracowników instytutu w liczbie stanowiącej co najmniej 40 proc. składu rady (w liczbie określonej w statucie instytutu) i osób powołanych przez ministra nadzorującego – w liczbie co najmniej 50 proc. Równocześnie proponuje się, by przewodniczącego rady naukowej państwowego instytutu badawczego wybierać tylko spośród członków rady naukowej powołanej przez ministra nadzorującego. Zdaniem autorów projektu wzmocnienie nadzoru ministra nadzorującego nad instytutami badawczymi umożliwi prowadzenie skutecznego nadzoru w szczególności nad instytutami wykonującymi zadania ważne dla planowania i realizacji polityki państwa. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Prawo i Sprawiedliwość. Pierwsze czytanie projektu odbyło się w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży, która skierowała go do prac w podkomisji. Komisja przyjęła projekt z poprawkami polegającymi m.in. na: dodaniu nowego przepisu ograniczającego czas pełnienia funkcji dyrektora przez dyrektorów państwowych instytutów badawczych oraz określeniu maksymalnego terminu obowiązywania dotychczasowych ów wykonawczych. Sprawozdanie komisji przedstawi posłanka Lidia Burzyńska.
Wydłużenie terminu na dostosowanie nazw uczelni do przepisowych wymogów
To cel poselskiego projektu nowelizacji ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym (pierwotny druk nr 429), który posłowie rozpatrzą w drugim czytaniu. Zgodnie z obowiązująca ustawą – Prawem o szkolnictwie wyższym – do 30 czerwca 2016 r. uczelnie wyższe mają obowiązek dostosowania swoich nazw do wymagań określonych w tym akcie prawnym. Projekt zakłada przesunięcie tego terminu do 30 czerwca 2020 r. Chodzi m.in. o możliwość używania w nazwie uczelni jednego z wyrazów: „uniwersytet”, „uniwersytet techniczny”, „uniwersytet tzw. przymiotnikowy”, „politechnika”, „akademia”. Jest ona uzależniona od liczby posiadanych przez uczelnię (jej jednostki organizacyjne) uprawnień do nadawania stopnia naukowego doktora. Ponadto wyraz „uniwersytet” może być używany w nazwie tej uczelni, której jednostki organizacyjne posiadają uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora co najmniej w dziesięciu dyscyplinach, w tym co najmniej po dwa uprawnienia w każdej z trzech grup dziedzin nauki: humanistycznych, prawnych, ekonomicznych lub teologicznych; matematycznych, fizycznych, nauk o Ziemi lub technicznych; biologicznych, medycznych, chemicznych, farmaceutycznych, rolniczych lub weterynaryjnych. Wnioskodawcy wskazują, że zbliżający się termin wykonania tego obowiązku ogranicza szanse niektórych uczelni, w tym uniwersytetów, na spełnienie podanych warunków. Tym samym obowiązek doprowadzenia do zgodności nazewnictwa przyjętego w ustawie, może skutkować w przypadku niektórych uczelni osłabieniem ich pozycji w kraju, jak również obniżeniem ich rangi na arenie międzynarodowej. Zgodnie z uzasadnieniem projektu przedłużenie powyższego terminu zwiększy szanse niektórych uczelni, w tym uniwersytetów, na spełnienie warunków określonych ustawą. Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży proponuje, żeby ustawa weszła w życie w dniu następującym po dniu jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, a nie jak pierwotnie proponowano po 14 dniach od tej daty. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Iwona Michałek.
Powstanie Jednolity System Antyplagiatowy dla uczelni
Taka propozycja została zawarta w poselskim projekcie nowelizacji ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz ustawy o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw (pierwotny druk nr 433). Sejm zajmie się nim w drugim czytaniu. Projekt ma na celu stworzenie Jednolitego Systemu Antyplagiatowego współpracującego z ogólnopolskim repozytorium pisemnych prac dyplomowych oraz wprowadzenie obowiązku sprawdzania przez uczelnie takich prac z wykorzystaniem tego systemu. Zgodnie z projektowanymi przepisami system byłby udostępniany nieodpłatnie (w formie tzw. open-source) wszystkim uczelniom w kraju. Za stworzenie Jednolitego Systemu Antyplagiatowego odpowiedzialny będzie minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, który będzie mógł zlecić zarówno jego opracowanie, jak i administrowanie instytutowi badawczemu, zapewniając jednocześnie środki finansowe na ten cel. Ponadto projekt przewiduje wydłużenie, z 31 grudnia 2016 r. do 31 grudnia 2017 r., terminu wykonania obowiązku przekazania przez rektorów uczelni do ogólnopolskiego repozytorium pisemnych prac dyplomowych danych dotyczących prac, których obrona zakończona pozytywnym wynikiem odbyła się po 30 września 2009 r. Projektowana ustawa zakłada, że sprawdzanie prac dyplomowych z wykorzystaniem Jednolitego Systemu Antyplagiatowego będzie realizowane począwszy od roku akademickiego 2018/2019. Komisja Edukacji, Nauki i Młodzieży przyjęła do projektu m.in. doprecyzowującą poprawkę, zgodnie z którą Jednolity System Antyplagiatowy prowadził będzie minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. Komisja proponuje też wydłużenie do 31 grudnia 2018 r. terminu na przekazywanie przez uczelnie do repozytorium prac dyplomowych. Ponadto komisja proponuje, żeby ustawa weszła w życie w dniu następującym po dniu jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, a nie jak pierwotnie proponowano po 14 dniach od tej daty. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Joanna Borowiak.
Świadczenie pielęgnacyjne i specjalny zasiłek opiekuńczy dla obojga rodziców w rodzinach z więcej niż jednym niepełnosprawnym dzieckiem
To istota rozpatrywanego w drugim czytaniu senackiego projektu nowelizacji ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (pierwotny druk nr 370). Projekt dostosowuje przepisy do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 18 listopada 2014 r. (sygn. akt SK 7/11). Trybunał zakwestionował zgodność z konstytucją przepisu uniemożliwiającego przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego rodzicowi (opiekunowi faktycznemu), który rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem w sytuacji, gdy drugi z rodziców (opiekunów faktycznych) ma ustalone prawo do świadczenia pielęgnacyjnego na inne dziecko w rodzinie. Projekt uchyla przepis przewidujący to rozwiązanie. Analogiczna zmiana dotyczy procedury przyznawania specjalnego zasiłku opiekuńczego. Pierwsze czytanie projektu odbyło się w Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, która w przyjętym sprawozdaniu wydłużyła vacatio legis – projektowane rozwiązania mają wejść w życie 1 stycznia 2017 r. Druga z zaproponowanych poprawek komisyjnych uzupełnia projekt o przepis przejściowy, zgodnie z którym osoby, które złożyły wnioski na podstawie dotychczasowych przepisów, a proces ich rozpatrywania nie jest jeszcze zakończony, otrzymają świadczenia na nowych, korzystniejszych zasadach. Sprawozdanie Komisji przedstawi posłanka Ewa Tomaszewska.
Wdrożenie unijnych przepisów dotyczących delegowania pracowników w ramach świadczenia usług
W drugim czytaniu Sejm rozpatrzy rządowy projekt ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług (pierwotny druk nr 408). Projekt wdraża dyrektywę 2014/67/UE, której celem jest lepsza ochrona praw pracowników delegowanych w ramach świadczenia usług. Chodzi o zwiększenie efektywności egzekwowania minimalnych warunków zatrudnienia w państwie członkowskim, w którym usługa ma być świadczona. Dyrektywa powinna wyeliminować obchodzenie przepisów dotyczących delegowania pracowników, z poszanowaniem zasady swobody świadczenia usług. W projekcie określono zasady: ochrony pracowników delegowanych z Polski i do naszego kraju, kontroli przestrzegania przepisów o delegowaniu pracowników, współpracy Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) z organami innych państw członkowskich, transgranicznego egzekwowania administracyjnych kar pieniężnych lub grzywien administracyjnych. Nowe regulacje określają warunki zatrudniania pracowników delegowanych do pracy w Polsce. Pracodawca delegujący pracownika do naszego kraju będzie musiał zapewnić mu warunki zatrudnienia w sposób wskazany w ustawie. Dotyczą one m.in. norm i wymiaru czasu pracy oraz urlopu wypoczynkowego, minimalnego wynagrodzenia za pracę, bezpieczeństwa i higieny pracy. Określono także obowiązki pracodawcy delegującego pracownika do Polski. Pracodawca będzie musiał wyznaczyć osobę upoważnioną do kontaktów z PIP oraz do przesyłania i otrzymywania dokumentów. Projekt określa także zadania PIP związane z delegowaniem pracowników w ramach świadczenia usług. Będzie ona prowadzić i aktualizować – w języku polskim i co najmniej jednym innym języku oficjalnym UE – stronę internetową, na której będą opisane warunki zatrudnienia i przepisy prawne, które muszą być stosowane do pracowników delegowanych na terytorium Polski. PIP ma również współpracować z organami państw członkowskich, np. będzie informować o warunkach zatrudnienia pracowników delegowanych do Polski. Inspekcja ma też powiadamiać pracodawców delegujących pracowników z Polski o ewentualnych decyzjach w sprawie nałożenia na nich administracyjnych kar pieniężnych lub grzywien administracyjnych, a także wnioskach o egzekucję takich kar lub grzywien. PIP zobowiązano też do kontrolowania prawidłowości delegowania pracowników do Polski. W projekcie określono także listę naruszeń ustawy, za które przewidziano karę grzywny w wysokości od 1 tys. do 30 tys. zł. Pierwsze czytanie projektu odbyło się na posiedzeniu Sejmu, po czym projekt trafił do Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, która przyjęła go z poprawkami. Zaproponowano m.in. dodanie przepisu obejmującego grzywną także pracodawcę delegującego pracownika na terytorium Polski lub osobę działającą w jego imieniu w przypadku stwierdzenia przez PIP, że dany pracownik nie może zostać uznany za pracownika delegowanego na terytorium Polski. Sprawozdawcą komisji jest posłanka Bożena Borys-Szopa.
Zwiększenie efektywności energetycznej i konkurencyjności polskiej gospodarki oraz poprawa stanu środowiska naturalnego
To istota rządowego projektu ustawy o efektywności energetycznej (pierwotny druk nr 426), który Sejm rozpatrzy w drugim czytaniu. Projekt wdraża przepisy unijne dotyczące efektywności energetycznej, zobowiązujące kraje członkowskie do osiągnięcia do końca 2020 r. określonego poziomu oszczędności energii. Projektowane przepisy mają zastąpić ustawę z 15 kwietnia 2011 r. o efektywności energetycznej. Wejście w życie projektowanej ustawy powinno zdaniem rządu znacząco poprawić efektywność energetyczną oraz konkurencyjność polskiej gospodarki, a także stan środowiska naturalnego. Proponowane przepisy powinny spowodować oszczędne i efektywne korzystanie z energii oraz zwiększyć liczbę inwestycji energooszczędnych. Zwiększeniu ma ulec skala oszczędności energii przez odbiorców końcowych. Urządzenia energetyczne mają zużywać mniej energii, mniejsze mają też być straty w przesyle i dystrybucji energii elektrycznej, ciepła i gazu. Projekt określa m.in. zasady opracowywania krajowego planu działań dotyczącego efektywności energetycznej. Dokument ma powstawać co trzy lata w resorcie energii. Ma zawierać m.in. opis planowanych programów na rzecz poprawy efektywności energetycznej, określenie krajowego celu w tym zakresie, informacje o osiągniętych oszczędnościach oraz strategię wspierania inwestycji w renowację budynków. Pierwszy dokument ma zostać przekazany Komisji Europejskiej do 30 kwietnia 2017 r. W projekcie zostały też sprecyzowane zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej. M.in. organy władzy publicznej, których obszar działania obejmuje cały kraj, będą musiały nabywać efektywne energetycznie produkty lub usługi. Projekt określa ponadto zasady realizacji obowiązku w zakresie oszczędności energii. Do dokumentu został przeniesiony system świadectw efektywności energetycznej (tzw. białe certyfikaty). W ocenie rządu jest to mechanizm stymulujący i wspierający działania prooszczędnościowe. Ponadto projekt określa m.in. zasady przeprowadzania audytów energetycznych przedsiębiorstw. Firmy będą je musiały przeprowadzać co 4 lata. Pierwsze czytanie projektu odbyło się na posiedzeniu Sejmu. Dokument trafił do dalszych prac w Komisji do Spraw Energii i Skarbu Państwa, która zaproponowała do projektu poprawki niezmieniające istoty przedłożenia rządowego – większość ma charakter redakcyjny i doprecyzowujący. Komisja zaproponowała ponadto m.in. przesunięcie daty wejścia w życie ustawy z 30 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Ustaw na 1 października 2016 r. Sprawozdawcą Komisji jest poseł Maciej Małecki.
Regulacje dotyczące elektrowni wiatrowych, w tym określające ich odległość od domów
Sejm przeprowadzi drugie czytanie zgłoszonego przez grupę posłów KP Prawo i Sprawiedliwość projektu ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (pierwotny druk nr 315). Projekt określa warunki, zasady i tryb lokalizacji, realizacji oraz eksploatacji elektrowni wiatrowych oraz warunki lokalizacji zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie takich instalacji. Wnioskodawcy wskazują, że od 2009 r. można zaobserwować w Polsce dynamiczny rozwój energetyki wiatrowej. Autorzy projektu podkreślają jednocześnie, że dotychczas nie zostały w dostatecznym stopniu sformułowane ramy prawne dla lokalizowania, budowy i eksploatacji elektrowni wiatrowych. Jak czytamy w uzasadnieniu, instalacje te są lokalizowane zbyt blisko budynków mieszkalnych, co powoduje konflikty między niezadowolonymi mieszkańcami a gminami, gdyż urządzenia te emitują hałas, niesłyszalne dla ucha infradźwięki, powodują wibracje i mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia w przypadku awarii. Projekt m.in. wprowadza definicję elektrowni wiatrowej. Zgodnie z proponowaną ustawą, instalacje tego typu będą mogły być lokalizowane wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Projekt przewiduje, że wiatrak będzie można postawić w odległości nie mniejszej niż 10-krotność jego wysokości (wraz z wirnikiem i łopatami) od zabudowań mieszkalnych i mieszanych oraz obszarów szczególnie cennych z przyrodniczego punktu widzenia (np. parków narodowych czy krajobrazowych, rezerwatów). Projektowana ustawa pozwala na przebudowę, nadbudowę, rozbudowę, remont, montaż i odbudowę budynku mieszkalnego stojącego w odległości mniejszej niż wyżej opisana. Projekt dotyczy elektrowni wiatrowych o mocy większej niż 40 kW, czyli nie obejmuje mikroinstalacji. W myśl projektu, nie będzie można rozbudowywać istniejących wiatraków, które nie spełniają kryterium odległości – dozwolony będzie tylko ich remont i prace niezbędne do prawidłowej eksploatacji. Na etapie prac w Komisji Infrastruktury do projektu wprowadzono poprawki, które m.in. umożliwiają budowę domów mieszkalnych w mniejszej odległości od elektrowni wiatrowej niż wymagana, jeżeli takie inwestycje są uwzględnione w obowiązujących planach zagospodarowania przestrzennego. W sytuacji, gdy takich dokumentów nie ma, komisja zaproponowała, aby gminy miały 12 miesięcy na uchwalenie planów miejscowych przewidujących lokalizację budynków mieszkalnych na dotychczasowych zasadach. Sprawozdanie komisji na forum Sejmu przedstawi poseł Grzegorz Schreiber.
Wzmocnienie bezpieczeństwa w czasie Szczytu NATO w Warszawie i bezpośrednio po jego zakończeniu
To cel rządowego projektu nowelizacji ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z organizacją Szczytu Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w Rzeczypospolitej Polskiej w Warszawie w 2016 roku (druk nr 515). Sejm zajmie się nim w pierwszym czytaniu. Projekt zakłada, że podczas trwania, zaplanowanego na lipiec bieżącego roku, Szczytu NATO w Warszawie zabronione będzie uczestnictwo w zgromadzeniach spontanicznych. Ponadto funkcjonariusze Biura Ochrony Rządu będą mogli rejestrować obraz i dźwięk w trakcie wydarzeń związanych ze Szczytem. Zarejestrowany materiał, który nie będzie zawierał dowodów popełnienia przestępstwa lub wykroczenia byłby niszczony maksymalnie 30 dni od daty zarejestrowania. Z procedury zniszczenia sporządzony byłby protokół. W celu zapewnienia uczestnikom wydarzenia najwyższego poziomu bezpieczeństwa projektowana nowelizacja przewiduje również możliwość przedłużenia czasu służby funkcjonariuszy: Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu oraz żołnierzy zawodowych. Za nadgodziny zostanie im wypłacony zryczałtowany ekwiwalent pieniężny. Ponadto rząd proponuje, żeby zamówienia związane z organizacją Szczytu NATO w Warszawie kontrolowało Centralne Biuro Antykorupcyjne. Projekt uzasadni Minister Obrony Narodowej.
Podniesienie efektywności systemu antyterrorystycznego i zwiększenie bezpieczeństwa obywateli
To główne cele rządowego projektu ustawy o działaniach antyterrorystycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (druk nr 516), nad którym Sejm rozpocznie prace. Projekt powstał w odpowiedzi na wzrost zagrożenia terrorystycznego na świecie. Jego cele mają zostać osiągnięte przez lepszą koordynację działań służb i doprecyzowanie zasad współpracy między nimi, a także zapewnienie skutecznych działań w przypadku podejrzenia przestępstwa o charakterze terrorystycznym oraz odpowiedniego reagowania na nie. Proponowane rozwiązania mają też sprzyjać poprawie bezpieczeństwa w cyberprzestrzeni. Ponadto nowe procedury oraz obowiązki informacyjne i rejestracyjne przyspieszą proces decyzyjny w przypadku zamachu terrorystycznego.
Zgodnie z projektem, szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego będzie odpowiedzialny za zapobieganie zdarzeniom o charakterze terrorystycznym. Z kolei minister spraw wewnętrznych i administracji będzie odpowiadał m.in. za reagowanie w przypadku wystąpienia takich zdarzeń. Szef ABW będzie głównym koordynatorem polityki antyterrorystycznej. W celu zapobiegania zdarzeniom o charakterze terrorystycznym będzie on koordynował czynności analityczno-informacyjne służb specjalnych oraz wymianę informacji przekazywanych przez: Policję, Staż Graniczną, Biuro Ochrony Rządu, Państwową Straż Pożarną, Służbę Celną, Generalnego Inspektora Informacji Finansowej, Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, Żandarmerię Wojskową i Rządowe Centrum Bezpieczeństwa. Projekt zakłada też, że szef ABW będzie prowadził wykaz osób, które mogą mieć związek ze zdarzeniami o charakterze terrorystycznym. Ma on także oceniać bezpieczeństwo systemów teleinformatycznych oraz prowadzić centralny rejestr ataków hakerskich. Aby skutecznie uniemożliwić finansowanie terroryzmu, szef ABW uzyska dostęp do informacji i danych objętych tajemnicą bankową. Będzie otrzymywał je od: banków, towarzystw ubezpieczeniowych, funduszy inwestycyjnych, biur maklerskich i SKOK-ów.
Proponowana ustawa przewiduje również, że karty telefoniczne pre-paid będą rejestrowane. Ich dotychczasowi posiadacze będą musieli przekazać operatorowi swoje dane w ciągu 6 miesięcy od wejścia ustawy w życie. Natomiast nowi nabywcy tych kart będą zobowiązani do podawania swoich danych od 1 lipca 2016 r. Chodzi o to, aby osoby korzystające z kart pre-paid nie były anonimowe, co ułatwi ich identyfikację w sytuacji podejrzenia o terroryzm.
Projekt określa nowe typy przestępstw, co stanowi odpowiedź na działania terrorystów przybywających do Europy z Syrii i Iraku. Przewidziano odpowiedzialność karną za udział w szkoleniach terrorystycznych, a także kary za wyjazdy za granicę w celu uczestniczenia w działalności terrorystycznej. W celu zapobiegania lub zwalczania przestępstw o charakterze terrorystycznym, szef ABW będzie mógł zarządzić wobec cudzoziemca podejrzanego o działalność terrorystyczną – na okres nie dłuższy niż 3 miesiące – niejawne prowadzenie czynności polegających np. na rejestrowaniu jego rozmów telefonicznych, dostępie do jego przesyłek oraz korespondencji, w tym elektronicznej. W przypadkach wskazanych w ustawie ABW, Policja i Straż Graniczna będzie miała prawo pobierania obrazu linii papilarnych lub utrwalania wizerunku twarzy cudzoziemca. Będzie to możliwe np. w przypadku podejrzenia nielegalnego przekroczenia granicy Polski lub nielegalnego pobytu w naszym kraju oraz podejrzenia związku ze zdarzeniami o charakterze terrorystycznym bądź uczestnictwa w szkoleniu terrorystycznym.
Projekt wprowadza także powszechnie obowiązujący i dostosowany do wymogów NATO czterostopniowy system stopni alarmowych na wypadek zagrożeń terrorystycznych oraz stopni alarmowych w cyberprzestrzeni. Jeśli zostanie wprowadzony jeden z dwóch najwyższych stopni zagrożenia terrorystycznego (III lub IV), to będzie można wprowadzić zakaz odbywania zgromadzeń publicznych lub imprez masowych na obszarze lub w obiekcie objętym stopniem alarmowym. W przypadku wprowadzenia III lub IV stopnia alarmowego – jeżeli użycie Policji okaże się niewystarczające – będzie można szybciej niż obecnie uzyskać wsparcie Sił Zbrojnych RP. Decyzję o użyciu wojska będzie wydawał minister obrony narodowej, na wniosek ministra spraw wewnętrznych i administracji. Decyzja ta nie będzie wymagała, jak dotychczas, zatwierdzenia przez prezydenta. Jednak o jej wydaniu szef MON będzie musiał niezwłocznie poinformować prezydenta i premiera – przy czym prezydent będzie mógł wydać postanowienie o zmianie lub uchyleniu decyzji. Uchylenie decyzji będzie przerywało działania wojska.
Określono również szczególne zasady użycia broni palnej w ramach prowadzenia działań kontrterrorystycznych. Chodzi o możliwość tzw. specjalnego użycia broni, które może prowadzić do śmierci zamachowca. Rozwiązanie to zwiększy skuteczność działań Policji w sytuacji wystąpienia zdarzenia o charakterze terrorystycznym, ale będzie traktowane jako środek wyjątkowy i ostateczny, wykorzystywany jedynie w przypadku bezpośredniego zagrożenia życia i zdrowia ofiary. Wynika to z założenia, że ważniejsza jest ochrona życia ofiary niż sprawcy zamachu. Projekt zakłada też, że bezzałogowy statek powietrzny (dron) będzie mógł zostać zestrzelony albo nad jego lotem zostanie przejęta kontrola w sytuacji gdy przebieg lotu: zagraża życiu lub zdrowiu ludzi oraz chronionym obiektom, urządzeniom lub obszarom. Będzie to także dotyczyć podejrzenia, że dron zagraża bezpieczeństwu uczestników imprezy masowej lub może zostać użyty jako środek ataku terrorystycznego. Uzasadnienie projektu przedstawi minister – członek Rady Ministrów Mariusz Kamiński.
Utworzenie Akademii Sztuki Wojennej
Zakłada to rządowy projekt ustawy (pierwotny druk nr 460), nad którym będą kontynuowane prace w drugim czytaniu na bieżącym posiedzeniu Sejmu. Projekt ma na celu powołanie uczelni wojskowej – Akademii Sztuki Wojennej w celu zapewnienia polskiej armii nowoczesnych studiów strategicznych. Celem działalności Akademii będzie kształcenie, szkolenie i prowadzenie badań naukowych w obszarze nauk społecznych związanych z bezpieczeństwem i obronnością oraz w zgodności ze sztuką wojenną. Zgodnie z projektem ustawy, minister obrony narodowej będzie mógł polecić akademii utworzenie i prowadzenie studiów podyplomowych odpowiadających potrzebom Sił Zbrojnych RP, a także kursów dokształcających i szkoleń. Projekt wprowadza też obowiązek uzgadniania z ministrem obrony narodowej tworzenia i prowadzenia kierunków studiów. Umożliwi to opracowywanie programu studiów zapewniających absolwentom kwalifikacje i kompetencje zawodowe odpowiadające potrzebom rynku pracy w obszarze obronności państwa. W myśl projektu siedzibą Akademii będzie Warszawa. Akademia ma doskonalić kwalifikacje kadry oficerskiej wszystkich rodzajów Sił Zbrojnych RP na studiach podyplomowych, kursach kwalifikacyjnych i doskonalących. Ma spełniać też istotną rolę w systemie przygotowania oraz doskonalenia zawodowego kadr dowódczych, sztabowych i logistycznych Sił Zbrojnych RP na wszystkich poziomach dowodzenia: taktycznego, operacyjnego i strategicznego. Będzie też mogła kształcić osoby cywilne w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego i obronności państwa, w szczególności na potrzeby administracji centralnej i samorządu terytorialnego. Projekt reguluje również kwestie związane z zachowaniem ciągłości pracy dydaktycznej i badawczej oraz działalności organizacyjnej, po rozwiązaniu Akademii Obrony Narodowej. Pierwsze czytanie projektu odbyło się na posiedzeniu Sejmu. Prace nad projektem były kontynuowane w Komisji Obrony Narodowej, która przyjęła go z poprawkami głównie legislacyjno-doprecyzowującymi. Sprawozdawcą komisji jest poseł Rafał Weber.
Zmiany związane z ustanowieniem unijnego kodeksu celnego, stosowanego wraz z rozporządzeniami UE w państwach członkowskich od 1 maja 2016 r.
Takie propozycje zawiera projekt nowelizacji ustawy Prawo celne oraz niektórych innych ustaw (druk nr 513), nad którym Sejm rozpocznie prace. Głównym celem unijnego kodeksu celnego jest poprawa funkcjonowania unii celnej jako całości. Chodzi o jednolite stosowanie przepisów celnych na całym obszarze celnym UE przez krajowe służby celne państw członkowskich. Unijny kodeks celny skupia się na wyznaczeniu kierunków i celów strategicznych w prawie celnym. Regulacje kodeksu celnego UE będą stosowane w polskim prawie wprost. W znowelizowanych przepisach ustawowych znajdą się jedynie rozwiązania, które uzupełniają regulacje kodeksowe. Najważniejsze regulacje wprowadzone przez unijny kodeks celny dotyczą m.in. wymiany informacji, procedur celnych, długu celnego i zabezpieczeń celnych oraz postępowania celnego. Jak podkreśla rząd, jednym z ważniejszych efektów znowelizowanych przepisów ustawowych będzie uproszczenie postępowania celnego. Do projektu wprowadzono także przepisy regulujące kwestię elektronicznej wymiany informacji (w szczególności deklaracji i zgłoszeń) oraz dostępu do usług elektronicznych świadczonych przez Służbę Celną. Nowelizacja obejmuje zmiany w 21 ustawach m.in. w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, izbach gospodarczych oraz ordynacji podatkowej.
Zasady wynagradzania członków zarządów i rad nadzorczych spółek z udziałem Skarbu Państwa i samorządów będą jawne i uzależnione od wielkości firm oraz ich wyników
To główne założenie rządowego projektu ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami to kolejny punkt 19. posiedzenia Sejmu (druk nr 514). Ustawa ma zmienić zasady wynagradzania członków organów zarządzających i nadzorczych spółek handlowych, w których udziały ma Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego i ich związki, a także państwowe i komunalne osoby prawne. Nowe zasady kształtowania wynagrodzeń członków organów zarządzających mają być przejrzyste i jednolite. Będą one określane uchwałą walnego zgromadzenia danej spółki. Co do zasady, wynagrodzenie całkowite członka organu zarządzającego będzie składało się z określonej kwotowo części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe, oraz części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy spółki. Część stała wynagrodzenia miesięcznego członka organu zarządzającego ma być uzależniona od spełnienia w jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych co najmniej dwóch przesłanek dotyczących działalności spółki: wartości jej aktywów, osiąganych przychodów i wielkości zatrudnienia. Rząd proponuje, by podstawą jego wymiaru było przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłaszane przez prezesa GUS. Zgodnie z propozycją Rady Ministrów stała część wynagrodzenia członków organów zarządzających spółek objętych projektem ma wynosić od jednokrotności do trzykrotności podstawy wymiaru w przypadku podmiotów zatrudniających do 10 pracowników, o rocznych obrotach netto do równowartości w złotych 2 mln euro oraz o wartości aktywów wynikającej z bilansu niższej niż równowartość w złotych 2 mln euro. Najwyższe stałe pensje – od siedmiokrotności do piętnastokrotności podstawy wymiaru – mają dotyczyć zarządzających spółkami zatrudniającymi co najmniej 1251 pracowników, o rocznych obrotach przekraczających 250 milionów euro i o wartości aktywów ponad 215 milionów euro. Część zmienna wynagrodzeń ma być uzależniona od realizacji celów danej spółki, takich jak np. osiągnięcie albo zmiana wielkości produkcji albo sprzedaży; zmniejszenie strat, obniżenie kosztów funkcjonowania zarządu lub kosztów prowadzonej działalności; realizacja strategii lub planu restrukturyzacji; realizacja inwestycji, z uwzględnieniem w szczególności: skali, stopy zwrotu, innowacyjności, terminowej realizacji. W projekcie jest też uregulowana zasada wypłacania odpraw: nie będą mogły być wyższe niż trzykrotność części stałej wynagrodzenia i to pod warunkiem pełnienia funkcji przez co najmniej dwanaście miesięcy. Z kolei odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji będą mogły być wypłacane maksymalnie przez pół roku i tylko w przypadku pełnienia funkcji przez członka zarządu przez okres co najmniej trzech miesięcy. Nie będzie możliwe zawarcie umowy o zakazie konkurencji po rozwiązaniu lub wypowiedzeniu umowy stanowiącej podstawę pełnienia funkcji członka zarządu. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania umowy o zakazie konkurencji, członek zarządu będzie zobowiązany do zapłaty kary umownej na rzecz spółki, nie niższej niż wysokość odszkodowania przysługującego za cały okres zakazu konkurencji. Projekt określa też wysokość wynagrodzenia likwidatorów spółek – wyniesie ono połowę wynagrodzenia zasadniczego członka zarządu. Za zakończenie procesu likwidacji spółki zgodnie z harmonogramem osobom tym ma przysługiwać premia. Także wynagrodzenia członków rad nadzorczych mają być powiązane z wielkością spółek i skalą ich działalności oraz realnym nakładem pracy członka organu nadzorczego. Mają one wynieść od 0,5 do 2,75 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, a w przypadku osób pełniących funkcje w organie nadzorczym lub uczestniczących w funkcjonującym w jego ramach komitecie będzie mogło być podwyższone o 10 proc. Zdaniem rządu wejście w życie projektowanych rozwiązań skończy z fikcją tzw. ustawy kominowej, która z jednej strony określała maksymalną wysokość wynagrodzeń prezesów spółek, a z drugiej strony dopuszczała dorabianie przez nich m.in. w radach nadzorczych spółek zależnych oraz pozwalała na zawieranie kontraktów menedżerskich, w których nie obowiązywały limity wynagrodzeń. Projektowane rozwiązania mają wejść w życie po 30 dniach od ich publikacji w Dzienniku Ustaw. W pracach nad projektem rząd reprezentuje Minister Skarbu Państwa.
Propozycja zmian w ustawie o OZE m.in. w zakresie przepisów dotyczących prosumentów, systemu aukcyjnego i biomasy
To założenia poselskiego projektu nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw, nad którym posłowie rozpoczną prace (druk nr 476). Projekt wprowadza liczne zmiany w przepisach dotyczących odnawialnych źródeł energii (OZE). Jak podkreślają wnioskodawcy, jego celem jest usunięcie wątpliwości interpretacyjnych, prawnych i redakcyjnych w przepisach dotyczących OZE, które nie weszły jeszcze w życie na mocy ostatniej nowelizacji. Projekt zmienia m.in. przepisy dotyczące systemu aukcyjnego wsparcia OZE, mikroinstalacji i prosumentów oraz biomasy. Zgodnie z założeniami projektu na wsparcie w systemie aukcji będą mogły liczyć technologie, które wytwarzają energię w sposób stabilny i przewidywalny. Zmiany dotyczą też wprowadzenia tzw. koszyków technologicznych w tym systemie. Kolejność przeprowadzania aukcji dla poszczególnych koszyków określać będzie Minister Energii. Wnioskodawcy podkreślają też, że projekt ma wprowadzić przejrzyste zasady w zakresie wytwarzania i wykorzystywania na własne potrzeby energii elektrycznej z OZE przy pomocy mikroinstalacji. Chodzi tu o tzw. prosumentów, czyli takie osoby, które energię jednocześnie wytwarzają i wykorzystują. Jak podkreślają autorzy projektu, ich działania mają być nakierowane jedynie na zaspokajanie własnych potrzeb energetycznych. Stąd też projektodawcy proponują m.in., aby system taryf gwarantowanych dla prosumentów został zastąpiony nowym systemem wsparcia tzw. opustowym. Zgodnie z tą propozycją prosument będzie mógł rozliczyć różnicę między energią wytworzoną (np. w panelu fotowoltaicznym) i pobraną (np. kiedy panel nie wytwarza prądu). Projekt wprowadza też m.in. pojęcia mikro- i makroklastru energii tj. porozumienia interesariuszy. Porozumienia tego typu mogłyby – zdaniem wnioskodawców – zapewnić m.in. lokalną samowystarczalność energetyczną. Projekt odnosi się także do kwestii związanych z biomasą lokalną. Zdaniem projektodawców istotą rozwoju OZE jest efektywne wykorzystanie lokalnie dostępnych surowców. Projekt zakłada też m.in. możliwość budowy instalacji spalania wielopaliwowego, zmienia definicję instalacji OZE i wprowadza nową hybrydowej instalacji. Zgodnie z projektem Operator Rozliczeń Energii Odnawialnej zostanie zastąpiony przez Zarządcę Rozliczeń S.A. Wnioskodawcy podkreślają, że wprowadzane zmiany mają na celu stworzenie konkurencyjnego, bezpiecznego i zrównoważonego rynku energii odnawialnej. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość. W parlamentarnych pracach nad projektem wnioskodawców reprezentuje posłanka Ewa Malik.
Zmiana zasad finansowania mediów publicznych
To jedna z propozycji zawartych w rozpatrywanym w pierwszym czytaniu poselskim projekcie nowelizacji ustawy o radiofonii i telewizji oraz o uchyleniu ustawy o opłatach abonamentowych (druk nr 477). Projekt zawiera propozycję zmiany zasad finansowania mediów publicznych. Wnioskodawcy proponują rezygnację z mechanizmu finansowania misji publicznej realizowanej przez publiczną radiofonię i telewizję wpływami z abonamentu. Zgodnie z projektem ma on zostać zastąpiony finansowaniem z budżetu państwa, za pośrednictwem Funduszu Mediów Publicznych, który ma być tzw. państwową osobą prawną. Projekt określa zadania i organizację Funduszu. Jego organami miałby być 3-osobowy zarząd składający się z osób desygnowanych przez szefów resortów: finansów publicznych, Skarbu Państwa oraz kultury, powoływanych przez Sejm na 5-letnią kadencję oraz 15-osobowa rada, do której po jednym kandydacie kierowałby Sejm, Senat i Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, a pozostałe 12 osób powoływałaby KRRiT spośród kandydatów zgłoszonych przez uczelnie prowadzące studia w dziedzinie mediów, ogólnopolskie stowarzyszenia twórcze, przedstawicieli organizacji pozarządowych oraz związków jednostek samorządu terytorialnego. Koryguje też sposób realizacji przez media publiczne misji oraz określa formę prawną ich działalności oraz sposób powoływania i odwoływania ich organów. Zgodnie z propozycją wnioskodawców publiczne radio i telewizja mają działać w formie jednoosobowych spółek akcyjnych Skarbu Państwa. W dokumencie został także określony skład ich organów oraz zasady ich powoływania i odwoływania. W dokumencie zostały określone także przychody publicznego radia i telewizji. Znalazły się też w nim zasady podziału przez Fundusz Mediów Publicznych kwoty otrzymywanej z budżetu państwa na finansowanie misji publicznej. Wnioskodawcy proponują też rozwiązania dotyczące ograniczeń w emisji przekazów reklamowych w mediach publicznych. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Platforma Obywatelska. Wnioskodawców reprezentuje posłanka Iwona Śledzińska-Katarasińska.
Zwiększenie bezpieczeństwa państwa w związku z relokacją lub przesiedleniami cudzoziemców na terytorium Polski
To cel nowelizacji ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (pierwotny druk nr 290). Posłowie rozpatrzą poprawkę zaproponowaną do niej przez Senat. Nowelizacja ma dostosować polskie regulacje do unormowań wynikających z decyzji Rady UE 2015/1523 z 14 września 2015 r. i 2015/1601 z 22 września 2015 r. Na ich podstawie Polska zobowiązała się do przyjęcia uchodźców relokowanych z Grecji i Włoch. Chodzi m.in. o wydłużenie do 45 dni dotychczasowego 7-dniowego terminu przewidzianego na przekazanie przez Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego informacji, czy wjazd cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jego pobyt na tym terytorium mogą stanowić zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego (w sytuacjach szczególnych nowelizacja dopuszcza przedłużenie tego terminu o 14 dni). Jednocześnie rezygnuje się z dotychczas przewidzianego w przepisach domniemania, iż w razie braku informacji uważa się, że wjazd cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jego pobyt na tym terytorium nie stanowią zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Nowelizacja wprowadza obowiązek wypowiedzenia się organów, do których zwróci się Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców. W przypadku poinformowania przez którąkolwiek z instytucji szefa Urzędu o tym, że wjazd cudzoziemca do Polski i jego pobyt na jej terenie stwarza zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa – nie przeprowadzi on przesiedlenia, a w przypadku relokacji, powiadomi państwo, z którego ma ona nastąpić, że cudzoziemiec nie został do niej zakwalifikowany. Zgodnie z zaproponowaną przez Senat poprawką jeżeli przynajmniej jeden z uprawnionych organów poinformuje szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, że wjazd danego cudzoziemca na terytorium Polski i jego pobyt w kraju mogą stanowić zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa, nie może on zostać zakwalifikowany do przesiedlenia lub relokacji. Senacka poprawka została skierowana do rozpatrzenia w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych.
Poprawki Senatu do nowelizacji ustawy gwarantującej bezpieczeństwo dawców i biorców krwi oraz umożliwiającej funkcjonowanie systemu e-krew
To kolejny z punktów 19. posiedzenia. Posłowie rozpatrzą stanowisko Senatu w sprawie nowelizacji ustawy o publicznej służbie krwi oraz niektórych innych ustaw (pierwotny druk nr 294). Nowe przepisy mają gwarantować bezpieczeństwo wszystkim biorcom i dawcom krwi od momentu pobrania krwi aż do czasu jej przetoczenia. Nowelizacja wdraża do polskiego prawa przepisy dyrektyw unijnych, w tym m.in. 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 27 stycznia 2003 r. ustanawiającą normy jakości i bezpiecznego pobierania, badania, preparatyki, przechowywania, wydawania krwi ludzkiej i składników krwi. Ustawa m.in. zobowiązuje wszystkie centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa do prowadzenia systemu jakości. Ma on gwarantować, że cały proces pobierania krwi i jej składników, badania, preparatyki, przechowywania i transportu jest pod ścisłą kontrolą i odpowiada wszystkim wymaganym normom oraz standardom, a każdy jego etap jest opisany w określonej procedurze i będzie możliwy do zweryfikowania. Nowelizacja wprowadza też podstawy prawne, które umożliwią funkcjonowanie systemu teleinformatycznego e-krew, który ma zostać opracowany w latach 2017-2019. Senat zaproponował m.in. aby przekazywanie danych dawców krwi do Polskiego Czerwonego Krzyża w celu wydawania odznak przez tę organizację odbywało się za zgodą samych dawców. Senat proponuje także, aby skrócić termin przekazywania danych w pełnym zakresie do systemu e-krew z 1 stycznia 2021 r. na 31 grudnia 2019 r. Sejm uchwalił ustawę 13 kwietnia 2016 r. 12 maja 2016 r. Senat wprowadził do niej 14 poprawek, które zostaną zaopiniowane przez Komisję Zdrowia.
Szkody wyrządzone m.in. przez dziki i sarny oraz podczas polowań pokryje Skarb Państwa
To istota poselskiego projektu zmian w Prawie łowieckim (pierwotny druk nr 219), którego trzecie czytanie jest zaplanowane w bloku głosowań podczas bieżącego posiedzenia Izby. Projekt przewiduje, że szkody wyrządzane w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny oraz przy wykonywaniu polowania będą pokrywane przez Skarb Państwa. Będzie to zadanie wojewody właściwego ze względu na miejsce wystąpienia szkody. Dotychczas do wypłaty odszkodowań zobowiązani byli dzierżawcy lub zarządcy obwodów łowieckich. Projekt określa tryb dokonywania oględzin i szacowania szkód w uprawach i płodach rolnych oraz ustalania wysokości odszkodowań. Wysokość odszkodowania będzie ustalana w drodze decyzji administracyjnej przez wojewodę, po wzięciu pod uwagę protokołu sporządzonego po zakończeniu oględzin i oszacowaniu szkód oraz opinii rzeczoznawcy – jeżeli została sporządzona. W celu zapewnienia finansowania szkód łowieckich projekt przewiduje utworzenie Funduszu Odszkodowawczego, którego dysponentem będzie wojewoda. Środki będą pochodzić ze składek wnoszonych przez zarządców lub dzierżawców obwodów łowieckich, darowizn i zapisów oraz dotacji z budżetu państwa. W projekcie znalazło się m.in. upoważnienie dla ministra środowiska do ustalania rocznego planu finansowego Funduszu. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Prawo i Sprawiedliwość. W związku z poprawkami złożonymi podczas dyskusji na etapie drugiego czytania projekt trafił do Komisji: Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Rolnictwa i Rozwoju Wsi w celu ich zaopiniowania.
W głosowaniach Sejm podejmie też m.in. decyzję w sprawie wniosku o odrzucenie poselskiego projektu nowelizacji ustawy o dniach wolnych od pracy oraz niektórych innych ustaw (druk nr 435). Projekt dodaje do dni wolnych od pracy: Wielki Piątek – drugi dzień Triduum Paschalnego oraz Wigilię – 24 grudnia. Jednocześnie projekt określa też niektóre zasady wykonywania pracy w te dni. Wnioskodawcy proponują m.in., aby czas pracy w Wielki Piątek i Wigilię nie przekraczał 4 godzin na dobę.
Nabywanie nieruchomości przez cudzoziemców – sprawozdanie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji za 2015 r.
To kolejny punkt 19. posiedzenia Sejmu. Sprawozdanie z realizacji ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców w 2015 r. (druk nr 391) zawiera szczegółowe informacje dotyczące nabywania nieruchomości przez cudzoziemców oraz dane statystyczne przedstawione w formie zestawień tabelarycznych. Reglamentacja obrotu nieruchomościami w Polsce z udziałem cudzoziemców polega na obowiązku uzyskania przez cudzoziemca stosownego zezwolenia, które jest podstawą do nabycia nieruchomości na zasadach obowiązujących obywateli polskich. W 2015 r. minister właściwy do spraw wewnętrznych wydał 341 zezwoleń na nabycie nieruchomości gruntowych o łącznej powierzchni 460,63 ha. W ramach tej liczby 341 zezwoleń 162 zezwolenia dotyczyły nieruchomości rolnych oraz leśnych (niektóre nieruchomości mają jednocześnie charakter rolny oraz leśny) o łącznej powierzchni 446,05 ha. Dokument był przedmiotem prac Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, która wnosi o jego przyjęcie. Sprawozdanie komisji w tej sprawie przedstawi poseł Michał Jach. Posłowie zapoznają się także z Informacją Prezesa Najwyższej Izby Kontroli o wynikach kontroli przeciwdziałania wprowadzaniu do obrotu gospodarczego faktur dokumentujących czynności fikcyjne.
