„Żołnierze Wyklęci” – konferencja upamiętniająca bohaterów konspiracji antykomunistycznej

W czwartek 25 lutego w Sali Kolumnowej w Sejmie odbyła się konferencja pt. „Żołnierze Wyklęci. Droga Wolnych Polaków”, którą otworzył marszałek Sejmu Marek Kuchciński. W spotkaniu udział wzięła także delegacja z Dębicy – m.in. poseł Jan Warzecha, Maciej Małozięć i dębicki bohater-kombatant Jerzy Krupa, który otrzymał medal: Zło Dobrem Zwyciężaj.
Konferencji zorganizowanej przez Parlamentarne Zespoły Tradycji i Pamięci Żołnierzy Wyklętych oraz Miłośników Historii, a także Ogólnopolski Społeczny Komitet Upamiętniania „Żołnierzy Wyklętych” towarzyszy wystawa „Zaplute karły reakcji” – polskie podziemie niepodległościowe 1944-1956”. Wystawa została przygotowana przez Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej IPN w Lublinie. „Zaplute karły reakcji” to pogardliwe określenie dla ludzi walczących w podziemiu upowszechniane przez propagandę władzy komunistycznej w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej.
Sejmowa konferencja wpisuje się w obchody Narodowego Dnia Pamięci. Ten wyjątkowy dzień został ustanowiony przez Sejm w drodze ustawy 3 lutego 2011 r. Jak czytamy w dokumencie: ustanowienie 1 marca Narodowym Dniem Pamięci to hołd dla bohaterów antykomunistycznego podziemia, którzy w obronie niepodległego bytu Państwa Polskiego, walcząc o prawo do samostanowienia i urzeczywistnienie dążeń demokratycznych społeczeństwa polskiego, z bronią w ręku, jak i w inny sposób, przeciwstawili się sowieckiej agresji i narzuconemu siłą reżimowi komunistycznemu. W Dębicy główne obchody Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych odbyły się w niedzielę 28 lutego.

Rozpoczęło się 12. posiedzenie Sejmu

Zwiększenie bezpieczeństwa inwestorów na rynku kapitałowym i usprawnienie nadzoru nad alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi to niektóre ze zmian postulowanych w projektach, które posłowie rozpatrzą na 12. posiedzeniu Sejmu. Izba będzie także zajmować się propozycjami nowych zasad finansowania partii politycznych, zniesienia ciszy wyborczej oraz zmian dotyczących związków zawodowych. Posłowie mają również pracować nad projektem przywracającym możliwość odbywania kary więzienia w systemie dozoru elektronicznego. Sejm planuje też zakończyć parlamentarne prace nad ustawą budżetową na 2016 r.

Udział audycji europejskich w programach telewizyjnych nadawanych w Internecie określi w decyzji przewodniczący KRRiT

To istota rządowej propozycji zmian w ustawie o radiofonii i telewizji (pierwotny druk nr 203), której drugie czytanie jest zaplanowane w porządku bieżącego posiedzenia Izby. Celem projektu jest dostosowanie przepisów ustawy do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE z 10 marca 2010 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych. Zgodnie z projektem nadawcy programów rozpowszechnianych wyłącznie w tzw. systemach teleinformatycznych (czyli w Internecie) będą zobowiązani do indywidualnego starania się o zwolnienie z kwot ekranowych (czyli minimalnego wymaganego przepisami udziału czasu nadawania audycji europejskich w programie). Obecnie wszyscy nadawcy internetowi są z nich zwolnieni. Pierwsze czytanie projektu odbyło się w Komisji Kultury i Środków Przekazu. W dalszych pracach komisja przyjęła poprawki polegające m.in. na szczegółowym określeniu udziału audycji wytworzonych pierwotnie w języku polskim oraz audycji europejskich w programach telewizyjnych rozpowszechnianych wyłącznie w systemie teleinformatycznym. Ponadto komisja wydłużyła z 14 dni do 3 miesięcy okres vacatio legis. Sprawozdanie z prac komisji przedstawi poseł Piotr Babinetz.

Przepisy ograniczające dostęp do substancji, z których wytwarzane są materiały wybuchowe

Zawiera je rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie obrotu prekursorami materiałów wybuchowych (pierwotny druk nr 217), nad którym Sejm będzie pracować w drugim czytaniu. Celem projektu jest zwiększenie bezpieczeństwa publicznego przez ograniczenie przeciętnym użytkownikom (czyli osobom fizycznym działającym w celach nie związanych z jej działalnością handlową, gospodarczą lub zawodową) dostępu do wybranych substancji chemicznych, które w określonych stężeniach mogą być użyte do nielegalnego wytwarzania materiałów wybuchowych i przeprowadzania ataków terrorystycznych. Proponowana ustawa zawiera m.in. regulacje służące stosowaniu rozporządzenia unijnego nr 98/2013 w sprawie wprowadzania do obrotu i używania prekursorów materiałów wybuchowych. Projekt przewiduje utworzenie ogólnopolskiego systemu zgłaszania podejrzanych transakcji lub prób ich dokonania oraz zniknięć i kradzieży znacznych ilości substancji wymienionych w załącznikach do rozporządzenia unijnego lub aktach wydanych na jego podstawie oraz mieszanin zawierających te substancje. Dane zgromadzone w ogólnopolskim systemie zgłaszania będą udostępniane – na pisemny wniosek z uzasadnieniem – wskazanym służbom, o ile są im niezbędne do realizacji ustawowych zadań. Wśród tych podmiotów są: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Inspekcja Handlowa, Policja, Służba Celna, Służba Kontrwywiadu Wojskowego, Służba Wywiadu Wojskowego, Straż Graniczna, Żandarmeria Wojskowa. Projekt określa również zadania organów i jednostek kontrolujących podmioty, które prowadzą działalność gospodarczą, polegającą na udostępnianiu prekursorów materiałów wybuchowych podlegających ograniczeniom. Określono też zadania instytucji zajmujących się kontrolą przejść granicznych pod kątem ich wprowadzania do Polski. W projekcie zapisano sankcje za naruszanie przepisów rozporządzenia unijnego. Przestrzeganie rozporządzenia będą kontrolować organy Inspekcji Handlowej, Policji, Straży Granicznej, Służby Celnej i ABW. Komendant Główny Policji będzie miał obowiązek sporządzania rocznego raportu dotyczącego funkcjonowania m.in. krajowego punktu kontaktowego oraz systemu zgłaszania. Raport będzie przekazywany ministrowi spraw wewnętrznych i administracji oraz do wiadomości ministrowi rozwoju. Ustawa ma wejść w życie po 30 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem przepisu dotyczącego karania przeciętnego użytkownika za łamanie rozporządzenia, który ma obowiązywać od 3 marca 2016 r. Projekt rozpatrywali posłowie zasiadający w komisjach: Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Gospodarki i Rozwoju. Komisje przyjęły projekt z poprawkami. Zaproponowano m.in. zmianę terminu wejścia w życie ustawy – z 30 na 90 dni od ogłoszenia (usunięto też wyjątek dotyczący przepisu karnego). Sprawozdanie komisji na forum Sejmu przedstawi poseł Mirosław Suchoń.

Karę pozbawienia wolności będzie można odbyć także w systemie dozoru elektronicznego

To głównie założenie rządowego projektu zmian w Kodeksie karnym oraz Kodeksie karnym wykonawczym (druk nr 218), nad którym posłowie rozpoczną pracę podczas 12. posiedzenia Sejmu. Projekt wprowadza do Kodeksu karnego wykonawczego podstawę prawną umożliwiającą odbywanie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego (SDE), w formie tzw. nadzoru stacjonarnego. Wnioskodawca podkreśla, że współczesne możliwości techniczne umożliwiają zdalną kontrolę miejsca pobytu osoby skazanej, a koszty takiego nadzoru obciążają budżet państwa w mniejszym stopniu niż odbywanie kary w więzieniu. Ponadto ta forma kary umożliwia skazanym pracę lub naukę oraz zachowanie więzów rodzinnych i społecznych. W SDE będzie można odbyć karę nieprzekraczającą roku, o ile sąd uzna, że jest to wystarczające do osiągnięcia celów kary. Jednocześnie wnioskodawca wskazał, że SDE będzie także wykorzystywany – jako dozór zbliżeniowy lub mobilny – do wykonywania środków karnych (np. obowiązku powstrzymania się od przebywania w określonych miejscach lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu) i zabezpieczających (należy do nich m.in. elektroniczna kontrola miejsca pobytu). Projekt zmienia też niektóre przepisy Kodeksu karnego – m.in. w SDE nie będzie już wykonywana kara ograniczenia wolności. Możliwość odbywania kary pozbawienia wolności w SDE przewidywała pilotażowa ustawa z 7 września 2007 r., obowiązująca od września 2009 r. do końca czerwca 2015 r. W ocenie wnioskodawcy ta forma odbywania kary sprawdziła się w praktyce i powinna zostać na stałe wprowadzona do polskiego systemu prawnego. W pracach nad projektem rząd reprezentuje Minister Sprawiedliwości.

Zmiany  dotyczące zasad finansowania partii politycznych

Propozycje zmian w tym zakresie zawiera poselski projekt nowelizacji ustawy o partiach politycznych oraz ustawy – Kodeks wyborczy (druk nr 222), nad którym Sejm rozpocznie prace w pierwszym czytaniu. Projekt wprowadza m.in. nowe sposoby pozyskiwania oraz rozliczania środków od osób prywatnych. Jednym z celów proponowanych zmian jest zmniejszenie finansowania partii z budżetu państwa. Zgodnie z niektórymi założeniami projektu partie polityczne będą mogły otrzymywać wyższe niż dotąd wpłaty od osób fizycznych – maksymalnie 50 tysięcy zł rocznie od osoby prywatnej.  Wyjątek mają stanowić lata, w których odbywać się będą więcej niż jedne wybory lub referendum ogólnokrajowe – wtedy maksymalna wysokość wpłaty od osoby prywatnej wyniesie 80 tysięcy zł. Projekt zakłada, że partie polityczne będą mogły otrzymywać wpłaty wyłącznie bezgotówkowo np. poprzez formularz internetowy i zgodnie z regulaminem. Zakazane mają być wpłaty przekazem pocztowym. Projekt obniża też progi wyborcze uprawniające do otrzymywania subwencji z budżetu państwa.  Dofinansowanie państwa otrzyma partia, która w wyborach uzyska co najmniej 1 proc. (w przypadku koalicji – 3 proc.) ważnie oddanych głosów. Obecne progi wynoszą odpowiednio 3 proc. i 6 proc. Projekt obniża też o ok. połowę wysokość kwot dofinansowania z budżetu państwa za każdy ważnie oddany głos w wyborach. W myśl projektu subwencja będzie przysługiwała, jeżeli w roku poprzedzającym suma wpłat od osób fizycznych na cele partyjne nie będzie mniejsza niż kwota subwencji. Wnioskodawcy chcą także, aby informacja o poniesionych wydatkach z Funduszu Eksperckiego obowiązkowo i szczegółowo podawana była do publicznej wiadomości za pomocą Biuletynu Informacji Publicznej (BIP) tej partii. Projekt zakłada też, że każda partia polityczna udostępniać będzie na stronie internetowej rejestr przychodów (wpłat) i wydatków, a uchylanie się od tego obowiązku podlegać będzie m.in. karze ograniczenia albo pozbawienia wolności do 2 lat. Projekt nowelizacji zakłada też wprowadzenie zakazu wykorzystywania środków publicznych m.in. na reklamy, marketing lub konwencje. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Nowoczesna. W imieniu wnioskodawców projekt uzasadni poseł Piotr Misiło. Zbliżonych zagadnień dotyczy też poselski projekt nowelizacji ustawy o partiach politycznych i niektórych innych ustaw (druki nr 249 i 249-A). Projekt wprowadza nowe zasady finansowania partii politycznych. Jego celem jest likwidacja subwencji budżetowych dla partii politycznych i zastąpienie ich środkami przekazywanymi przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT).  Zgodnie z projektem podatnik rozliczający PIT będzie mógł przekazać – z podatku należnego – na rzecz wybranej przez siebie partii politycznej kwotę 5 zł. Podobny mechanizm przekazywania określonej kwoty przy rozliczeniu PIT działa już na rzecz organizacji pożytku publicznego (OPP). Obecnie podatnik może przekazać na rzecz wybranej OPP 1 proc. swojego podatku. Projekt ustawy zakłada, że co najmniej 15 proc. otrzymanych środków będzie przeznaczone na wydatki w ramach Funduszu Eksperckiego. Zgodnie z obowiązującymi przepisami jest to od 5 do 15 proc. Autorzy projektu chcą także, aby partie polityczne sporządzały coroczną informację finansową dotyczącą otrzymanych środków i ich wydatkowania. Jej brak skutkowałby utratą prawa do subwencji z PIT. Zdaniem wnioskodawców obecny system finansowania partii politycznych zmusza obywatela do obowiązkowej składki na rzecz partii politycznych, w tym także tych, których nie popiera. Ponadto zdaniem autorów projektu obowiązujące przepisy faworyzują duże partie polityczne. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Kukiz ’15. W imieniu wnioskodawców projekt uzasadni posłanka Agnieszka Ścigaj.

Zmiany dotyczące ciszy wyborczej w kampaniach wyborczych i referendalnych

To podstawowe założenie rozpatrywanego w pierwszym czytaniu poselskiego projektu Kodeksu wyborczego, ustawy o referendum lokalnym oraz ustawy o referendum ogólnokrajowym (druk nr 224). Projekt dotyczy przepisów regulujących zasady prowadzenia kampanii wyborczej i kampanii referendalnej. Zgodnie z propozycją wnioskodawców wydłużeniu uległyby ustawowo określone okresy prowadzenia tych kampanii – trwałyby one do zakończenia głosowania. Oznacza to uchylenie obowiązujących obecnie zakazów prowadzenia agitacji wyborczej oraz prowadzenia kampanii referendalnej w dniu głosowania oraz na 24 godziny przed tym dniem, w tym zwoływania zgromadzeń, organizowania pochodów i manifestacji, wygłaszania przemówień, rozpowszechniania materiałów wyborczych i rozdawania ulotek. Ponadto w dniu poprzedzającym głosowanie nie obowiązywałby zakaz podawania do publicznej wiadomości wyników badań (sondaży) opinii publicznej dotyczących przewidywanych zachowań głosujących i wyników wyborów czy referendum. Podawanie wyników sondaży byłoby zabronione wyłącznie w dniu głosowania aż do zakończenia głosowania. Zdaniem wnioskodawców potrzeba nowelizacji wynika z konieczności dostosowania polskiego systemu wyborczego do realiów współczesnych stosunków społecznych i politycznych. Zdaniem autorów proponowane regulacje mogą przyczynić się do wzrostu frekwencji wyborczej dzięki wydłużeniu okresu, w którym potencjalni uczestnicy głosowania będą otrzymywali aktualne informacje o wyborach i referendach. Ustawa miałaby wejść w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Nowoczesna. Wnioskodawców reprezentuje posłanka Marta Golbik.

Ograniczenie uprawnień związków zawodowych i wprowadzenie jawności ich finansów

Rozwiązania te zawiera poselski projekt nowelizacji ustawy o związkach zawodowych oraz ustawy – Kodeks pracy (druk nr 225). Sejm przeprowadzi jego pierwsze czytanie. Projekt ogranicza uprawnienia związków zawodowych oraz wprowadza jawność finansową związków. Projekt przewiduje, że pracodawca nie będzie musiał płacić pracownikowi – który jednocześnie jest funkcyjnym członkiem zarządu zakładowej organizacji związkowej – za czas, który ten poświęca w godzinach pracy na wykonywanie obowiązków związanych z funkcją w związku. Taki pracownik będzie nadal mógł wypełniać obowiązki związkowe, ale będzie się to odbywało na zasadzie zwolnienia go przez pracodawcę z obowiązku świadczenia pracy i bezpłatnie. Projekt wprowadza też zasadę upubliczniania sprawozdań finansowych wszystkich związków zawodowych. Proponowane zmiany przewidują też, że pobieranie składek związkowych przez pracodawcę z wynagrodzenia i przekazywanie ich na konto związku nie będzie się już odbywać na wniosek związku, ale dopiero po zawarciu odrębnego porozumienia w tej sprawie między pracodawcą a związkiem. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Nowoczesna. W imieniu wnioskodawców projekt uzasadni poseł Jerzy Meysztowicz.

Sprawniejszy nadzór nad zarządzającymi alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, a tym samym zwiększenie bezpieczeństwa powierzanych im aktywów

To istota rozpatrywanego w drugim czytaniu rządowego projektu nowelizacji ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (pierwotny druk nr 69). Projekt wdraża dyrektywę z 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (nr 2011/61/UE, tzw. dyrektywa ZAFI), która tworzy na poziomie europejskim ramy prawne regulujące nadzór wewnętrzny i zewnętrzny oraz funkcjonowanie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (ZAFI). Dyrektywa stwarza możliwość monitorowania wpływu ich działalności na stabilność finansową oraz sytuację inwestorów, kontrahentów i innych uczestników rynku finansowego. Dodatkowo umożliwia ona ZAFI, po spełnieniu określonych wymogów, świadczenie niektórych usług inwestycyjnych i oferowanie tytułów uczestnictwa alternatywnych funduszy inwestycyjnych (AFI) na obszarze całej Unii Europejskiej. W celu zapewnienia zgodności przepisów krajowych z normami unijnymi rząd proponuje wprowadzenie do ustawy m.in. definicji alternatywnego funduszu inwestycyjnego – specjalistycznego funduszu, lokującego środki w inne kategorie aktywów niż papiery wartościowe – np. w nieruchomości. Zgodnie z projektem działalność taka będzie mogła być prowadzona w formie funduszu inwestycyjnego, spółki komandytowej, komandytowo-akcyjnej, a także spółek kapitałowych, w tym europejskich. Krajowi zarządzający AFI będą mogli prowadzić działalność po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego. W przypadku funduszy o wartości aktywów niższej niż równowartość 100 mln euro, wystarczający będzie wpis do rejestru funduszy wykonujących działalność bez zezwolenia. Zgodnie z projektem ZAFI działające na podstawie zezwolenia będą musiały m.in. opracować plan działalności, w którym znajdzie się przede wszystkim polityka wynagrodzeń, zasady zapobiegania konfliktom interesów, zarządzania ryzykiem oraz płynnością, a także metody wyceny aktywów. Projekt wdraża też m.in. dyrektywę z 2014 r., zmieniającą dyrektywę z 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCTIS) w zakresie funkcji depozytariusza, polityki wynagrodzeń oraz sankcji (nr 2014/91/UE, tzw. dyrektywę UCITS V). Jej celem jest zwiększenie zaufania inwestorów do funduszy UCTIS – dokument zwiększa obowiązki i odpowiedzialność depozytariuszy, wzmacnia wymagania dotyczące polityki wynagrodzeń spółek zarządzających i spółek inwestycyjnych oraz wprowadza unijne standardy dotyczące sankcji. Bezpośrednią przyczyną jej uchwalenia była tzw. afera Madoffa oraz upadek banku Lehman Brothers. W celu wdrożenia tego dokumentu do polskiego systemu prawa rząd proponuje m.in. dookreślenie zadań oraz obowiązków depozytariuszy, w tym w zakresie przechowywania aktywów UCITS i nadzoru oraz zwiększa odpowiedzialność depozytariusza w przypadku utraty instrumentów finansowych. Projekt trafił do dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych.

Wzmocnienie bezpieczeństwa obrotu na rynku kapitałowym oraz ochrony inwestorów

To jeden z podstawowych celów przygotowanej przez rząd propozycji nowelizacji ustawy o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych oraz niektórych innych ustaw (pierwotny druk nr 70), której drugie czytanie jest zaplanowane w porządku obrad bieżącego posiedzenia Sejmu. Projekt doprecyzowuje zasady ujawniania informacji na temat własności przedsiębiorstwa oraz wzmacnia system kar i środków administracyjnych za naruszenie przepisów unijnych. Projekt wdraża przepisy unijne, w tym tzw. dyrektywę Transparency II z 22 października 2013 r. (termin na jej wdrożenie minął 26 listopada 2015 r.). Wśród rozwiązań szczegółowych, projekt m.in. doprecyzowuje definicję „państwa macierzystego” oraz procedurę wyboru przez emitenta tego państwa i zawiadamiania o tym wyborze. W projekcie zostały ponadto uregulowane procedury zawiadamiania o znacznych pakietach praw głosu w spółkach publicznych. W dokumencie znalazły się ponadto przepisy dotyczące nakładania kar i stosowania środków administracyjnych. Pierwsze czytanie projektu odbyło się w Komisji Finansów Publicznych.

Zwiększenie kwoty wolnej od podatku

To główny cel rozpatrywanego w pierwszym czytaniu projektu nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (druk nr 221). Projekt zakłada zwiększenie kwoty zmniejszającej podatek od osób fizycznych z obecnie obowiązującej 556,02 zł na 1440 zł. Oznacza to, że poziom dochodów zwolnionych z podatku dochodowego wzrósłby z 3091 zł do 8000 zł w skali roku. Projektowane zmiany realizują wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 29 października 2015 r. (sprawa o sygnaturze K 21/14). Trybunał wskazał  m.in. na konieczność dostosowania kwoty zmniejszającej podatek do aktualnej wysokości wskaźnika minimum egzystencji. Projekt ma też na celu ochronę dochodów jednostek samorządu terytorialnego (j.s.t) przed negatywnymi skutkami koniecznych – zdaniem wnioskodawców – zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak podkreślają autorzy projektu, skutkiem wejścia projektowanych zmian w życie będzie obniżenie wpływów do budżetów: centralnego i j.s.t. Wpływy z podatku od osób fizycznych stanowią bowiem dochody zarówno budżetu państwa jak i budżetów samorządów terytorialnych. Zaproponowana w projekcie ustawy kwota zmniejszająca podatek jest tożsama z tą, którą w swym projekcie zaproponował Prezydent RP (druk nr 51). Projekt określa zasady waloryzowania kwoty podlegającej odliczeniu od podatku. Byłaby ona korygowana corocznie o wskaźnik wzrostu cen, towarów i usług konsumpcyjnych za pierwsze półrocze roku poprzedzającego rok podatkowy w stosunku do analogicznego okresu z poprzedniego roku. Zaproponowane zmiany zobowiązują też ministra finansów do corocznej publikacji w Monitorze Polskim do 30 września wysokości kwoty zmniejszającej podatek dochodowy od osób fizycznych na przyszły rok. W projekcie ustawy określono też szczegółowe zasady ustalania udziałów j.s.t. we wpływach podatkowych. Chodzi tu o zwiększenie procentowych udziałów jednostek samorządu terytorialnego (gmin, powiatów i województw) w podziale wpływów z podatku od osób fizycznych. Wnioskodawcy proponują, by udział gmin w PIT wzrósł z 39,34 proc. do 48,46 proc., powiatów z 10,25 proc. do 12,63 proc. a województw z 1,6 proc. do 1,97 proc. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Platforma Obywatelska. W imieniu wnioskodawców projekt uzasadni poseł Jan Grabiec.

Propozycja ustanowienia roku 2016 Rokiem Solidarności Polsko-Węgierskiej

Sejm rozpatrzy w drugim czytaniu projekt uchwały w tej sprawie (druk nr 241), wniesiony przez Prezydium Sejmu. W projekcie Sejm RP oraz Zgromadzenie Narodowe Węgier ogłaszają rok 2016 Rokiem Solidarności Polsko-Węgierskiej dla uczczenia sześćdziesiątej rocznicy antykomunistycznego buntu Poznania w czerwcu 1956 roku oraz powstania na Węgrzech w październiku i listopadzie 1956 roku. W dokumencie podkreślono, że Sejm i węgierski parlament są przekonane o szczególnym znaczeniu rocznicy dla wspólnej historii obu narodów. – Bohaterski zryw Polaków i Węgrów był przejawem naszego odwiecznego pragnienia wolności i protestu przeciwko zniewoleniu całego regionu wskutek narzuconego po II wojnie światowej podziału Europy – czytamy w projekcie. – Wzajemna solidarność i pomoc naszych Narodów w 1956 roku stanowią szczególną wartość, którą należy wspólnie upamiętnić – głosi uchwała. Projekt przewiduje przyjęcie uchwały o zgodnej treści przez Zgromadzenie Narodowe Węgier, Sejm oraz Senat Rzeczypospolitej Polskiej. Izba druga polskiego parlamentu podjęła uchwałę 19 lutego br. Projekt został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Kultury i Środków Przekazu.

Szkody wyrządzone m.in. przez dziki i sarny oraz podczas polowań pokryje Skarb Państwa

To podstawowe założenie poselskiego projektu zmian w Prawie łowieckim (druk nr 219). Projekt przewiduje, że szkody wyrządzane w uprawach i płodach rolnych przez dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny oraz szkody poniesione podczas polowania będą pokrywane przez Skarb Państwa. Będzie to zadanie wojewody właściwego ze względu na miejsce wystąpienia szkody. Dotychczas do wypłaty odszkodowań zobowiązani byli dzierżawcy lub zarządcy obwodów łowieckich. Projekt określa tryb dokonywania oględzin i szacowania szkód w uprawach i płodach rolnych oraz ustalania wysokości odszkodowań. Wysokość odszkodowania będzie ustalana w drodze decyzji administracyjnej przez wojewodę, na podstawie protokołu sporządzonego po zakończeniu oględzin i oszacowaniu szkód oraz opinii rzeczoznawcy – jeżeli została sporządzona. W celu zapewnienia finansowania szkód łowieckich projekt przewiduje utworzenie Funduszu Odszkodowawczego, którego dysponentem będzie wojewoda. Środki będą pochodzić ze składek wnoszonych przez zarządców lub dzierżawców obwodów łowieckich, darowizn i zapisów oraz dotacji z budżetu państwa. Projektowane rozwiązania mają wejść w życie 1 czerwca 2016 r. Projekt wpłynął do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Prawo i Sprawiedliwość. W pracach nad projektem wnioskodawców reprezentuje poseł Robert Telus.

Rozpatrzenie poprawek Senatu w sprawie ustawy budżetowej na rok 2016

To kolejny punkt porządku obrad 12. posiedzenia Sejmu. Zgodnie z ustawą (druk pierwotny 146), szacowane dochody wyniosą 313,79 mld zł, a wydatki nie będą wyższe niż 368,53 mld zł. Oznacza to, że deficyt budżetowy nie przekroczy 54,74 mld zł. Wzrost gospodarczy wyniesie 3,8 proc. Średnioroczna inflacja ma być na poziomie 1,7 proc., natomiast nominalny wzrost wynagrodzeń wyniesie 3,6 proc. Zatrudnienie wzrośnie o 0,8 proc. W ustawie zapewniono np. środki na: finansowanie programu „Rodzina 500+” jako priorytetu rządu, zwiększenie wynagrodzeń grup pracowniczych objętych od 2010 r. tzw. zamrożeniem płac, a także jednorazowe dodatki dla emerytów i rencistów. Uwzględniono również pieniądze na m.in. dofinansowanie restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego oraz podniesienie wydatków na obronę narodową do 2 proc. PKB. W ustawie zapisano też środki na kontynuację zadań rozpoczętych w latach ubiegłych takich jak np. ochrona odbiorców wrażliwych energii elektrycznej oraz modernizacja infrastruktury, w szczególności transportowej. Senat wprowadził do ustawy 20 poprawek. Senatorowie zaproponowali m.in. zwiększenie o 5 mln 477 tys. zł budżetu IPN. Środki mają pochodzić ze zmniejszenia wydatków majątkowych Krajowej Rady Sądownictwa. Aprobatę senatorów zyskała także propozycja przesunięcia ok. 5,4 mln zł z ogólnej rezerwy budżetowej Rady Ministrów na potrzeby Państwowej Inspekcji Pracy. Izba druga proponuje też przesunięcie z budżetu MSZ 2 mln zł na dokształcanie nauczycieli dla Polonii. Senatorowie zaproponowali też przeznaczenie 100 tys. zł na konkurs na projekt pomnika Stanisława Pyjasa w Krakowie. Środki mają pochodzić z budżetu Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Komisja Finansów Publicznych zaopiniowała senackie poprawki pozytywnie. Sprawozdanie przedstawi poseł Andrzej Jaworski.

Bardziej przejrzyste i łatwiejsze ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego

To cel ustawy o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (druk pierwotny 141). Na bieżącym posiedzeniu Sejm rozpatrzy senackie poprawki do tej ustawy. Wejście w życie nowych przepisów ma umożliwić przedsiębiorcom wykorzystywanie pozyskanych informacji i danych do tworzenia nowych produktów i usług, co pozwoli zwiększyć konkurencyjność i innowacyjność gospodarki. Ustawa wdraża dyrektywę 2013/37/UE zmieniającą dyrektywę 2003/98/WE w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego. Dotychczasowe przepisy o ponownym wykorzystywaniu informacji publicznej znajdują się w ustawie z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Przeniesienie ich do nowej ustawy sprawi, że będzie można łatwiej rozróżnić tryb „dostępu do informacji” od „ponownego wykorzystywania”. W ustawie uwzględniono kluczową zasadę, że wszystkie dokumenty udostępniane przez organy sektora publicznego mogą być ponownie wykorzystywane do dowolnych celów komercyjnych lub niekomercyjnych, chyba że są zabezpieczone prawami własności intelektualnej osób trzecich. Zasada ta funkcjonuje w ustawie o dostępie do informacji publicznej. Zgodnie z ustawą, „informacja sektora publicznego” to każda treść lub jej część (utrwalona w formie papierowej, elektronicznej, dźwiękowej, wizualnej lub audiowizualnej) będąca w posiadaniu podmiotów, które ją udostępniają lub przekazują do ponownego wykorzystywania. Natomiast „ponowne wykorzystywanie” to wykorzystywanie przez osoby fizyczne, prawne czy jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, informacji sektora publicznego w celach komercyjnych lub niekomercyjnych innych niż pierwotny publiczny cel, dla których zostały wytworzone. W związku z wdrożeniem dyrektywy 2013/37/UE ustawa poszerza katalog dokumentów udostępnianych w celu ponownego wykorzystywania o zasoby bibliotek (w tym naukowych), muzeów i archiwów państwowych. Ustawa określa także m.in. tzw. podmioty zobowiązane do udostępniania lub przekazania informacji sektora publicznego do jej ponownego wykorzystywania – m.in. jednostki sektora finansów publicznych i inne państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Informacje te będą udostępnione na stronie BIP lub w centralnym repozytorium informacji publicznej albo przekazane na wniosek. W ustawie zawarto naczelną zasadę, że każdemu przysługuje prawo do ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego. Jedynym ograniczeniem jest  m.in. ochrona informacji niejawnych i innych tajemnic ustawowo chronionych, a także prywatność osoby fizycznej i tajemnica przedsiębiorcy.  Wniesione przez Senat poprawki do ustawy mają charakter redakcyjny i korygujący. Senackie propozycje zostały skierowane do rozpatrzenia przez Komisję Administracji i Spraw Wewnętrznych.

Sprawozdanie o pomocy publicznej udzielanej w sektorze rolnictwa lub rybołówstwa w Rzeczypospolitej Polskiej w 2014 roku

Przedstawiony przez Radę Ministrów dokument (druk 168) podsumowuje formy, kategorie oraz wielkość pomocy publicznej w sektorze rolnictwa i rybołówstwa w 2014 r. W okresie sprawozdawczym pomoc publiczna w rolnictwie i rybołówstwie była udzielana m.in. w formach: dotacji, ulg i zwolnień podatkowych, pożyczek i kredytów udzielanych na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku oraz dopłat do oprocentowania kredytów bankowych czy częściowej spłaty kapitału kredytu bankowego. Wyróżnia się cztery kategorie form pomocy publicznej:  pierwsza obejmuje pomoc przekazywaną w całości beneficjentowi. Dzieli się ona na dwie grupy: pomoc z budżetu oraz pomoc w ramach systemu podatkowego lub systemu zabezpieczenia społecznego. Do tej kategorii zalicza się: dotacje, refundacje, zwolnienia z podatku lub opłat publicznych; druga obejmuje pomoc w formie udziału kapitałowego (np. wniesienie kapitału do spółki, konwersja wierzytelności na akcje lub udziały); trzecia obejmuje transfery finansowe w formie preferencyjnych pożyczek i dopłat do oprocentowania kredytów bankowych dla banków lub odroczenia, rozłożenia terminu zapłaty podatku lub opłaty; czwarta natomiast obejmuje gwarancje i poręczenia kredytowe. Zgodnie z dokumentem w 2014 r. w sektorze rolnictwa została udzielona pomoc de minimis w wysokości 79.008.702,61 euro, czyli 35,01 proc. limitu łącznej kwoty pomocy de minimis określonej dla RP na okres trzech lat podatkowych, który wynosił 225.700.000 euro. Łącznie pomoc w rolnictwie została wykorzystana w kwocie 145.417.547,58 euro, co stanowiło 64,43 proc. limitu. Natomiast w sektorze rybołówstwa w okresie sprawozdawczym została udzielona pomoc de minimis w wysokości 665.796,58 euro, czyli 1,61 proc. limitu łącznej kwoty tej pomocy, która wynosiła 41.330.000 euro. Łącznie pomoc w rybołówstwie została wykorzystana w kwocie 929.284,72 euro, czyli 2,25 proc. limitu. Dokument rozpatrywała Komisja Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej, która wnosi o jego przyjęcie. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a efekt prac komisji poseł Andrzej Kobylarz.

Informacja bieżąca i pytania w sprawach bieżących

Podczas 12. posiedzenia Sejm wysłucha ponadto informacji rządu w sprawie honorowania przez rosyjskie służby celne karnetu TIR. O przedstawienie informacji wnioskował KP Platforma Obywatelska. Przedstawiciele rządu będą też odpowiadać na pytania poselskie w sprawie m.in. kosztów i funkcjonowania programu e-Zdrowie, realizacji płatności bezpośrednich dla rolników przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, oraz  wpływu samorządów na zarządzanie portami morskimi. Pełna lista pytań w sprawach bieżących jest dostępna tutaj.

 www.sejm.gov.pl

 

100 dni rządu Beaty Szydło

„Daliśmy radę” – tak w skrócie można podsumować minione 100 dni rządów Prawa i Sprawiedliwości, podczas których priorytetem nie były afery, które co chwilę prowokowała opozycja, ale dobro Polaków i wywiązanie się z obietnic wyborczych.
100 dni to dobry moment na podsumowania. Chociaż trudno tak naprawdę obiektywnie przyznać, że były to 100 dni niezakłóconej pracy. Wiele do życzenia pozostawiały warunki, w których rząd próbował realizować zobowiązania wobec Polaków, co chwile mierząc się z różnego rodzaju atakami skoncentrowanymi na dyskredytowaniu, a nie na dyskusji merytorycznej. Trzeba również podkreślić, w jak złym stanie państwo zostało pozostawione po 8 latach rządów koalicji PO-PSL, która teraz – już jako opozycja, zamiast pracować w Sejmie, traci czas i trwoni pieniądze podatników na produkowanie absurdalnych filmików propagandowych i organizowanie zlotów oczerniających rząd pod hasłami oceniania 99 dni jego pracy. Premier Beata Szydło tej szopce przeciwstawia jednak ciężką pracę swojej „biało-czerwonej drużyny dobrej zmiany”: program 500+, reforma edukacji (6-latki), darmowe leki dla seniorów, reforma prokuratury, wynegocjowanie dobrego kompromisu na ostatnim szczycie UE.
Polacy zasługują na rzetelne informacje o efektach pracy wybranych przez siebie przedstawicieli, chociaż trzeba podkreślić, że opozycja nie dała rządowi PiS 100 spokojnych dni na pracę i wykazanie się – od początku podważała demokratyczny wybór Polaków, a zamiast pracować, organizowała niekończące się konferencje prasowe i składała donosy za granicą na legalnie wybrane polskie władze. Mimo tych utrudnień mamy nadzieję, że kolejne miesiące rządów Prawa i Sprawiedliwości będą opierały się na równie skutecznej jak dotychczas realizacji programu wyborczego. To dla polityków PiS ważniejsze, niż wygłaszanie spektakularnych wystąpień.

Dyskusja o Rabacji Galicyjskiej

W Siedliskach-Bogusz odbyła się dyskusja o Rabacji Galicyjskiej, znanej także pod potoczną nazwą “Rzeź Galicyjska”. To niechlubne wydarzenie miało miejsce w 1846 roku. Inspiratorami mordów byli zaborcy austriaccy, którzy chcieli zapobiec wybuchowi narodowego powstania zwróconego przeciw nim.
Chłopi w tym czasie nie mieli ukształtowanej świadomości narodowej i nie rozumieli istoty powstania. Byli objęci pańszczyzną, chcąc się od niej uwolnić, masowo napadali na szlacheckie dwory. Ginęli wszyscy: winni i niewinni, dworzanie i ich urzędnicy, starsi i młodsi, kobiety i dzieci, ale także księża. Na czele rabacji stanął pochodzący ze Smarżowej Jakub Szela. Rabacja objęła tereny i dwory od Sanoka po Bochnię.
Współorganizatorami konferencji poświęconej tematowi Rabacji byli młody społecznik Kamil Gleń z Grudnej i pasjonat historii Grzegorz Kita z Jodłowej. Jednym z czterech prelegentów był pochodzący z Brzostku pasjonat historii i autor publikacji historycznych ks. prof. Bogdan Stanaszek.

Obchody 35. rocznicy Porozumień Rzeszowsko-Ustrzyckich

Sesją popularnonaukową pt. „W trosce o polską wieś” z udziałem historyków i uczestników strajków z lat 1981-1982 rozpoczęły się tegoroczne obchody 35. rocznicy Porozumień Rzeszowsko-Ustrzyckich. Inauguracyjna konferencja odbyła się w auli Uniwersytetu Rzeszowskiego w czwartek 19 lutego.Sesję otwarł prof. dr hab. Sylwester Czopek, następnie ze swoim referatem pt. „Miejsce strajków chłopskich w Ustrzykach Dolnych i Rzeszowie w historii polskiego ruchu ludowego” wystąpił dr Marcin Bukała. Dr Mariusz Krzysztofiński opowiadał o „Arcybiskupie Ignacym Tokarczuku wobec niezależnego ruchu chłopskiego”.Swoje wspomnienia ze strajków przybliżyli słuchaczom świadkowie tamtych wydarzeń: Kazimierz Chorzępa, Marian Pałasz, Wieńczysław Nowacki oraz Renata Nowak. Obchody zostaną wznowione w sobotę 20 lutego i potrwają do niedzieli.

Wojciech Iwasieczko nowym wiceburmistrzem Dębicy

Wojciech Iwasieczko – dotychczasowy dyrektor Szkoły Podstawowej nr 11 został powołany przez burmistrza Mariusza Szewczyka na swojego zastępcę.
W zakresie obowiązków nowego wiceburmistrza będą m.in. sprawy dotyczące oświaty, kultury, pomocy społecznej i sportu. W późniejszym czasie, być może także nadzór nad pracą części wydziałów urzędu miejskiego.
Wojciech Iwasieczko studia ukończył w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie i w Krakowie, a także studia podyplomowe na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Rzeszowie. Ma 27-letnie doświadczenie w pracy jako nauczyciel. Funkcję dyrektora dębickiej jedenastki pełnił od 2007 r.
Nowemu wiceburmistrzowi gratulujemy i życzymy wszystkiego dobrego, satysfakcji z nowych wyzwań, a także pomyślności w pracy na rzecz lokalnej społeczności.

„Anioł Farmacji” dla dębiczanki

Pani Lucyna Samborska została uhonorowana w tegorocznej edycji plebiscytu „Anioły Farmacji i Anioły  Medycyny”. Uroczysta gala z wręczeniem nagród odbyła się w środę 10 lutego w Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Spośród ogólnej liczby ponad 12 tysięcy kandydatów zgłoszonych do nagrody, nominowanych zostało tylko stu lekarzy i stu farmaceutów. Z nominowanych do tej największej w Polsce nagrody przyznawanej przez pacjentów, Kapituła Honorowa wybrała laureatów. Wśród nich w tym roku znalazła się dębiczanka – pani Lucyna Samborska, właścicielka apteki, członek Naczelnej Rady Aptekarskiej.
Podczas uroczystej gali, w której udział wzięli także poseł Jan Warzecha i radny Sejmiku Województwa Podkarpackiego – Stefan Bieszczad, wystąpiła laureatka tegorocznego Konkursu Chopinowskiego i nagrody specjalnej Polskiego Radia za najlepsze wykonanie mazurków, ulubienica publiczności – Kate Liu. Ta niespełna dwudziestojednoletnia pianistka podbiła serca polskiej publiczności wykonaniem mazurków podczas ostatniego Konkursu Chopinowskiego. Dla wielu była najlepszą pianistką. Choć ostatecznie zdobyła III miejsce, zapadła wszystkim w pamięć jako niekwestionowana faworytka publiczności.
________________________________________
Fundacja Anioły Farmacji i Anioły Medycyny została powołana w celu realizacji idei nagradzania lekarzy i farmaceutów przez pacjentów, którzy dostrzegli w ich działaniu niezwykły walor wyjątkowości, opieki i troski o zdrowie ludzi, którzy im zaufali. Było to pierwszym impulsem do utworzenia organizacji, która będzie wyrazicielem wdzięczności i szacunku dla niezwykłych ludzi.

Projekt fundacji ma na celu propagowanie postaw i zachowań propacjenckich wśród farmaceutów i lekarzy. Do tytułów kandydaci zostali zgłoszeni przez pacjentów, którzy w ten sposób wyrażają swoją wdzięczność za profesjonalną, troskliwą i ponadstandardową opiekę, a także wyjątkowe i empatyczne podejście do chorego.

Będą bezpłatne leki dla seniorów

Jeszcze w tym roku pacjenci, którzy ukończyli 75 lat, będą mogli otrzymać bezpłatnie leki znajdujące się w odrębnym wykazie. Jak zapowiada rząd, lista refundacyjna będzie stopniowo rozszerzana.
Rada Ministrów na wczorajszym posiedzeniu przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw, przygotowany przez ministra zdrowia. Rozwiązanie to jest spełnieniem obietnicy złożonej przez premier Beatę Szydło w jej exposé oraz realizacją jednego z priorytetowych założeń proponowanych w kampanii wyborczej.
Nowa regulacja będzie szczególnie ważna dla chorych po 75. roku życia, którzy z powodów ekonomicznych rezygnowali z wykupienia przepisanych leków, przerywali leczenie lub go nie podejmowali. Rozwiązanie przewidziane przez rząd realnie odciąży budżety seniorów od części wydatków na leki, a także zwiększy dostępność do farmakologicznego leczenia.
Bezpłatne leki będą mogli przepisywać na receptę lekarze i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej. Rząd chce, aby pacjenci od 75. roku życia zaczęli otrzymywać bezpłatne leki najpóźniej od ;września 2016 roku. Do tego czasu zostanie także ustalony przez ministra pierwszy wykaz refundowanych leków. Jak uzasadnia rząd, nowa regulacja wpisuje się w priorytety polityki lekowej państwa, której głównym beneficjentem ma być pacjent. W tym kontekście chodzi o zapewnienie starszym osobom odpowiedniego dostępu do leków skutecznych i bezpiecznych, przy jednoczesnym zmniejszeniu ich udziału w kosztach leczenia

Rozpoczęło się 11. posiedzenie Sejmu

500 zł miesięcznie dodatku na dziecko przewiduje wniesiony przez rząd projekt, który będzie głównym punktem porządku obrad 11. posiedzenia Sejmu. Posłowie zajmą się również m.in. propozycją zmian w ustawie zasadniczej dotyczącą Trybunału Konstytucyjnego. Izba rozpocznie także prace nad zmianami w procedurze karnej. Sejm rozpatrzy też projekt, który ma zwiększyć stabilność systemu bankowego i bezpieczeństwo depozytów. Posiedzenie rozpoczęło się od uczczenia chwilą ciszy zmarłej 5 lutego br. Marii Stypułkowskiej-Chojeckiej, ps. “Kama”, honorowej obywatelki Warszawy, żołnierza Armii Krajowej, łączniczki Batalionu “Parasol”, uczestniczki wykonania wyroku na kacie Warszawy Franzu Kutscherze. W dalszej kolejności miało miejsce złożenie przysięgi przez nowych członków Rady Polityki Pieniężnej: Grażynę Ancyparowicz i Eryka Łona, wybranych przez Sejm 29 stycznia br. W porządku obrad bieżącego posiedzenia Izby jest także głosowanie nad wyborem trzeciego przedstawiciela Sejmu w RPP spośród dwóch zgłoszonych kandydatów: Mateusza Szczurka oraz Henryka Wnorowskiego.

„Rodzina 500 plus” – wsparcie państwa dla rodzin wychowujących dzieci

Posłowie będą pracować w pierwszym czytaniu nad projektem ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (druk nr 216). Wprowadza on priorytetowy program rządu „Rodzina 500 plus”, w ramach którego rodziny będą otrzymywać świadczenie wychowawcze – 500 zł co miesiąc na dziecko. Będzie to kwota „na rękę” (zwolniona z podatku dochodowego) i nie będzie mógł jej zająć komornik. Według rządu program będzie służyć realizacji aktywnej polityki rodzinnej. Ma zmniejszyć obciążenia finansowe rodzin związane z wychowywaniem potomstwa, a tym samym zachęcać do posiadania większej liczby dzieci. Program „Rodzina 500 plus” ma być inwestycją w rozwój polskich rodzin i elementem poprawiającym ich sytuację materialną oraz demograficzną w kraju. Zgodnie z szacunkami z programu skorzysta 2,7 mln polskich rodzin, a świadczenie wychowawcze otrzyma ponad 3,7 mln dzieci. W 2016 r. z budżetu państwa na ten cel trafi ponad 17 mld zł.

W myśl projektu, wszystkim rodzinom – bez względu na osiągany dochód – będzie wypłacane 500 zł miesięcznie na drugie i kolejne dziecko do ukończenia przez nie 18 lat. Rodziny, w których dochód na osobę nie przekroczy 800 lub 1200 zł (rodziny z dzieckiem niepełnosprawnym), będą mogły otrzymać 500 zł co miesiąc również na pierwsze dziecko. Gdy w rodzinie z dwójką dzieci jedno ukończy 18 lat, a drugie będzie młodsze, wtedy świadczenie będzie przysługiwało na młodsze dziecko, jeśli zostanie spełnione kryterium dochodowe. Świadczenie wychowawcze nie będzie wliczane do dochodu przy ubieganiu się o świadczenia z innych systemów wspierających rodzinę. W szczególności chodzi o świadczenia rodzinne, z pomocy społecznej i funduszu alimentacyjnego. Nie zniknie też ulga podatkowa na dzieci. Świadczenie wychowawcze będzie przysługiwać matce, ojcu, opiekunowi prawnemu lub faktycznemu dziecka. W przypadku zbiegu prawa do świadczenia zostanie ono wypłacone tej osobie, która faktycznie sprawuje opiekę nad dzieckiem. Jeśli wójt, burmistrz lub prezydent miasta będzie miał wątpliwości, kto faktycznie opiekuje się dzieckiem, będzie mógł zwrócić się do ośrodka pomocy społecznej o przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego.

Projekt zakłada, że do ustawy o wspieraniu rodziny i pieczy zastępczej zostanie wprowadzone rozwiązanie analogiczne do świadczenia wychowawczego. Będzie to dodatek wychowawczy, przysługujący w takiej samej wysokości (500 zł) na dziecko w rodzinie zastępczej czy rodzinnym domu dziecka do ukończenia przez nie 18 lat.

Aby otrzymać świadczenie wychowawcze trzeba będzie złożyć wniosek (przez internet lub osobiście) w urzędzie gminy lub miasta albo ośrodku pomocy społecznej. Tylko rodzice ubiegający się o świadczenie na pierwsze dziecko będą musieli dokumentować swoją sytuację dochodową. Jednak i w tym przypadku najważniejsze dokumenty gmina pozyska samodzielnie. Wnioski będzie można składać od dnia wejścia ustawy w życie (1 kwietnia br.). Jeśli rodzice złożą wniosek w ciągu pierwszych 3 miesięcy, dostaną wyrównanie wstecz – pozwoli to uniknąć kolejek i zapewni płynność wypłat. Jeśli nawet rodzic złoży wniosek w czerwcu, to otrzyma świadczenie za kwiecień i maj. W kolejnych miesiącach świadczenie będzie wypłacane od miesiąca złożenia wniosku.

Świadczenie będzie przyznawane co do zasady na 12-miesięczne okresy od 1 października do 30 września następnego roku kalendarzowego. Jednak pierwszy okres, ze względu na start programu w II kwartale br. będzie dłuższy i będzie trwał od dnia wejścia w życie ustawy do 30 września 2017 r. Na posiedzeniu Sejmu projekt uzasadni Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

Zmiany w procesie karnym – sąd będzie ponownie aktywnym uczestnikiem postępowania, a nie tylko arbitrem

To główne założenie rządowego projektu nowelizacji ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (druk nr 207), którego pierwsze czytanie jest zaplanowane w porządku obrad bieżącego posiedzenia Izby. Projekt przywraca model postępowania karnego obowiązujący do 30 czerwca 2015 r. Zakłada on bardziej aktywną rolę sądu – dowody będzie można przeprowadzać nie tylko na wniosek stron, ale także z urzędu. Ponadto w postępowaniu karnym przywrócona zostanie zasada prawdy materialnej, zgodnie z którą podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne. Zgodnie z projektem w większości przywrócone mają być m.in. zasady prowadzenia postępowania przygotowawczego i postępowania sądowego w pierwszej instancji.

Wejście w życie projektowanej nowelizacji będzie oznaczało, że obowiązujący od 1 lipca 2015 r. w procesie karnym tzw. kontradyktoryjny model postępowania przestanie być dominujący. W rozwiązaniach tych to prokurator ma obowiązek udowodnienia winy oskarżonego, a rola sądu jest mocno ograniczona, gdyż jest on co do zasady arbitrem, który może wyjść z inicjatywą dowodową jedynie w szczególnych sytuacjach. Model kontradyktoryjny ma zostać zastąpiony modelem mieszanym, czyli tzw. kontradyktoryjno-inkwizycyjnym. Do procesu karnego zostaje przywrócona zasada, zgodnie z którą należy dążyć do wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy. Dopiero niedające się usunąć wątpliwości mają być rozstrzygane na korzyść oskarżonego.

Ponadto projekt m.in. usuwa generalny zakaz dowodowy dotyczący tzw. owoców zatrutego drzewa. Chodzi o obowiązujący od lipca ub. r. przepis, zgodnie z którym niedopuszczalne jest przeprowadzanie i wykorzystywanie dowodów uzyskanych nielegalnie. Wnioskodawca argumentuje, że każda tego typu sytuacja powinna być oceniana indywidualnie, z uwzględnieniem jej wszystkich aspektów. Proponowana zmiana ma m.in. przeciwdziałać nadużyciom, czyli zamierzonej dyskwalifikacji dowodów.

Projekt zaostrza odpowiedzialność karną świadków za świadome składanie fałszywych zeznań i wprowadzanie w błąd organów procesowych. Dotychczas groziło za to do 3 lat więzienia – projektowana nowelizacja przewiduje od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności. Z odpowiedzialności karnej nie będą zwolnione osoby, które składały fałszywe zeznania z obawy przed grożącą im lub najbliższym odpowiedzialnością karną, wiedząc o przysługującym im prawie odmowy zeznań. Wnioskodawca proponuje też surowsze kary dla biegłych, rzeczoznawców lub tłumaczy przedstawiających fałszywą opinię lub tłumaczenie będące dowodem w sprawie. Osobom tym dotychczas groziło do 3 lat więzienia – po wejściu w życie proponowanych zmian przestępstwo to będzie zagrożone karą od roku do 10 lat pozbawienia wolności.

Ponadto projekt zawiera propozycję, by ustanowienie obrońcy z urzędu następowało po weryfikacji stanu majątkowego osoby zgłaszającej taki wniosek. Projekt zawiera też wiele zmian, które są efektem obserwacji praktyki dotychczas prowadzonych spraw. Projekt m.in. rozszerza kompetencje referendarzy sądowych w postępowaniu wykonawczym, czyli takim, które zmierza do wyegzekwowania prawomocnie orzeczonej kary. Projektowane rozwiązania mają wejść w życie 1 kwietnia 2016 r. W pracach nad projektem rząd reprezentuje Minister Sprawiedliwości.

Propozycja zmiany przepisów Konstytucji dotyczących Trybunału Konstytucyjnego

W porządku obrad jest przewidziane pierwsze czytanie poselskiego projektu ustawy o zmianie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej  (druk nr 166). Zgodnie z projektem, o zgodności z Konstytucją ustawy określającej organizację Trybunału Konstytucyjnego oraz tryb postępowania przed Trybunałem ma orzekać Sąd Najwyższy. SN będzie miał też prawo do oceny zgodności tej ustawy z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, których ratyfikacja wymagała zgody ustawowej. W ocenie wnioskodawców obowiązujący obecnie przepis, zgodnie z którym o konstytucyjności tej ustawy orzeka sam Trybunał, jest zaprzeczeniem jednej z podstawowych zasad demokratycznego państwa prawa, że nikt nie może być sędzią we własnej sprawie.

Ponadto projekt zawiera propozycję powiększenia składu Trybunału Konstytucyjnego z 15 do 18 sędziów. Projekt doprecyzowuje też, że sędziowie będą wybierani przez Sejm większością co najmniej 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. W ocenie autorów projektu zmiana ta zwiększy apolityczność, niezależność i niezawisłość wybranych sędziów, gdyż większość kwalifikowana wymusi konieczność znalezienia kandydatów „ponad podziałami”, niezwiązanych z żadną opcją polityczną.

Zgodnie z projektem, prezes i wiceprezes Trybunału Konstytucyjnego będą powoływani przez prezydenta spośród co najmniej trzech kandydatów przedstawionych przez Zgromadzenie Ogólne Sędziów Trybunału Konstytucyjnego. Projekt przewiduje dokonanie ponownego wyboru wszystkich sędziów Trybunału Konstytucyjnego – kadencja dotychczasowych sędziów Trybunału  wygaśnie w 60 dniu od wejścia w życie nowelizacji. W imieniu wnioskodawców – grupy posłów KP Kukiz’15 oraz KP Prawo i Sprawiedliwość – projekt uzasadni poseł Tomasz Rzymkowski.

Część zadań dotychczas wykonywanych przez ministra właściwego do spraw gospodarki zostanie przekazana szefowi nowego resortu energii

Zakłada to wniesiony przez grupę posłów KP Prawo i Sprawiedliwość projekt nowelizacji ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (druk nr 211). Podczas 11. posiedzenia Sejm będzie pracował nad nim w drugim czytaniu. Zmiany są konsekwencją utworzenia nowego działu administracji rządowej – energia oraz urzędu Ministra Energii. W celu wykonywania sprawnego zarządu nad przebiegiem procesów energetycznych projekt przewiduje, że od 1 kwietnia 2016 r. będzie on sprawował nadzór nad wymienionymi w projekcie największymi spółkami energetycznymi. Chodzi o następujące podmioty: Enea, Energa, Zespół Elektrowni Wodnych Niedzica, Polska Grupa Energetyczna, Tauron Polska Energia, Siarkopol Gdańsk oraz TF Silesia. Nadzór objąłby też spółki zależne. Minister Energii będzie również nadzorował: przedsiębiorstwa górnicze, z wyjątkiem Lubelskiego Węgla „Bogdanka”, spółki od nich zależne, CZW „Węglozbyt”, „Węglokoks” w Katowicach, Centralną Stację Ratownictwa Górniczego, a także ich spółki zależne oraz kopalnie soli w Bochni i Wieliczce. Ponadto projekt przewiduje, że Pełnomocnik Rządu ds. Strategicznej Infrastruktury Energetycznej będzie wykonywać uprawnienia Skarbu Państwa w stosunku do operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego i operatora systemu przesyłowego gazowego oraz Przedsiębiorstwa Eksploatacji Rurociągów Naftowych Przyjaźń. Po przeprowadzeniu pierwszego czytania na posiedzeniu plenarnym projekt trafił do dalszych prac w Komisji do Spraw Energii i Skarbu Państwa.

Prawo do obniżonych opłat sądowych w sporach z bankami ma zostać ograniczone do konsumentów oraz rolników prowadzących gospodarstwa rodzinne

To istota rozpatrywanego w drugim czytaniu rządowego projektu nowelizacji ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (pierwotny druk nr 202). Obniżona opłata wynosi 5 proc. wartości przedmiotu sporu lub zaskarżenia, jednak nie mniej niż 30 zł i nie więcej niż 1 tys. zł. W przypadku opłaty standardowej jej górna granica to 100 tys. zł. Wskazane w projekcie czynności bankowe to m.in. udzielanie kredytów i pożyczek oraz prowadzenie rachunków bankowych. Wnioskodawca podkreśla, że konsumenci oraz rolnicy prowadzący gospodarstwa rodzinne to grupy wymagające zwiększonej ochrony oraz ułatwień w prowadzonych przez nie sporach z bankami. Obowiązujące obecnie prawo do obniżonej opłaty nie jest w żaden sposób ograniczone i obejmuje wszystkie podmioty wchodzące w spory z bankami, w tym także np. inne banki lub spółki. Zdaniem wnioskodawcy tak szeroko zakreślony krąg adresatów jest nieuzasadniony. Zgodnie z zawartym w projekcie przepisem przejściowym, do postępowań wszczętych przed wejściem w życie projektowanych rozwiązań mają mieć zastosowanie przepisy dotychczasowe. W pracach nad projektem rząd reprezentuje Minister Sprawiedliwości. Dokument został skierowany do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka.

Dzieci nie będą odbierane rodzicom z powodu trudnej sytuacji ekonomicznej rodziny

To główne założenie rządowego projektu nowelizacji ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (pierwotny druk nr 164). Posłowie rozpatrzą go w drugim czytaniu. Projekt realizuje jedno z założeń przedstawionych w exposé premier Beaty Szydło. Zaproponowane rozwiązania mają przeciwdziałać pochopnemu odbieraniu dzieci rodzicom oraz umieszczaniu ich w pieczy zastępczej, tj. rodzinie zastępczej lub placówce opiekuńczo-wychowawczej. Zgodnie z projektem zastosowanie przez sąd opiekuńczy środków ingerencji we władzę rodzicielską, prowadzących do oddzielenia dziecka od rodzica, może mieć miejsce jedynie po wcześniejszym wykorzystaniu przez sąd innych środków lub zastosowaniu form pomocy rodzinie, które okazały się nieskuteczne. Odebranie dziecka będzie także możliwe wtedy, gdy jest ono konieczne ze względu na poważne zagrożenie dobra dziecka, w szczególności jego życia lub zdrowia. Projekt zakłada też zasadę, że rozdzielenie rodziców i dzieci wyłącznie z powodu ubóstwa – wbrew woli rodziców –  nie będzie możliwe. Rząd podkreśla, że umieszczanie dzieci w pieczy zastępczej, co do zasady, będzie środkiem ostatecznym stosowanym przez sąd opiekuńczy. Poprawki zaproponowane do projektu przez Komisję Nadzwyczajną do spraw zmian w kodyfikacjach polegają m.in. na wprowadzeniu przepisu przejściowego, zgodnie z którym w sprawach niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się zmieniany przepis dotyczący umieszczania dziecka w pieczy zastępczej w dotychczasowym brzmieniu. W sprawozdaniu komisji znalazły się też poprawki redakcyjne. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi poseł Andrzej Matusiewicz.

Zmiany w zasadach funkcjonowania systemu gwarantowania depozytów

Zostały one zaproponowane w rządowym projekcie ustawy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji (druk nr 215), który Sejm rozpatrzy w pierwszym czytaniu na bieżącym posiedzeniu. Projekt wprowadza nowe rozwiązania dotyczące m.in. składek wpłacanych przez banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i firmy inwestycyjne do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.

 Wykonuje dyrektywę unijną 2014/59/UE z 15 maja 2014 r., ustanawiającą ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (BRRD). Projekt wdraża też dyrektywę 2014/49/UE z 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów (DGSD). Celem dyrektywy BRRD jest ustanowienie systemu, w którym możliwość zaangażowania pieniędzy podatników w ratowanie sektora bankowego zostanie znacznie ograniczona. W przypadku problemów tego sektora w pierwszej kolejności straty mają ponosić wierzyciele i akcjonariusze banków. Natomiast dyrektywa DGSD ma wzmocnić stabilność systemu bankowego i zwiększyć ochronę deponentów m.in. przez wyeliminowanie niektórych różnic w ustawodawstwach państw członkowskich w odniesieniu do przepisów dotyczących zasad funkcjonowania systemów gwarancji depozytów.

Zgodnie z projektem, organem ds. przymusowej restrukturyzacji w Polsce będzie Bankowy Fundusz Gwarancyjny (BFG). Otrzyma on niezbędne uprawnienia oraz instrumenty restrukturyzacyjne takie jak: sprzedaż przedsiębiorstwa bankowego, instytucja pomostowa, umorzenie lub konwersja zobowiązań, wydzielenie aktywów. Projekt reguluje szczegółowo przebieg procesu przymusowej restrukturyzacji, w tym zasady współpracy BFG z Komisją Nadzoru Finansowego (KNF), pozostałymi instytucjami sieci bezpieczeństwa finansowego (minister finansów i Narodowy Bank Polski) oraz analogicznymi organami z innych państw w przypadku postępowania wobec grup bankowych. Dotychczasowe kompetencje BFG i KNF zostaną istotnie rozszerzone. Będą one związane m.in. z procesem przygotowania i prowadzenia przymusowej restrukturyzacji.

Zgodnie z projektem, pobierana dotychczas od banków opłata ostrożnościowa, zasilająca fundusz stabilizacyjny, zostanie zlikwidowana i zastąpiona składką na fundusz przymusowej restrukturyzacji banków. Banki krajowe, oddziały banków zagranicznych oraz SKOK-i będą wnosiły składki na finansowanie systemu gwarantowania depozytów oraz finansowanie przymusowej restrukturyzacji. Składki na finansowanie przymusowej restrukturyzacji będą też wpłacać firmy inwestycyjne. W myśl projektu minimalny poziom środków systemu gwarantowania depozytów banków i kas to 0,8 proc. środków gwarantowanych. Ma on zostać osiągnięty do końca 2016 r. w przypadku banków, a jeśli chodzi o kasy – do 31 grudnia 2020 r. Termin osiągnięcia docelowego poziomu – 2,8 proc. środków gwarantowanych – określono w odniesieniu do banków i kas na 3 lipca 2024 r. Ponadto projekt zakłada, że minimalny poziom środków na finansowanie przymusowej restrukturyzacji banków i firm inwestycyjnych oraz kas ma wynosić 1 proc. środków gwarantowanych. Docelowy poziom – 1,4 proc. środków gwarantowanych – ma zostać osiągnięty do końca 2024 r. Nowe przepisy przewidują też możliwość wnoszenia składki ryczałtowej, co wpłynie na obniżenie obciążeń. Rozwiązanie to będzie dotyczyć banków spółdzielczych oraz niektórych mniejszych banków komercyjnych. Uzasadnienie projektu na forum Sejmu przedstawi Minister Finansów.

Propozycja zmiany stanowiska Polski w sprawie unijnych kwot migrantów

To główne założenie poselskiego projektu uchwały w sprawie polityki imigracyjnej państwa polskiego na forum Unii Europejskiej (pierwotny druk nr 18). W projekcie Sejm wzywa rząd do zmiany stanowiska Polski w sprawie migrantów przybywających do krajów Unii Europejskiej z obcych kręgów kulturowych. Zdaniem wnioskodawców Polska musi odmówić przyjęcia kwot migrantów narzuconych przez Komisję Europejską. Jak zaznaczono w dokumencie, przemawia za tym bezpieczeństwo obywateli i konieczność wykazania solidarności z pozostałymi państwami Grupy Wyszehradzkiej. W projekcie uchwały jest propozycja wezwania rządu do przedstawienia na forum Rady Europejskiej planu pomocy uchodźcom wojennym w państwach bezpośrednio sąsiadujących ze strefami konfliktów. Projekt został wniesiony do Sejmu z inicjatywy grupy posłów KP Kukiz’15. W pierwszym czytaniu pracowała nad nim Komisja do Spraw Unii Europejskiej. W przyjętym sprawozdaniu wnosi ona o jego odrzucenie. W imieniu komisji sprawozdanie przedstawi poseł Robert Winnicki.

Upamiętnienie 80. rocznicy deportacji Polaków do Kazachstanu

To cel projektu uchwały (pierwotny druk nr 193) wniesionego do Sejmu przez Komisję Łączności z Polakami za Granicą. W dokumencie przypomniano, że po zakończeniu w 1921 r. wojny polsko-bolszewickiej na terenach Związku Sowieckiego pozostało ponad milion Polaków. – Pomimo wielu lat brutalnej polityki sowietyzacji prowadzonej przez władze nasi Rodacy zachowali polskie tradycje, język oraz przywiązanie do wiary przodków. Z tego powodu po przeprowadzeniu agresywnej antypolskiej kampanii, 28 kwietnia 1936 roku Rada Komisarzy Ludowych ZSRS podjęła decyzję o deportacji ponad 70 tysięcy Polaków do Kazachstanu – czytamy w dokumencie przyjętym przez komisję. Wielu z deportowanych zmarło w wyniku trwających tygodniami podróży wagonami towarowymi w odległe północne rejony Kazachstanu oraz na skutek trudnych warunków, chorób i wycieńczenia. – Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oddaje hołd wszystkim deportowanym, represjonowanym, zesłanym i zmarłym na nieludzkiej ziemi – czytamy w projekcie. Jednocześnie projektodawcy podkreślają, że priorytetem jest jak najszybsze przeprowadzenie repatriacji Polaków z Kazachstanu, a dotychczasowy brak wystarczającej pomocy dla potomków polskich zesłańców jest dużym zaniedbaniem ze strony Polski. Komisja Łączności z Polakami za Granicą proponuje do projektu poprawki redakcyjne i stylistyczne. Sprawozdanie na posiedzeniu Sejmu przedstawi poseł Michał Dworczyk.

 W porządku obrad jest też zapoznanie Izby ze stanowiskiem komisji dotyczącym przygotowanej przez resort edukacji informacji o stanie przygotowań organów prowadzących do objęcia obowiązkiem szkolnym dzieci sześcioletnich (druk nr 124). Rok szkolny 2015/2016 był pierwszym, w którym obowiązkiem szkolnym zostały objęte wszystkie dzieci sześcioletnie. W piśmie przewodnim do informacji obecna minister edukacji narodowej podkreśla, że obniżenie wieku rozpoczęcia nauki w szkole podstawowej zostało wprowadzone wbrew woli większości rodziców. W związku z powyższym, 29 grudnia 2015 r. Sejm znowelizował ustawę o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw, w której przywrócony został obowiązek szkolny dla siedmiolatków. Dokument został opracowany w Ministerstwie Edukacji Narodowej. Sejmowe Komisje : Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej wnoszą o jej przyjęcie. Sprawozdanie komisji przedstawi poseł Dariusz Piontkowski.

Pomoc publiczna i de minimis dla przedsiębiorców w Polsce w 2014 r. – dwa raporty Rady Ministrów

To ostatni punkt 11. posiedzenia Sejmu. W 2014 r. polskim przedsiębiorcom udzielono pomocy w kwocie 25 262,8 mln zł, z czego 5 908 mln zł stanowiła pomoc udzielona w transporcie. Wartość pomocy – po wyłączeniu pomocy w transporcie – wyniosła 19 354,5 mln zł. Pomoc publiczna w porównaniu z rokiem poprzednim wzrosła o ok. 15 proc. W 2014 roku istniało 106 programów pomocowych, w ramach których można było udzielać pomocy. W 2014 r. pomoc publiczna najczęściej była udzielana na dotacje i ulgi podatkowe (94,4 proc.). Spośród podmiotów uprawnionych do udzielania pomocy publicznej najwięcej udzielił ich minister środowiska (3 901,5 mln zł), prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (2 960,8 mln zł) oraz prezes Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (2 618,7 mln zł). W 2014 r. najwięcej pomocy otrzymały przedsiębiorstwa prywatne (67,9 proc. ogólnej wartości pomocy).  Wśród największych beneficjentów pomocy w 2014 roku znalazły się głównie spółki działające na rynku energetycznym m.in. PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A., TAURON Wytwarzanie S.A. oraz EDF Polska S.A. Dużymi  odbiorcami pomocy publicznej były też Telewizja Polska S.A., Zakład Gospodarki Odpadami Komunalnymi Sp. z o.o. z Olsztyna oraz Spółka Restrukturyzacji Kopalń.

 W 2014 roku liczba beneficjentów pomocy de minimis była większa o ok. 39 tys. niż w roku 2013. Nastąpił także wzrost (o ok. 80 tys.) liczby podmiotów udzielających tej pomocy. Pomoc de minimis udzielana była m.in. na dotacje i ulgi podatkowe, wsparcie kapitałowo-inwestycyjne oraz poręczenia i gwarancje. W 2014 roku około 4,1 tys. podmiotów mających prawo do udzielania pomocy publicznej, udzieliło przedsiębiorcom pomocy de minimis. Wśród nich znaleźli się wszyscy marszałkowie województw, 98 proc. starostów powiatów, 89 proc. wójtów gmin, burmistrzów i prezydentów miast oraz ok. 84 proc. organów skarbowych i celnych. Wartość pomocy de minimis udzielonej w 2014 roku w Polsce wyniosła 6 825,5 mln zł, co stanowiło 21,3 proc. całości wsparcia udzielonego przedsiębiorcom ze środków publicznych.

Dokumenty zostały przygotowane przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, a następnie po akceptacji rządu przesłano je do Sejmu. Komisja Gospodarki i Rozwoju wnosi o ich przyjęcie. Sprawozdanie komisji przedstawi posłanka Mirosława Nykiel.

Informacja bieżąca i pytania w sprawach bieżących

Podczas 11. posiedzenia Sejm wysłucha ponadto informacji rządu w sprawie sytuacji lecznictwa uzdrowiskowego. O przedstawienie informacji wnioskował KP Prawo i Sprawiedliwość. Przedstawiciele rządu będą też odpowiadać na pytania poselskie w sprawie m.in. działań jakie zostały już wprowadzone przez Ministerstwo Rozwoju w zakresie zwiększenia innowacyjności polskiej gospodarki i udziału wydatków na badania i rozwój w PKB, podatku obrotowego od sprzedaży detalicznej oraz  nowelizacji ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego.

www.sejm.gov.pl

 

 

Uczcili pamięć zamordowanych obok dębickiej cegielni

We wtorek 2 lutego odbyły się uroczystości upamiętniające 72. rocznicę rozstrzelania przez okupanta niemieckiego 54 zakładników przy dębickiej cegielni. Jak co roku w okolicy nasypu kolejowego zebrali się przedstawiciele władz, samorządów, lokalnych środowisk, uczniowie szkół i reprezentanci instytucji, by uczcić pamięć rozstrzelanych przed 72 laty więźniów. 72 lata temu, w nocy 31 stycznia żołnierze Armii Krajowej ostrzelali pociąg, w którym jechali Niemcy. Podczas tej akcji zginęło kilkunastu niemieckich żołnierzy. W odwecie, dwa dni później – 2 lutego 1944 roku hitlerowcy z Krakowa do Dębicy przywieźli 54 związanych drutem kolczastym zakładników i rozstrzelali ich niedaleko nasypu kolejowego, obok cegielni. W tym miejscu, ku czci ich pamięci dębiczanie postawili pomnik, wokół którego co roku zbierają się, by złożyć wiązanki kwiatów, znicze, i aby przypomnieć o tej okrutnej zbrodni. Do dziś znane jest tylko 30 nazwisk Polaków rozstrzelanych tamtego dnia; 24 ofiary w dalszym ciągu pozostają anonimowe.