fot. K. Białoskórski
Ukrócenie procederu zatrudniania pracowników na wieloletnie umowy czasowe, wprowadzenie bezpłatnej pomocy prawnej dla osób w trudnej sytuacji materialnej, prorodzinne zmiany w programie „Mieszkanie dla młodych” oraz uregulowanie leczenia niepłodności, w tym m.in. metodą In vitro to tylko niektóre punkty rozpoczynającego się 3-dniowego posiedzenia Sejmu. W porządku obrad jest również projekt, dzięki któremu m.in. posłowie będą mogli wreszcie zapłacić mandat za wykroczenie drogowe jak inni obywatele. Izba ma także pracować nad przepisami porządkującymi sytuację prawną warszawskich nieruchomości odebranych dekretem z 1945 r. W porządku obrad są też prace nad ratyfikacją zmiany umowy o małym ruchu granicznym z Ukrainą.
Posiedzenie rozpocznie się od ślubowania nowej posłanki Urszuli Ruseckiej, która obejmie mandat po pośle Edwardzie Czesaku.
Usprawnienie systemu szkolenia kierowców pojazdów uprzywilejowanych służb mundurowych i OSP
To główny cel poselskiej propozycji zmian w ustawie o kierujących pojazdami. Na bieżącym posiedzeniu Izba rozpatrzy ten projekt w drugim czytaniu. Aktualne przepisy przewidują wprowadzenie od 4 stycznia 2016 r. obowiązku przeprowadzania szkoleń dla kierowców pojazdów uprzywilejowanych. Jak podkreślają autorzy projektu, kierującym takimi samochodami w służbach mundurowych i ochotniczych strażach pożarnych umiejętności te są już przekazywane w ramach szkoleń wewnętrznych. Zdaniem wnioskodawców obowiązujący system jest sprawny i efektywny, a planowane wprowadzenie dodatkowego kursu wiązałoby się z niepotrzebnym obciążeniem dla budżetu państwa i samorządów. W związku z tym projekt zakłada zniesienie obowiązku ukończenia takiego nowego kursu dla kierujących pojazdami uprzywilejowanymi przez funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej, Policji, Straży Granicznej oraz kierowców OSP. Projekt wpłynął do Sejmu 6 listopada 2014 r. z inicjatywy grupy posłów KP PSL. 21 kwietnia 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Infrastruktury. Komisja przeprowadziła pierwsze czytanie i 27 maja br. przyjęła sprawozdanie wraz z poprawkami. Na etapie komisyjnym nowelizacją objęto dodatkowo funkcjonariuszy Służby Więziennej i Inspekcji Transportu Drogowego. Stanowisko Komisji na posiedzeniu przedstawi posłanka Aldona Młyńczak.
Otwarcie stadionów dla szerszej publiczności przy zachowaniu wysokich standardów bezpieczeństwa
To podstawowe założenie komisyjnego projektu nowelizacji ustawy o bezpieczeństwie imprez masowych oraz niektórych innych ustaw, który zostanie rozpatrzony w drugim czytaniu podczas bieżącego posiedzenia Sejmu. Projekt uelastycznia przepisy w zakresie wymogów dotyczących organizowania imprez masowych. Chodzi tu w szczególności o mecze piłki nożnej. Projekt m.in. ustanawia wojewódzki zespół interdyscyplinarny do spraw bezpieczeństwa imprez masowych, który będzie organem pomocniczym wojewody. W skład zespołu wejdą m.in. wojewódzki komendant Policji oraz Straży Pożarnej. Zespół wspomagałby zabezpieczanie imprez masowych m.in. poprzez analizowanie zagrożeń związanych z ich organizacją na terenie danego województwa oraz ocenę podejmowanych w tym zakresie działań. Wnioskodawcy proponują też przeniesienie obowiązku opracowania regulaminu obiektu, w którym ma się odbyć impreza masowa z organizatora imprezy na właściciela lub zarządcę. Zgodnie z projektowanymi zasadami, obowiązek wyposażania obiektów w kompatybilne ze sobą systemy elektroniczne służące m.in. do identyfikacji osób i sprzedaży biletów będzie obowiązywał w przypadku meczów rozgrywanych w trzech najwyższych ligach rywalizacji mężczyzn. Zmienione zostaną zasady bezpieczeństwa meczów piłki nożnej dotyczące m.in. identyfikacji uczestniczących w nich osób, wyposażenia obiektów, na których są one organizowane oraz sprzedaży biletów. Zakres przetwarzania danych identyfikujących uczestników meczu obejmowałby imię, nazwisko i numer PESEL. Z obecnie obowiązującego katalogu usuniętoby m.in. wizerunek twarzy. Projekt zakłada także zmiany w procedurze stosowania zakazów klubowych. Osoby ukarane będą mogły złożyć do podmiotu, który zastosował zakaz wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Oprócz organizatora meczu piłki nożnej zakaz będzie mógł stosować także związek sportowy lub podmiot prowadzący rozgrywki. W projekcie znalazł się też przepis, który ma umożliwić karanie uczestników imprez masowych nie tylko za wniesienie niebezpiecznych przedmiotów lub wyrobów pirotechnicznych, ale już za ich posiadanie w drodze na imprezę, np. mecz. Wnioskodawcy proponują również wprowadzenie obowiązku konsultowania projektów budowlanych stadionów z komendantami wojewódzkimi Policji oraz Straży Pożarnej. Projekt wpłynął do Sejmu jako inicjatywa Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki. Pierwsze czytanie odbyło się 26 listopada 2014 r. na posiedzeniu Sejmu. Projekt trafił do dalszych prac w Komisjach: Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki oraz Spraw Wewnętrznych. Komisje przyjęły sprawozdanie 10 czerwca 2015 r., w którym wnoszą o przyjęcie projektu z poprawkami. Komisje proponują, by organ wydający pozwolenie na organizację imprezy masowej, wstępnie ocenionej przez Policję jako impreza podwyższonego ryzyka, mógł – na wniosek organizatora i po porozumieniu z Policją – wyrazić zgodę na mniejszą niż przewidziana dla takich imprez liczbę funkcjonariuszy służb porządkowych. Komisje zaproponowały też m.in., by posiadanie niebezpiecznych przedmiotów lub wyrobów pirotechnicznych w drodze na imprezę masową było wykroczeniem a nie przestępstwem i zostało uregulowane w Kodeksie wykroczeń. Ponadto komisje wprowadziły do projektu szereg poprawek o charakterze legislacyjnym i redakcyjnym. Sprawozdawcą komisji jest poseł Ireneusz Raś.
Urzędy morskie będą przekazywały Komisji Europejskiej informacje statystyczne dotyczące m.in. kwalifikacji marynarzy
Taką zmianę zakłada rządowy projekt nowelizacji ustawy o bezpieczeństwie morskim oraz niektórych innych ustaw. Sejm rozpatrzy go w drugim czytaniu. Głównym celem projektu jest wdrożenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/35/UE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy. Projekt zakłada, że do 31 marca każdego roku dyrektorzy urzędów morskich będą przekazywać Komisji Europejskiej drogą elektroniczną, za pośrednictwem Urzędu Morskiego w Szczecinie, informacje statystyczne dotyczące dokumentów kwalifikacyjnych, tj. m.in. dyplomów i świadectw marynarzy wydawanych przez polską administrację morską. Przekazywane dane będą zanonimizowane i będą wykorzystywane przez KE do określania polityki w sektorze gospodarki morskiej. Projekt uwzględnia też zmiany wynikające z dyrektywy Komisji 2014/111/UE (z 17 grudnia 2014 r.). Ma to związek z przyjęciem przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) określonych kodeksów i powiązanych z nimi zmian do niektórych konwencji. Projekt zawiera także nowe propozycje o charakterze porządkującym i doprecyzowującym w zakresie m.in. budowy i wyposażenia statku, wyszkolenia i kwalifikacji marynarzy, ze szczególnym uwzględnieniem funkcjonowania Centralnej Morskiej Komisji Egzaminacyjnej oraz warunków bezpiecznego uprawiania żeglugi, w tym organizacji pilotażu morskiego i bezpieczeństwa jachtów morskich. Dodano również przepisy odnoszące się do nowego typu obiektów na polskich obszarach morskich, czyli stałych platform wiertniczych. Zgodnie z projektem minister właściwy do spraw gospodarki morskiej będzie określał w rozporządzeniu przepisy techniczne budowy stałych platform wiertniczych oraz wprowadzi obowiązek stosowania wobec nich regulacji przewidzianych w Kodeksie zarządzania bezpieczną eksploatacją statków i zapobiegania zanieczyszczaniu (Kodeks ISM). Projekt wpłynął do Sejmu 4 maja 2015 r., a następnie 12 maja br. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Po pierwszym czytaniu 14 maja br. Izba skierowała go do dalszych prac w Komisji Infrastruktury, która 11 czerwca br. przyjęła sprawozdanie wraz z poprawkami. Komisja zaproponowała m.in., aby przepisy dotyczące obowiązku opracowywania instrukcji bezpieczeństwa jachtu morskiego nie obejmowały jachtów rekreacyjnych o długości do 15 metrów. Inna z poprawek Komisji zakłada, że pytania z egzaminu kwalifikacyjnego przeprowadzanego przez Centralną Morską Komisję Egzaminacyjną będą podawane do publicznej wiadomości. Na posiedzeniu Sejmu sprawozdanie Komisji Infrastruktury przedstawi poseł Arkadiusz Litwiński.
Sytuacja prawna warszawskich nieruchomości odebranych tzw. dekretem Bieruta będzie uporządkowana
To kolejny punkt obrad bieżącego posiedzenia Izby. Rozpatrywany w drugim czytaniu senacki projekt zmiany ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ma uregulować stan prawny nieruchomości objętych dekretem z 26 października 1945 r. o własności gruntów na obszarze m. st. Warszawy (tzw. dekretem Bieruta) i wyeliminować nieprawidłowości związane z procesem reprywatyzacji. Zgodnie z projektem, Skarb Państwa oraz miasto stołeczne Warszawa będzie mieć prawo pierwokupu niektórych praw i roszczeń do nieruchomości. Ma to umożliwić realizację zadań w zakresie ochrony zdrowia, edukacji, kultury, rozwoju kultury fizycznej oraz zrównoważonego zagospodarowania przestrzennego. Oznacza to, że nieruchomości wykorzystywane na takie cele nie będą zwracane w naturze – nie będzie można odzyskać np. budynku, lecz ubiegać się o nieruchomość zamienną lub odszkodowanie. Projekt zawiera propozycję, by sprzedaż roszczeń wymagała aktu notarialnego – dotychczas nie było takiego wymogu. Dzięki temu wzmocniona zostanie pewność obrotu. Notariusze będą też mieli obowiązek informowania o takich transakcjach urzędników, co ułatwi Skarbowi Państwa oraz Warszawie skorzystanie z prawa pierwokupu. W przypadkach, gdy prawowici właściciele złożyli po wejściu w życie dekretu wnioski o zwrot, a potem nie ubiegali się o nieruchomość, postępowania byłyby umarzane. Będzie to możliwe w sytuacji, jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od wezwania wnioskodawcy oraz jego ewentualnych następców prawnych (przede wszystkim spadkobierców) do udziału w postępowaniu nikt się nie zgłosi. Osoby, które zgłoszą się później, będą mogły ubiegać się o odszkodowanie, ale nie o zwrot obiektu. Postępowanie będzie mogło być ponadto umorzone, jeżeli osoba zgłaszająca roszczenie w ciągu trzech miesięcy nie udowodni prawa do nieruchomości. Umorzenie będzie następować także w sytuacji, gdy nie wskaże ona swojego adresu. Decyzja o umorzeniu postępowania będzie podstawą do wpisania Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego jako właściciela nieruchomości do księgi wieczystej. Ponadto senatorowie proponują zniesienie możliwości ustanowienia kuratora dla osoby, której miejsce pobytu jest nieznane, jeżeli przepisy pozwalają na uznanie tej osoby za zmarłą. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, sąd może uznać osobę za zmarłą po upływie 10 lat od zaginięcia, a w przypadku osób, które ukończyły 70 lat – po upływie 5 lat. Zmiana ta ma uniemożliwić przejmowanie nieruchomości metodą „na kuratora”, polegającą na nabywaniu własności nieruchomości odebranych dekretem Bieruta przez osoby działające pod pozorem występowania w imieniu byłych właścicieli. Pierwsze czytanie odbyło się 19 marca 2015 r. Projekt trafił do dalszych prac w Komisjach: Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej oraz Skarbu Państwa. Komisje przyjęły sprawozdanie 10 czerwca 2015 r., w którym zaproponowały wprowadzenie do projektu poprawek o charakterze doprecyzowującym. Sprawozdanie przedstawi posłanka Magdalena Kochan.
Uczelnie sprawniej uzyskają uprawnienia do prowadzenia studiów o profilu ogólnoakademickim
Taki ma być efekt poselskiej propozycji zmian w Prawie o szkolnictwie wyższym, którą Izba rozpatrzy w drugim czytaniu. Projekt wychodzi naprzeciw oczekiwaniom środowiska akademickiego. Zmienia przepis określający warunki niezbędne do uzyskania uprawnienia do prowadzenia studiów o profilu ogólnoakademickim. Jest to – obok profilu praktycznego – jeden z dwóch profili kształcenia przewidzianych reformą szkolnictwa wyższego, która weszła w życie 1 października 2014 r. Projekt przewiduje uelastycznienie warunków uzyskania zgody na prowadzenie studiów o profilu ogólnoakademickim przez jednostki organizacyjne uczelni (np. wydziały) nieposiadające uprawnień do nadawania doktoratów i habilitacji w danej dziedzinie. Obecnie wśród tych wymogów jest m.in. uzyskanie co najmniej pozytywnej oceny jakości kształcenia Polskiej Komisji Akredytacyjnej (PKA) na prowadzonych na tym kierunku studiach pierwszego lub drugiego stopnia o profilu praktycznym (skala ocen stosowanych przez PKA przewiduje oceny: negatywną, warunkową, pozytywną i wyróżniającą). Projekt przewiduje, że honorowana będzie co najmniej pozytywna ocena PKA dla danego kierunku, ale niezależna od profilu kształcenia. Zmiana ta pozwoli na łatwiejsze uzyskanie uprawnień przez te wydziały, które prowadziły kierunki studiów o profilu ogólnoakademickim przed wejściem w życie reformy. Projekt wpłynął do Sejmu 15 maja 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 26 maja 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Pierwsze czytanie odbyło się 10 czerwca 2015 r. Komisja rekomenduje Sejmowi przyjęcie projektu bez poprawek. Sprawozdanie komisji przedstawi posłanka Domicela Kopaczewska.
Przedsiębiorcy, którzy realizują kontrakty publiczne nie stracą na ozusowaniu umów cywilnoprawnych
To istota propozycji poselskiej, nad którą Sejm będzie dyskutował podczas 95. posiedzenia Sejmu. Projekt zmienia nowelizację ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych z 23 października 2014 r., zgodnie z którą od 1 stycznia 2016 r. od umów cywilnoprawnych będą odprowadzane składki ZUS co najmniej do poziomu minimalnego wynagrodzenia. Ponieważ oznacza to m.in. wzrost kosztów dla przedsiębiorców realizujących kontrakty udzielone w trybie Prawa zamówień publicznych, wnioskodawcy proponują zmianę zasad ich renegocjowania – strony będą mogły podjąć rozmowy bez konieczności oczekiwania na wejście w życie nowych zasad oskładkowania umów zleceń. Obecne przepisy przewidują, że dopiero w sytuacji, gdy strony nie dojdą do porozumienia do 1 marca 2016 r., będą mogły rozwiązać te umowy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. W praktyce oznacza to, że wykonawcy musieliby ponosić wyższe koszty umów przez co najmniej 5 miesięcy. Zgodnie z projektem, w przypadku niezawarcia porozumienia w sprawie zmiany wynagrodzenia w terminie jednego miesiąca od złożenia wniosku o podjęcie rozmów w tej sprawie, możliwe ma być wypowiedzenie umowy. Termin wypowiedzenia ma wynosić tak jak dotąd trzy miesiące, ze skutkiem nie wcześniejszym niż na koniec 2015 r. Oznacza to, że wykonawcy będą mogli odstąpić od umów przed wejściem w życie przepisów o podwyższeniu składek. Projekt zmienia też nowelizację Prawa zamówień publicznych z 29 sierpnia 2014 r., która weszła w życie 19 października ub. r. Przewiduje ona m.in., że umowy zawarte w trybie prawa zamówień publicznych, na okres dłuższy niż 12 miesięcy, powinny określać zasady zmiany wynagrodzenia w trzech przypadkach: zmiany stawek podatku VAT, minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne. W odniesieniu do umów zawartych przed 19 października 2014 r. na okres dłuższy niż 12 miesięcy ustawodawca przewidział możliwość podjęcia – z tych samych przyczyn – przez strony negocjacji w celu zmiany wynagrodzenia. W projekcie będącym przedmiotem prac Sejmu podczas bieżącego posiedzenia Sejmu wnioskodawcy proponują doprecyzowanie, od kiedy jest możliwe podejmowanie takich rozmów. Chcą, by negocjacje mogły się rozpocząć już w momencie opublikowania przepisów zmieniających podatek VAT, minimalne wynagrodzenie lub wysokość składek, bez konieczności oczekiwania na ich wejście w życie. Termin, do którego można wystąpić z propozycją podjęcia rozmów jest już uregulowany w zmienianej ustawie i wynosi 30 dni od wejścia w życie przepisów zmieniających podatki i składki. Projekt wpłynął do Sejmu 15 maja 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PO. 26 maja br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Nadzwyczajnej do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji. Pierwsze czytanie zostało przeprowadzone 10 czerwca br. W przyjętym tego dnia sprawozdaniu komisja wnosi o uchwalenie projektu wraz z zaproponowanymi poprawkami o charakterze redakcyjno-legislacyjnym. Sprawozdanie przedstawi posłanka Maria Małgorzata Janyska.
Prawo do ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy będzie przedłużone
Przewiduje to poselski projekt nowelizacji ustawy o ekwiwalencie pieniężnym z tytułu prawa do bezpłatnego węgla dla osób uprawnionych z przedsiębiorstw robót górniczych, który Sejm rozpatrzy w drugim czytaniu. Proponowana nowelizacja umożliwi dalsze wypłacanie ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy byłym pracownikom przedsiębiorstw robót górniczych po 1 stycznia 2016 r., aż do wygaśnięcia prawa do ekwiwalentu. Obecne przepisy dają możliwość wypłaty tych pieniędzy uprawnionym tylko do końca tego roku. W związku z przedłużeniem okresu, za który będzie wypłacany ekwiwalent, w projekcie zaproponowano też odpowiednią zmianę przepisów określających harmonogram i terminy wypłacania ekwiwalentu. Autorzy projektu przywołują wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 2005 r., w którym TK stwierdził, że byli pracownicy przedsiębiorstw robót górniczych mają prawo do ekwiwalentu pieniężnego za deputat węglowy podobnie jak osoby zatrudnione wcześniej w przedsiębiorstwach górniczych (kopalniach). Jak przypominają wnioskodawcy, w stosunku do tej drugiej grupy możliwość wypłacania ekwiwalentu przedłużono już w lutym br. na mocy nowelizacji ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego. Projekt wpłynął do Sejmu 15 maja 2015 r. jako inicjatywa ustawodawcza posłów KP PO. Następnie 26 maja br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Nadzwyczajnej do spraw energetyki i surowców energetycznych. 10 czerwca 2015 r. Komisja przeprowadziła pierwsze czytanie i przyjęła sprawozdanie wraz z poprawkami o charakterze redakcyjno-legislacyjnym. Stanowisko Komisji na posiedzeniu Sejmu przedstawi poseł Krzysztof Gadowski.
Prace nad tzw. trzecią transzą deregulacji ułatwiającą dostęp do kolejnej grupy zawodów regulowanych
Podczas 95. posiedzenia Sejm przeprowadzi drugie czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustaw regulujących warunki dostępu do wykonywania niektórych zawodów. Ta propozycja stanowi trzeci etap deregulacji i zakłada otwarcie 101 zawodów poprzez ograniczenie lub likwidację obecnych wymogów (np. certyfikatów, licencji). Dotyczy profesji związanych m.in. z ochroną przeciwpożarową (np. inżynier pożarnictwa), rynkiem kapitałowym i towarowym oraz rzeczoznawstwem w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. To również zawody rzecznika patentowego, rusznikarza, tłumacza przysięgłego, muzealnika, profesje z dziedziny konserwacji zabytków, a także zawody geologiczne i górnicze. Według rządu rozwiązania zwiększające dostęp do zawodów regulowanych spowodują wzrost konkurencji, a w efekcie obniżkę cen, wyższą jakość i większą dostępność usług. Deregulacja ma też zmniejszyć obciążenia związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz przynieść nowe miejsca pracy. Wnioskodawca podkreśla, że z regulowanym dostępem do zawodów wiążą się negatywne konsekwencje dla rynku pracy i konsumentów. Bariery w dostępie do zawodu ograniczają liczbę osób go wykonujących, czyli zmniejszają konkurencję między nimi. Efektem takiej sytuacji jest zmniejszenie presji na obniżanie cen i ograniczenie innowacyjności. Rząd przyjął projekt 11 marca 2014 r. Do laski marszałkowskiej wpłynął on 15 kwietnia 2014 r., a 23 kwietnia 2014 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Zostało ono przeprowadzone 7 maja 2014 r. Następnie projekt trafił do dalszych prac w Komisji Nadzwyczajnej do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji. 24 czerwca 2014 r. odbyło się wysłuchanie publiczne dotyczące projektu. Komisyjne prace nad projektem zakończyły się 10 czerwca 2015 r. przyjęciem sprawozdania z poprawkami. Komisja zaproponowała m.in. odstąpienie od zmian w zakresie zawodu rusznikarza. Wprowadzono także poprawki o charakterze doprecyzowującym i legislacyjnym. Sprawozdawcą komisji będzie posłanka Maria Małgorzata Janyska.
Zasada „33 i 3” – koniec zatrudniania na wieloletnie umowy na czas określony
To jedna z najważniejszych propozycji zmian w Kodeksie pracy, zawartych w rządowym projekcie. Sejm na bieżącym posiedzeniu rozpatrzy go w drugim czytaniu. Proponowane rozwiązanie „33 i 3” oznacza, że w przypadku, gdy okres zatrudnienia pracownika na czas określony u jednego pracodawcy przekroczy 33 miesiące lub gdy pracodawca zawarł z pracownikiem już 3 takie umowy – to od następnego dnia po upływie 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy – pracownik będzie zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Zasada „33 i 3” nie będzie stosowana, np. w przypadku zastępstwa innego pracownika, przy pracach sezonowych i dorywczych, w celu wykonywania pracy na czas kadencji. Ponadto w projekcie zaproponowano uzależnienie okresów wypowiedzenia umów o pracę wyłącznie od czasu ich trwania, a nie od rodzaju umowy. Oznacza to, że 2 tygodnie wypowiedzenia będzie przysługiwać, gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy, 1 miesiąc wypowiedzenia – w przypadku zatrudnienia przez co najmniej 6 miesięcy oraz 3 miesiące wypowiedzenia, przy zatrudnieniu przez co najmniej 3 lata. Zgodnie z nowelizacją pracodawca będzie też mógł zwolnić pracownika ze świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Ma to dotyczyć zarówno umów o pracę na czas określony, jak i nieokreślony oraz umów o pracę na okres próbny. Proponowane przepisy przewidują, że zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy może objąć cały okres wypowiedzenia lub jego część. Ponadto w projekcie doprecyzowano przepisy odnoszące się do zatrudniania pracowników na okres próbny w celu sprawdzenia ich kwalifikacji i przydatności do określonego rodzaju pracy. Proponowane przepisy przewidują, że możliwe będzie ponowne zatrudnienie pracownika na okres próbny tylko, gdy będzie on zatrudniony do wykonywania innego rodzaju pracy lub w przypadku 3-letniej przerwy w zatrudnieniu pracownika na takim samym stanowisku u tego samego pracodawcy. W projekcie wnioskodawca ograniczył też liczbę rodzajów umów o pracę. Po zmianach pozostałyby trzy ich rodzaje: na czas nieokreślony, na czas określony oraz na okres próbny. Zlikwidowane będą natomiast umowy na czas wykonania określonej pracy. Rząd przyjął projekt 31 marca 2015 r., a do Sejmu wpłynął on 10 kwietnia br. Następnie 13 kwietnia br. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Pierwsze czytanie odbyło się 22 kwietnia br., a dalsze prace nad projektem prowadziła Komisja Polityki Społecznej i Rodziny. Komisja 11 czerwca 2015 r. przyjęła sprawozdanie z poprawkami, głównie o charakterze legislacyjnym, doprecyzowującym i porządkującym. Ponadto do projektu wprowadzono poprawkę dotyczącą osób zatrudnionych w placówkach zagranicznych. Ze względu na charakter ich pracy Komisja zaproponowała, aby nie obowiązywały ich przepisy gwarantujące uzyskanie umowy na czas nieokreślony zgodnie z zasadą „33 i 3”. Sprawozdanie Komisji przedstawi posłanka Izabela Katarzyna Mrzygłocka.
Świadczenia rodzicielskie w wysokości tysiąca złotych dla rodziców bez prawa do zasiłku macierzyńskiego
To kolejna rządowa propozycja wsparcia dla rodzin wychowujących dzieci. Prace nad nowelizacją ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz niektórych innych ustaw rozpoczną się podczas 92. posiedzenia Sejmu. Projekt zakłada wprowadzenie świadczenia rodzinnego dla rodzin wychowujących dzieci, które do tej pory nie mogły z niego skorzystać. Ma ono przysługiwać osobom, które urodziły dziecko, a które nie są uprawnione do zasiłku macierzyńskiego lub uposażenia macierzyńskiego (bezrobotni, studenci oraz osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych, np. umowa zlecenie). Propozycja ta realizuje zapowiedź premier Ewy Kopacz z exposé, zgodnie z którą wsparciem maja zostać objęci wszyscy rodzice. Proponowane świadczenie rodzicielskie będzie niezależne od dochodu w rodzinie. W myśl projektu, począwszy od 2016 r. rodzice, opiekunowie oraz rodziny zastępcze będą otrzymywać świadczenie rodzicielskie w wysokości 1000 zł netto miesięcznie przez rok po urodzeniu dziecka. Nowe świadczenie będzie przysługiwać również tym rodzicom, których dzieci urodziły się przed 1 stycznia 2016 r., a od urodzenia jednego dziecka nie minęły 52 tygodnie (w przypadku ciąży mnogiej – 71 tygodni). Projekt przewiduje, że świadczenia będą przysługiwały przez: 52 tygodnie – przy urodzeniu lub przyjęciu na wychowanie jednego dziecka; 65 tygodni – przy urodzeniu w jednym porodzie lub przyjęciu na wychowanie dwojga dzieci; 67 tygodni – trojga dzieci; 69 tygodni –czworga dzieci; 71 tygodni – pięciorga i więcej dzieci. W przypadku przyjęcia dziecka na wychowanie świadczenie będzie przysługiwało opiekunowi nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7. roku życia, a gdy dziecko ma odroczony obowiązek szkolny – nie dłużej niż do ukończenia przez nie 10. roku życia. Rząd przyjął projekt 31 marca 2015 r. 16 kwietnia 2015 r. wpłynął on do Sejmu. 21 kwietnia 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu, które odbyło się 14 maja 2015 r. Następnie nad projektem pracowała Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, w tym podkomisja nadzwyczajna.
Nowe regulacje dotyczące prawa lotniczego
Wprowadza je rządowa propozycja nowelizacji ustawy – Prawo lotnicze, którego drugie czytanie jest zaplanowane podczas 95. posiedzenia Sejmu. Projekt umożliwi cywilnym samolotom transportowym (polskim i obcym) start i lądowanie na polskich lotniskach wojskowych, jeśli wymagają tego zadania realizowane na potrzeby polskich Sił Zbrojnych np. przewóz żołnierzy lub ładunku. Zmiana jest konieczna z uwagi na zobowiązania sojusznicze w ramach NATO i Unii Europejskiej, w wyniku których Polska powinna posiadać zdolność do tzw. strategicznego transportu, czyli zapewnienia transportu sprzętu wojskowego i ludzi na odległość co najmniej 4 tys. km. Ponieważ polska armia nie dysponuje takimi maszynami, najczęściej czarteruje samoloty cywilne. Zgodnie z aktualnymi przepisami samoloty cywilne mogą lądować wyłącznie na obiektach wpisanych do rejestru lotnisk cywilnych, co powodowało szereg kłopotów natury logistycznej. Projekt znosi te bariery. Zgodnie z projektem nie będzie obowiązku wpisywania lotniska wojskowego do rejestru lotnisk cywilnych. W celu zapewnienia bezpieczeństwa operacji lotniczej Minister Obrony Narodowej będzie miał obowiązek przekazywania aktualnych danych technicznych i eksploatacyjnych lotniska wojskowego. Dane będą udostępnione w Zintegrowanym Pakiecie Informacji Lotniczej (AIP). W projekcie przyjęto też, że do badania wypadków lotniczych samolotów cywilnych realizujących zadania na potrzeby wojska, właściwa będzie Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych. Zgodnie z proponowanymi regulacjami, udostępnienie lotniska wojskowego samolotom cywilnych za każdym razem będzie wymagało zgody Dowódcy Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych RP, wydanej w porozumieniu z dowódcą jednostki organizacyjnej lub związku organizacyjnego Sił Zbrojnych, który użytkuje lotnisko wojskowe. Rząd przyjął projekt 24 lutego br. Do Sejmu wpłynął on 6 marca 2015 r., a 11 marca został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Obrony Narodowej, z zaleceniem zasięgnięcia opinii Komisji Infrastruktury. Pierwsze czytanie odbyło się 8 kwietnia 2015 r. 10 czerwca 2015 r. komisja przyjęła sprawozdanie z poprawkami, głównie o charakterze legislacyjno-doprecyzowującym. Ponadto komisja zaproponowała m.in. zmianę zasad uzgadniania tzw. planów generalnych. Są to sporządzane przez zarządcę lotniska cywilnego plany rozwoju obiektu w perspektywie co najmniej 20 lat. Obecnie są one uzgadniane – w zakresie dopuszczalnych gabarytów obiektów oraz koncepcji rozwoju przestrzennego wraz z zagospodarowaniem stref wokół lotniska – z gminami, na których terenie są położone. Komisja proponuje, by były one jedynie konsultowane z samorządami. Kolejna zmiana wprowadza do ustawy zasady wycinki drzew i krzewów stanowiących zagrożenie dla ruchu lotniczego. Przyjęty przez komisję przepis zobowiązuje Lasy Państwowe do ich nieodpłatnej wycinki i uprzątnięcia, z prawem przejęcia na własność pozyskanego w ten sposób drewna. W przypadku drzew i krzewów w wieku do 20 lat, koszty ich usunięcia obciążyć mają zarządcę lotniska lub Polską Agencję Żeglugi Powietrznej. Sprawozdanie z prac komisji przedstawi poseł Bartłomiej Bodio.
Parlamentarzyści, GIODO, prezes IPN, rzecznik praw dziecka oraz prokuratorzy będą mogli być ukarani za wykroczenia drogowe
To istota poselskiego projektu nowelizacji ustawy o prokuraturze, ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora, ustawy o ochronie danych osobowych, ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz ustawy o Rzeczniku Praw Dziecka. Jego drugie czytanie jest zaplanowane w porządku dziennym bieżącego posiedzenia Izby. Wnioskodawcy proponują umożliwienie posłom i senatorom, a także generalnemu inspektorowi ochrony danych osobowych, prezesowi Instytutu Pamięci Narodowej, rzecznikowi praw dziecka oraz prokuratorom przyjęcie i zapłacenie mandatu karnego (wręczonego podczas kontroli drogowej) oraz opłacenie mandatu zaocznego (np. otrzymanego na podstawie zapisu z fotoradaru) na takich samych zasadach, jakie obowiązują pozostałych obywateli. Zdaniem wnioskodawców dotychczasowe przepisy są zbyt sformalizowane. Obecnie ukaranie za wykroczenia drogowe posłów, GIODO, prezesa IPN oraz rzecznika praw dziecka wymaga zgody Sejmu. W przypadku senatorów zgodę na ukaranie wyraża Izba Wyższa, a prokuratorzy obecnie odpowiadają tylko dyscyplinarnie. Jeżeli posłowie i inne osoby nie przyjmą mandatu lub nie opłacą mandatu zaocznego, będzie stosowana dotychczasowa procedura pozbawiania ich immunitetu. Pierwsze czytanie odbyło się 3 kwietnia 2013 r. Projekt trafił do dalszych prac w Komisjach: Regulaminowej i Spraw Poselskich oraz Sprawiedliwości i Praw Człowieka. 11 czerwca 2015 r. komisje przyjęły sprawozdanie, w którym wnoszą o przyjęcie projektu z poprawkami. Komisje zaproponowały, by w przypadkach, w których prokuratorzy poddali się procedurze mandatowej, wyłączona była ich odpowiedzialność dyscyplinarna. Ponadto posłowie chcą, by zasadami dotyczącymi odpowiedzialności prokuratorów za wykroczenia drogowe został też objęty Prokurator Generalny. Sprawozdanie przedstawi poseł Tomasz Głogowski.
Ułatwienia dla mieszkańców strefy przygranicznej Polski i Ukrainy
Wydłużenie czasu, w którym można przebywać w strefie przygranicznej na podstawie zezwolenia, dodatkowe zwolnienia z opłat za rozpatrzenie wniosku o wydanie zezwolenia, przyspieszenie procedur wydawania zezwoleń i zniesienie obowiązku posiadania ubezpieczenia zdrowotnego to główne zmiany zapisane w drugim protokole zmieniającym Umowę między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisaną w Kijowie 28 marca 2008 roku. Protokół został podpisany 17 grudnia 2014 roku w Warszawie. Sejm będzie rozpatrywał w drugim czytaniu projekt ustawy wyrażającej zgodę na jego ratyfikację. Dokument dostosowuje zapisy umowy do aktualnego prawodawstwa unijnego, polskiej ustawy o cudzoziemcach oraz uwzględnia wnioski z dotychczasowej praktyki stosowania umowy. Po ratyfikacji protokołu na podstawie zezwolenia będzie można przebywać w strefie przygranicznej do 90 dni od dnia przekroczenia granicy. Obecnie jest to 60 dni, ale w ciągu pół roku pobyt łącznie nie może przekroczyć 90 dni. Protokół znosi opłatę za przyjęcie i rozpatrzenie kolejnych wniosków o wydanie zezwolenia na wjazd do strefy przygranicznej. Znosi też obowiązek posiadania ubezpieczenia zdrowotnego przez osoby przekraczające granicę w ramach umowy o małym ruchu granicznym. Poza tym zgodnie z protokołem, techniczne czynności związane z przyjmowaniem wniosków i ich rozpatrywaniem przejmą usługodawcy zewnętrzni, co odciąży konsulaty, skróci czas oczekiwania na decyzję i zwiększy dostępność procedur małego ruchu granicznego. Dodatkowo do wykazu miejscowości znajdujących się w strefie przygranicznej dołączono: Hevyn, Orani i Rusniv w obwodzie wołyńskim oraz Tysovets w obwodzie lwowskim. Zmieniono też załącznik dotyczący sankcji za naruszenie zasad małego ruchu granicznego. Projekt ustawy o ratyfikacji drugiego protokołu wpłynął do Sejmu 15 maja 2015 r. 26 maja br. został skierowany do Komisji: Spraw Wewnętrznych oraz Spraw Zagranicznych. Komisje przeprowadziły pierwsze czytanie 11 czerwca 2015 r. Tego dnia posłowie zasiadający w tych komisjach przyjęli sprawozdanie i rekomendują przyjęcie projektu bez poprawek. Sprawozdanie z prac przedstawi poseł Miron Sycz.
Nieodpłatna pomoc prawna dla osób w trudniejszej sytuacji materialnej – Sejm kontynuuje prace
To kolejny punkt porządku obrad 95. posiedzenia Izby. Rozpatrywany w drugim czytaniu rządowy projekt ustawy o nieodpłatnej pomocy prawnej, nieodpłatnej informacji prawnej oraz edukacji prawnej społeczeństwa realizuje zapowiedziany przez premier Ewę Kopacz w exposé program „Prawo dla każdego”. Zgodnie z projektem powstanie sieć punktów nieodpłatnej pomocy prawnej udzielanej na etapie przedsądowym. Uzupełni ona aktualne poradnictwo prawne, w ramach którego obywatele mogą uzyskać pomoc m.in. w dziedzinie prawa rodzinnego i opiekuńczego. W punktach będzie można m.in.: uzyskać informację o obowiązujących przepisach, wynikających z nich prawach i obowiązkach oraz o sposobie rozwiązania problemu prawnego. Możliwe będzie także sporządzenie pisma wszczynającego postępowanie sądowe lub sądowo-administracyjne, sporządzenie pisma o zwolnienie z kosztów sądowych lub ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Nieodpłatną pomoc prawną będą świadczyć adwokaci i radcy prawni, którzy zawrą umowę z powiatem – w tym celu co roku powiaty będą zawierały porozumienia z okręgową radą adwokacką i radą okręgowej izby radców prawnych. Ponadto powiat będzie mógł zlecić prowadzenie połowy punktów bezpłatnej pomocy sektorowi NGO. W punktach prowadzonych przez organizacje pozarządowe, wyłaniane w otwartym konkursie ofert, będzie można poradzić się też m.in. doradcy podatkowego np. w kwestii wypełnienia zeznania podatkowego. Porady nie będą mogły dotyczyć jednak spraw podatkowych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Prawo do korzystania z sieci punktów nieodpłatnej pomocy prawnej będą miały osoby: otrzymujące w ostatnim roku świadczenia z pomocy społecznej, posiadające Kartę Dużej Rodziny lub będące w trudnej sytuacji w związku z np. klęską żywiołową lub katastrofą naturalną. Pomoc będzie też przysługiwała m.in.: ofiarom przemocy w rodzinie, kombatantom, ofiarom represji wojennych, weteranom i osobom po 75. roku życia. Projekt wprowadza także tzw. bezpłatną informację prawną udzielaną telefonicznie. Infolinie będą obsługiwane przez organizacje pozarządowe wyłonione w otwartym konkursie ofert. Ponadto projekt zobowiązuje organy administracji publicznej do edukacji prawnej społeczeństwa np. poprzez kampanie i akcje społeczne. Chodzi tu o rozpowszechnianie wiedzy dotyczącej m.in. mediacji i pozasądowego rozwiązywania sporów. Pierwsze czytanie odbyło się 13 maja 2015 r. Projekt trafił do dalszych prac w Komisjach: Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej oraz Sprawiedliwości i Praw Człowieka.
Europejskie poświadczenie spadkowe ułatwi i przyspieszy transgraniczne sprawy spadkowe
To cel rządowego projektu nowelizacji ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o notariacie oraz niektórych innych ustaw. Izba rozpatrzy tę propozycję w pierwszym czytaniu. Proponowana nowelizacja zapewni efektywne stosowanie rozporządzenia europejskiego nr 650/2012 w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego. Europejskie poświadczenie spadkowe to dokument potwierdzający dla spadkobiercy, zapisobiercy, wykonawcy testamentu bądź zarządcy spadku, tytuł prawny do spadku, uznawany i wykonywany na jednolitych zasadach we wszystkich krajach członkowskich UE, z wyłączeniem Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Danii. Dokument ten pozwoli na szybkie, łatwe i skuteczne załatwienie transgranicznej sprawy spadkowej. W polskim prawie kompetencje do wydawania europejskiego poświadczenia spadkowego przewidziano dla sądów lub notariuszy (ich działania będą podlegały instancyjnej kontroli ze strony sądu). Sądowe i notarialne uzyskiwanie tych dokumentów ma funkcjonować równorzędnie. Wybór drogi sądowej lub notarialnej będzie zależał tylko i wyłączenie od zainteresowanego. W projekcie przyjęto, że sporządzanie europejskiego poświadczenia spadkowego i jego odpisów musi poprzedzić wydanie odpowiedniego postanowienia przez sąd. Ponadto, w rozporządzeniu ustanowiono obowiązek zawiadomienia wszystkich beneficjentów o wydaniu europejskiego poświadczenia spadkowego, a osób, którym wydano poświadczony odpis tego dokumentu – o każdym jego sprostowaniu, zmianie lub uchyleniu. Realizację tego wymogu zapewnia wprowadzenie do ustawy obowiązku doręczania przez sąd – z urzędu – postanowień wydawanych w tym przedmiocie. Projekt przewiduje również skrócenie z sześciu do trzech miesięcy okresu, w jakim można zgłaszać się do udziału w spadku i wykazać prawa do dziedziczenia (w razie wezwania spadkobierców przez ogłoszenie publiczne). Poszerzono także katalog czynności notarialnych w sprawach spadkowych o uprawnienie do odebrania przez notariusza oświadczenia o odmowie przyjęcia funkcji wykonawcy testamentu przez osobę, która została do tego powołana. Obecnie, notariusz ma prawo jedynie do wydawania zaświadczenia o powołaniu na wykonawcę testamentu. Do projektu wprowadzono również przepisy regulujące organizację i przebieg postępowań dotyczących europejskiego poświadczenia spadkowego, w zakresie w jakim nie unormowano tego w rozporządzeniu. Nawiązują one do modelu procedur już istniejących w polskim prawie. Przyjęto, że wysokość opłaty sądowej od wniosku o wydanie europejskiego poświadczenia spadkowego wyniesie 300 zł. Projekt wpłynął do Sejmu 17 czerwca 2015 r., a 19 czerwca br. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. W pracach nad projektem rząd reprezentuje Minister Sprawiedliwości.
Prorodzinne zmiany w programie „Mieszkanie dla młodych”- rozwiązania ułatwiające zakup mieszkania m.in. rodzinom wielodzietnym
Takie propozycje m.in. zawiera rządowy projekt nowelizacji ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania, nad którym Sejm będzie pracować w drugim czytaniu. Program „Mieszkanie dla młodych” (MdM) jest realizowany przez rząd od 2014 r. – zastąpił on program „Rodzina na swoim”. MdM wspiera młodych w kupnie pierwszego mieszkania (domu) z rynku pierwotnego na kredyt oferując dopłatę do wkładu własnego. Zaproponowane zmiany wynikają z analizy dotychczasowych efektów programu. Projekt przewiduje m.in. zwiększenie z 50 do 65 m kw. powierzchni mieszkaniowej, od której byłaby liczona dopłata do wkładu własnego dla rodzin wychowujących co najmniej trójkę dzieci (zwiększy to wysokość dofinansowania o 30 proc.). Ponadto, zgodnie z projektem, osoby i rodziny z dwójką dzieci będą mogły otrzymać wyższe dofinansowanie wkładu własnego – 20 proc. zamiast obecnych 15 proc., natomiast w przypadku trójki dzieci i więcej – dopłata wzrosłaby do 30 proc. z aktualnych 15 proc. Dla rodzin z trojgiem dzieci, w połączeniu ze zwiększeniem podstawy wymiaru wsparcia, oznacza to wzrost wysokości dofinansowania wkładu własnego o 160 proc. Dodatkowo projekt zakłada rezygnację z warunku „pierwszego mieszkania” i limitu wieku w przypadku rodzin i osób wychowujących co najmniej troje dzieci w dniu składania wniosku o dofinansowanie wkładu własnego. Oznacza to, że z programu będą mogły skorzystać osoby i rodziny z trójką dzieci (lub większą ich liczbą), które wprawdzie mają mieszkanie, ale chcą kupić większy lokal, i w ten sposób poprawić swoje warunki bytowe. Takich rodziców i osób nie będzie dotyczył dotychczasowy limit wieku, zgodnie z którym przynajmniej jeden z kupujących nie może mieć ukończonych 35 lat. W projekcie zaproponowano również zwiększenie udziału w programie osób, które nie mają zdolności kredytowej. Obecnie, jeśli nabywca – mimo dofinansowania wkładu własnego – nie ma zdolności kredytowej, to do umowy kredytu razem z nim może przystąpić najbliższa rodzina, np. rodzice, rodzeństwo, ojczym, macocha lub teściowie. Projekt przewiduje, że kredytobiorców będą mogły wesprzeć dowolne osoby. Proponowana nowelizacja zakłada też dofinansowanie wkładu własnego do nabycia mieszkania, które powstało w wyniku przebudowy lub adaptacji, a nie tylko budowy. Rozwiązanie to umożliwi objęcie programem przebudowanych lub zaadaptowanych budynków niemieszkalnych, strychów i starych kamienic. Projekt przewiduje także zwiększenie udziału w programie osób, które chcą skorzystać z pośrednictwa spółdzielni mieszkaniowych w nabyciu mieszkania. Z możliwości dofinansowania wkładu własnego będą mogli skorzystać członkowie spółdzielni mieszkaniowej, którzy podpiszą z nią umowę na budowę mieszkania, i na tej podstawie wniosą wkład budowlany do spółdzielni w celu uzyskania prawa własności mieszkania. Obecne przepisy umożliwiają uzyskanie wsparcia finansowego nabywcom, którzy kupują od spółdzielni mieszkania powstające na zasadach deweloperskich oraz mieszkania budowane na rzecz członków spółdzielni, których budowa została już zakończona i rozliczona. W projekcie zapisano również, że jeśli kredytobiorca w okresie 5 lat od dnia ustanowienia lub przeniesienia własności mieszkania, spłaci całość lub część kredytu – w wysokości większej niż przyznane mu wsparcie – będzie musiał zwrócić część dofinansowania wkładu własnego. Taka spłata sugerowałaby, że wsparcie trafiło do osoby, która go nie potrzebowała. Rząd przyjął projekt 3 marca 2015 r. Do Sejmu wpłynął on 13 marca br., a 18 marca br. został skierowany do pierwszego czytania w Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Infrastruktury. Pierwsze czytanie odbyło się 9 kwietnia br. Prace były kontynuowane w podkomisji nadzwyczajnej.
Nowe prawo konsularne
Nad tą rządową propozycją posłowie będą kontynuować prace plenarne w drugim czytaniu. Nowe regulacje mają zastąpić ustawę z 1984 r. o funkcjach konsulów Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem rządu potrzeba uchwalenia nowego prawa wynika z konieczności dostosowania istniejących rozwiązań do wymogów konstytucyjnych i zobowiązań międzynarodowych Polski, a także do zmian organizacyjnych służby zagranicznej. Jak podkreśla rząd rozwiązania proponowane w nowej ustawie zasadniczo utrzymują obecny zakres funkcji i czynności konsularnych. W projekcie zwrócono jednak uwagę na funkcje interwencyjne i ochronne konsula. Projekt wprowadza m.in. pojęcie pomocy konsularnej. Będzie to pomoc udzielana obywatelowi polskiemu, np. w razie poważnego wypadku lub ciężkiej choroby, aresztowania lub zatrzymania, aktu przemocy czy w sytuacji konieczności nagłego powrotu do Polski (jeśli nie ma on na to środków finansowych). W projekcie ustawy określono też zadania konsula w przypadku wystąpienia w jego okręgu zdarzeń mogących powodować zagrożenie dla zdrowia i życia lub bezpieczeństwa obywateli polskich. Nowe przepisy zobowiązują go do podejmowania działań mających na celu wsparcie bezpiecznego i sprawnego opuszczenia przez nich zagrożonego obszaru. Ponadto projekt przewiduje, że polski konsul ma udzielać pomocy obywatelowi innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, które nie ma przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego na terytorium państwa przyjmującego. W proponowanej ustawie określono też sytuacje, kiedy konsul może odmówić wykonania czynności konsularnych. Projekt określa też m.in. tryb postępowania przed konsulem, przyjmowanie i przechowywanie przez tego urzędnika do depozytu dokumentów, środków finansowych i przedmiotów wartościowych. Projekt wpłynął do Sejmu 27 marca br., a następnie 8 kwietnia br. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Pierwsze czytanie odbyło się 22 kwietnia br. Następnie projekt został skierowany do dalszych prac w Komisji Spraw Zagranicznych.
Coroczna informacja Rzecznika Praw Obywatelskich
Podczas 95. posiedzenia Sejmu posłowie wysłuchają też Informacji o działalności Rzecznika Praw Obywatelskich w 2014 r. oraz o stanie przestrzegania wolności i praw człowieka i obywatela. Jedną z form aktywności rzecznik praw obywatelskich (RPO) jest reagowanie na skargi i wnioski kierowane przez obywateli. W 2014 r. wpłynęło ich 57 127, w tym 26 470 wniosków dotyczyło spraw nowych. Podobnie jak w poprzednich latach w skargach dominowała problematyka z zakresu prawa karnego, prawa administracyjnego i gospodarczego, prawa cywilnego oraz prawa pracy i zabezpieczenia społecznego. Rzecznik podejmowała też interwencje z własnej inicjatywy, m.in. w wyniku analizy doniesień medialnych oraz w związku z informacjami np. z zakładów karnych, aresztów śledczych i od Policji. W ubiegłym roku takich interwencji było 466. Skargi i wnioski były kierowane także do Biura Rzecznika. Z możliwości bezpośredniego przedstawienia swoich spraw pracownikom Biura w 2014 r. skorzystało 5 828 osób. Kontakt za pośrednictwem bezpłatnej infolinii Rzecznika Praw Obywatelskich w 2014 r. wybrało 38 258 osób. W okresie objętym informacją Rzecznik 128 razy występowała z wnioskiem o podjęcie inicjatywy prawodawczej. Ponadto w 2014 r. Rzecznik złożyła do Trybunału Konstytucyjnego 19 wniosków o stwierdzenie niezgodności aktów normatywnych z przepisami wyższego rzędu lub z Konstytucją i przystąpiła w 13 sprawach do postępowania przed TK wszczętego w wyniku złożenia skargi konstytucyjnej. W sprawach indywidualnych rozstrzyganych przez sądy Rzecznik skierowała do Sądu Najwyższego 57 skarg kasacyjnych od prawomocnych orzeczeń sądów powszechnych. Natomiast w sprawach administracyjnych skierowała 12 skarg do wojewódzkich sądów administracyjnych oraz 5 skarg kasacyjnych do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Dodatkowo w ramach pełnienia przez RPO funkcji krajowego mechanizmu prewencji, polegającej na wizytacjach miejsc pozbawienia wolności, w 2014 r. zostały przeprowadzone 122 wizytacje w miejscach zatrzymań. Ponadto zeszły rok był czwartym rokiem wykonywania przez RPO zadań dotyczących realizacji zasady równego traktowania. Rzecznik przeprowadzała konsultacje z przedstawicielami zagrożonych środowisk, organizowała debaty publiczne i warsztaty. Wydała także trzy raporty z serii „Zasada równego traktowania. Prawo i praktyka”. W 2014 r. RPO kontynuowała również monitoring działalności instytucji publicznych pod kątem przeciwdziałania dyskryminacji. Ponadto w związku z ratyfikowaniem przez Polskę Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych w 2014 r. wyodrębniła w strukturze Biura RPO Zespół do spraw Równego Traktowania i Ochrony Praw Osób z Niepełnosprawnościami. Informacja o działalności RPO wpłynęła do Sejmu 20 kwietnia 2015 r., a 12 maja br. została skierowana do rozpatrzenia w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka. 11 czerwca 2015 r. Komisja zapoznała się z dokumentem. Sprawozdanie komisji na posiedzeniu Sejmu przedstawi posłanka Zofia Czernow.
Ułatwienia dla przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą związaną z obrotem wyrobami akcyzowymi
Takie propozycje zawiera rządowy projekt nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, nad którym Sejm rozpocznie prace. Celem proponowanych regulacji jest zniesienie lub ograniczenie niektórych uciążliwych i zbędnych obowiązków administracyjnych dla przedsiębiorców. Pozwoli to obniżyć koszty prowadzonej przez nie działalności. Projekt m.in. wprowadza możliwość wyboru w określonych sytuacjach przez podatnika właściwego organu podatkowego w zakresie akcyzy. Przewiduje też wprowadzenie zwolnienia od akcyzy dla zakładów energochłonnych rozpoczynających działalność gospodarczą z wykorzystaniem wyrobów węglowych lub gazowych. Zaproponowano również możliwość zastąpienia ewidencji prowadzonych dotychczas na potrzeby akcyzy dokumentacją prowadzoną na potrzeby podatkowe lub księgowe inne niż akcyza. Projekt zakłada ponadto ograniczenie dokumentacji dotyczącej kontroli wyrobów akcyzowych przez m.in. wyeliminowanie podwójnej weryfikacji podmiotów przed wydaniem zezwolenia akcyzowego oraz podwójnej dokumentacji dotyczącej składu podatkowego, a także wprowadzenie jednego wniosku o wydanie zezwolenia i urzędowe sprawdzenie. Proponowana nowelizacja wprowadza też obowiązek rejestracji pośredniczących podmiotów tytoniowych, w miejsce dzisiejszego zgłoszenia i wymogu składania zabezpieczenia akcyzowego. Zmiany mają ułatwić przedsiębiorcom prowadzenie działalności w formie usługowych składów podatkowych typu magazynowego. W projekcie zaproponowano też zniesienie obowiązku składania zabezpieczenia akcyzowego przy przemieszczaniu wyrobów z zerową stawką akcyzy w procedurze zawieszenia, co zmniejszy koszty prowadzenia działalności. Projekt wprowadza także nowe regulacje odnoszące się do pośredniczących podmiotów tytoniowych, co zwiększy obroty podmiotów działających legalnie na rynku wyrobów tytoniowych w związku z ograniczeniem szarej strefy. Nowe przepisy mają obowiązywać od 31 lipca 2015 r., z wyjątkiem części regulacji, dla których termin wejścia w życie wyznaczono na 1 stycznia 2016 r. Projekt wpłynął do Sejmu 17 czerwca 2015 r., a 19 czerwca br. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Do reprezentowania rządu w pracach nad projektem upoważniono Ministra Finansów.
Polska wdroży najlepsze światowe praktyki dotyczące tzw. listów zastawnych, co powinno zwiększyć dostępność kredytów hipotecznych
W pierwszym czytaniu Sejm zajmie się rządowym projektem nowelizacji ustawy o listach zastawnych i bankach hipotecznych oraz niektórych innych ustaw, który ma na celu zniesienie barier dla rozwoju rynku listów zastawnych. Są to dłużne papiery wartościowe, do których emitowania uprawnione są banki hipoteczne. Dokumenty te stwierdzają zobowiązanie banku do wypłaty w określonym terminie pieniędzy wraz z odsetkami. Podstawowy typ listów – hipoteczne listy zastawne – jest wystawiany na podstawie wierzytelności banku zabezpieczonych hipotekami. Emisja takich listów jest źródłem gromadzenia przez banki hipoteczne kapitału, który następnie jest pożyczany. Wejście w życie proponowanych rozwiązań ma zwiększyć stabilność systemu bankowego, a zarazem poziom bezpieczeństwa wierzycieli. Zwiększeniu powinien także ulec poziom zaufania rynków do listów zastawnych. Projekt zmienia zasadę poziomu zabezpieczenia hipotecznych listów zastawnych. W stosunku do obecnego wymogu 100 proc. pokrycia wprowadzany jest obowiązek utrzymywania zabezpieczenia na poziomie co najmniej 110 proc. wartości emisji (czyli tzw. nadzabezpieczenia w wysokości co najmniej 10 proc.) oraz utrzymywania płynności zabezpieczającej wypłatę odsetek od listów zastawnych w okresie kolejnych 6 miesięcy. Ponadto wnioskodawca m.in. proponuje podniesienie – z 60 do 80 proc. wartości nieruchomości – limitu umożliwiającego refinansowanie ze środków pozyskanych z emisji listów zastawnych kredytów udzielanych na cele mieszkaniowe. Projekt zwiększa ponadto możliwości inwestowania w listy zastawne przez OFE oraz SKOK-i. Projekt dostosowuje polskie regulacje do norm unijnych – w 2013 r. został uchwalony tzw. pakiet CRD IV. Regulacje te mają na celu wzmocnienie bezpieczeństwa i przejrzystości systemu finansowego. Wśród nich są m.in. wymogi związane z utrzymywaniem funduszy własnych, spełnianiem wymogów dotyczących poziomu kapitału i płynności. Nowelizacja zasad dotyczących listów zastawnych pomoże polskim bankom w dostosowaniu się do regulacji europejskich. Rząd przyjął projekt 9 czerwca br. Do Sejmu wpłynął on 17 czerwca 2015 r. Następnie 19 czerwca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. W pracach nad projektem Radę Ministrów reprezentuje Minister Finansów.
Powstanie Rada Dialogu Społecznego – nowe forum współpracy przedstawicieli pracowników, pracodawców i rządu
To propozycja zawarta w rządowym projekcie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego, który zostanie rozpatrzony w pierwszym czytaniu na 95. posiedzeniu Sejmu. Zgodnie z projektem, Rada Dialogu Społecznego (RDS) ma realizować zasadę partycypacji i solidarności społecznej w zakresie zatrudnienia oraz wdrażania polityk i strategii społeczno-gospodarczych. Zastąpi ona funkcjonującą od 2001 r. Trójstronną Komisję ds. Społeczno-Gospodarczych. Konieczność powstania nowego forum współpracy sygnalizowane było zarówno przez partnerów społecznych, związki zawodowe i organizacje pracodawców, jak i stronę rządową. Zgodnie z projektem, do zadań Rady należeć będzie m.in. inicjowanie procesu legislacyjnego na zasadach określonych w ustawie, jak i opiniowanie (przez pracowników i pracodawców) projektów założeń do projektów ustaw oraz projektów aktów prawnych wniesionych przez Radę Ministrów. Zgodnie z projektem termin na wyrażenie opinii to 30 dni od dnia przekazania projektu. Ze względu na ważny interes społeczny – termin ten może być skrócony do 21 dni. W przypadku, gdy Rada Ministrów nie uwzględni opinii będzie zobowiązana do przedstawienia swojego stanowiska w uzasadnieniu do projektu przedkładanego Sejmowi oraz powinna poinformować o tym Radę. W projekcie zachowano możliwość zawierania ponadzakładowych układów zbiorowych pracy albo porozumień określających wzajemne zobowiązania stron (tak jak to określały przepisy dotyczące Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych). Przedstawiciele strony pracowników i pracodawców otrzymali również możliwość podjęcia uchwały o wystąpieniu przez przewodniczącego Rady do Sądu Najwyższego o rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego w przypadku zaistnienia rozbieżności w wykładni prawa. Ważnym rozwiązaniem zaproponowanym w projekcie jest możliwość skierowania wniosku o przeprowadzenie wysłuchania publicznego do podmiotu odpowiedzialnego za opracowanie aktu normatywnego dotyczącego spraw pozostających w gestii Rady. Ponadto co roku Rada powinna określić swój program działania z uwzględnieniem sytuacji społecznej i gospodarczej kraju oraz wskazaniem zagadnień priorytetowych dla rozwoju i trwałości dialogu społecznego i przekazać go Radzie Ministrów do 20 lutego każdego roku. W projekcie określono tryb i formę podejmowania ustaleń przez RDS, określono także mechanizmy przekazywania spraw tworzonym w ramach Rady zespołom problemowym, stałym albo doraźnym. Przyjęto też, że w składzie Rady strona pracowników i pracodawców będzie reprezentowana przez taką samą liczbę przedstawicieli. Liczbę przedstawicieli strony rządowej będzie ustalał prezes Rady Ministrów. Członków Rady będzie powoływał i odwoływał Prezydent RP na wniosek każdej organizacji pracowników. Funkcja przewodniczącego będzie pełniona rotacyjnie – naprzemiennie przez przedstawiciela każdej z trzech stron. Kadencja przewodniczącego RDS będzie trwała rok. Posiedzenia Rady będą jawne. Projekt zakłada również powołanie Wojewódzkich Rad Dialogu Społecznego (WRDS), które, podobnie jak w obecnie, będą realizować dialog czterech stron: pracowników, pracodawców, rządu (jego reprezentantem jest wojewoda) oraz strony samorządowej, którą reprezentuje marszałek województwa. Z głosem doradczym, w pracach Rady będą mogli uczestniczyć m.in. przedstawiciele prezydenta, prezesa NBP oraz prezesa GUS. Rząd przyjął projekt 9 czerwca 2015 r. Do Sejmu wpłynął on 17 czerwca br., a 19 czerwca został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. W pracach nad projektem rząd reprezentuje Minister Pracy i Polityki Społecznej.
Początek prac nad nową ustawą o zgromadzeniach
Sejm zajmie się w pierwszym czytaniu rządową propozycją kompleksowego uregulowania zasad organizowania i przeprowadzania zgromadzeń. Zaproponowane przepisy mają czynić zadość wymogom zgodności z konstytucją oraz zobowiązaniami międzynarodowymi. Mają przyznawać obywatelom pełne prawo do korzystania z konstytucyjnej wolności zgromadzeń, przy jednoczesnym zagwarantowaniu bezpieczeństwa ich uczestnikom oraz osobom przebywającym w pobliżu. Projekt wykonuje wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 18 września 2014 r. oraz wytyczne Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Rząd proponuje, by organizatorzy zgromadzenia mieli obowiązek informowania o planie jego zorganizowania nie później niż na 6 dni i nie wcześniej niż na 30 dni przed jego planowaną datą. Od decyzji organu gminy o zakazie zgromadzenia organizator będzie mógł się odwołać do sądu okręgowego. Byłoby ono rozpatrywane w trybie podobnym do wyborczego – niezwłocznie, ale nie później niż w ciągu doby od jego wniesienia. Kolejną instancją odwoławczą byłby sąd apelacyjny, który także miałby 24 godziny na rozpatrzenie postanowienia sądu okręgowego. Zgodnie z propozycją rządu w sprawach tych nie przysługiwałaby skarga kasacyjna. Za przebieg posiedzenia odpowiedzialny ma być jego organizator oraz przewodniczący. W razie konieczności przewodniczący będzie miał obowiązek rozwiązać zgromadzenie. Jeśli tego nie uczyni, uprawnienie to przejdzie na przedstawiciela organu gminy. Przedstawiciel samorządu będzie wyznaczany obowiązkowo dla zgromadzeń z ponad 500 uczestnikami, a także w razie niebezpieczeństwa naruszenia porządku. W trybie uproszczonym, co najmniej na 2 dni przed terminem, będą mogły być zgromadzenia nie powodujące utrudnień w ruchu drogowym. Projekt zawiera szereg definicji ustawowych. Za zgromadzenie publiczne uznaje zgrupowanie osób na otwartej przestrzeni dostępnej dla nieokreślonych imiennie osób w określonym miejscu w celu odbycia wspólnych obrad lub wspólnego wyrażenia stanowiska w sprawach publicznych. Wnioskodawca definiuje też zgromadzenie spontaniczne. Będzie to zgromadzenie, które odbywa się w związku z zaistniałym nagłym i niemożliwym do wcześniejszego przewidzenia wydarzeniem związanym ze sferą publiczną, którego odbycie w innym terminie byłoby niecelowe lub mało istotne z punktu widzenia debaty publicznej. Takich zgromadzeń nie trzeba byłoby zgłaszać. Rząd przyjął projekt 9 czerwca br. Do Sejmu wpłynął on 17 czerwca, a 19 czerwca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. W pracach nad projektem Radę Ministrów reprezentuje Minister Administracji i Cyfryzacji.
Sejm rozpatrzy poprawki Senatu do ustawy o Trybunale Konstytucyjnym
Ustawa zastąpi rozwiązania obowiązujące od 1997 r. Reguluje organizację i funkcjonowanie Trybunału Konstytucyjnego oraz postępowania przed nim. Celem nowych przepisów ma być m.in. skrócenie czasu rozpatrywania skarg przez Trybunał. Zgodnie z przyjętą przez Sejm ustawą ma być możliwe m.in. łączne rozpoznawanie wniosków, skarg konstytucyjnych i pytań prawnych, dotyczących tego samego problemu. Decyzję w tej sprawie będzie podejmował prezes Trybunału. Poza tym mniej skomplikowane sprawy będą mogły być rozpatrywane na posiedzeniach, a nie na rozprawach. Wyrok wraz z uzasadnieniem będzie wydawany najpóźniej po trzech miesiącach od zamknięcia rozprawy lub po miesiącu od zamknięcia posiedzenia. Ponadto ustawa znosi zasadę dyskontynuacji wniosków złożonych do Trybunału przez parlamentarzystów. Dzięki temu wnioski do TK będą mogły być rozpatrywane także po zakończeniu kadencji parlamentu. Zgodnie z przyjętymi rozwiązaniami, obowiązkowymi uczestnikami postępowania przed TK będą m.in. Rada Ministrów i Prokurator Generalny, a Rzecznik Praw Obywatelskich będzie uczestnikiem w tych sprawach, w których zgłosi swój udział. Ustawa wprowadza czteroletnią kadencję prezesa TK. Jak dotychczas, będzie go powoływał prezydent, który dokonuje wyboru spośród dwóch kandydatów przedstawionych przez Zgromadzenie Ogólne Sędziów Trybunału. W ustawie znalazły się też m.in. procedury zgłaszania kandydatów na sędziów TK. Zgłaszać ich będą mogli – tak jak dotychczas – Prezydium Sejmu oraz grupa co najmniej 50 posłów. Docelowo wniosek w sprawie zgłoszenia kandydata na stanowisko sędziego Trybunału będzie musiał być złożony nie później niż 3 miesiące przed dniem upływu jego kadencji. W przypadku sędziów, których kadencja upływa w 2015 r., będzie to 30 dni od wejścia w życie ustawy. Sejm uchwalił ustawę 27 maja 2015 r., a 12 czerwca br. Senat zaproponował wprowadzenie do niej poprawek, m.in. rezygnację z kadencyjności prezesa TK. Senatorowie zaproponowali też, by na sędziów TK mogły być powoływane osoby spełniające kryteria przewidziane dla sędziów Sądu Najwyższego oraz mające w dniu wyboru ukończone 40 lat ale nie więcej niż 67. Izba druga zaproponowała też wprowadzenie do ustawy procedury desygnowania osób, spośród których będą mogli być zgłaszani kandydaci na sędziów TK. Uprawnienie to miałoby przysługiwać 15 posłom, 10 senatorom, zgromadzeniom ogólnym sędziów SN oraz NSA, Krajowym Radom: Sądownictwa i Prokuratury, samorządom zawodowym adwokatów, radców prawnych i notariuszy oraz środowisku naukowemu. Senat proponuje ponadto, by Rada Ministrów nie mogła występować przed TK jako uczestnik w sprawach, w których trybunał orzeka o zgodności z konstytucją celów lub działalności partii politycznych bądź rozstrzyga spory kompetencyjne między organami państwa.
Więcej samodzielności i elastyczności w pracy samorządów
To przewiduje uchwalona przez Sejm nowelizacja ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw. Posłowie rozpatrzą zgłoszone do niej poprawki Senatu. Nowe przepisy mają na celu m.in. usprawnienie organizowania zadań, jakie gminy, powiaty i samorządy województw wykonują na rzecz obywateli. Nowelizacja usuwa także bariery prawne utrudniające łączenie samorządów. Ustawa wprowadza m.in. stanowisko pełnomocnika ds. połączenia gmin lub utworzenia nowej gminy. Jego zadaniem będzie np. przygotowanie nowej jednostki do wykonywania zadań publicznych oraz zapewnienie prawidłowej gospodarki finansowej. Zgodnie z nowymi przepisami do czasu ustanowienia nowych aktów prawa miejscowego obowiązywać będą dotychczasowe. Nowelizacja przewiduje, że rady gmin powstałych w wyniku połączenia gmin będą w pierwszej kadencji liczniejsze od rad w pozostałych gminach. W skład rady ma wejść 21 radnych w gminach do 20 tys. mieszkańców; 23 – w gminach do 50 tys. mieszkańców; 25 –w gminach do 100 tys. mieszkańców oraz po trzech na każde dalsze rozpoczęte 100 tys. mieszkańców. Liczba radnych nie może jednak przekroczyć 48. Zasadniczym celem ustawy jest ułatwienie współpracy między samorządami – gminy będą mogły skorzystać z możliwości wspólnej obsługi administracyjnej, finansowej i organizacyjnej (centra usług wspólnych). Dotyczyć to będzie szczególnie jednostek nieposiadających osobowości prawnej. Nowelizacja umożliwia tworzenie przez gminy i powiaty związków powiatowo–gminnych. Nowelizacja wprowadza zmiany w ponad 40 innych ustawach, m.in. o pracownikach samorządowych, o finansach publicznych, Kodeksie wyborczym, o systemie informacji oświatowej oraz o pomocy społecznej. Nowe przepisy mają wejść w życie 1 stycznia 2016 r., z wyjątkami dotyczącymi m.in. zmian w ustawie o ochronie przyrody. Sejm uchwalił ustawę 15 maja 2015 r., a 12 czerwca br. Senat zaproponował do niej poprawki, niezmieniające istoty przyjętych przez Sejm rozwiązań.
Usprawnienie procesu wyborczego, większa transparentność prac komisji obwodowych – zmiany w Kodeksie wyborczym
Sejm zajmie się poprawkami Senatu do nowelizacji Kodeksu wyborczego, przyjętej 15 maja 2015 r. Przyjęte przez Sejm przepisy przewidują m.in., że najpóźniej 21 dni przed wyborami wyborcy będą otrzymywać informacje o sposobie głosowania i warunkach ważności głosu. Obowiązek wysłania takich powiadomień w formie bezadresowych przesyłek będą mieli wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast. Ponadto zgodnie z nowelizacją, karty do głosowania mają być co do zasady pojedynczymi kartkami z nadrukiem wyłącznie na jednej stronie. W przypadku zbyt dużych rozmiarów jednostronnej karty do głosowania, Państwowa Komisja Wyborcza będzie mogła zdecydować, że karta będzie miała formę broszury, której kartki są trwale ze sobą połączone. Na pierwszej kartce broszury będzie zamieszczana tylko informacja o sposobie głosowania i warunkach ważności głosu, na drugiej spis treści, a na kolejnych listy komitetów wyborczych. Ponadto nowelizacja wprowadza przezroczyste urny wyborcze. Dla zagwarantowania tajności głosowania w lokalach wyborczych będą dostępne koperty, do których wyborcy będą mogli włożyć karty do głosowania. Koperty w lokalu wyborczym na terenie kraju ma zapewniać wójt (burmistrz lub prezydent miasta), a za granicą – konsul. Ustawa przewiduje również możliwość nagrywania prac obwodowych komisji wyborczych przez mężów zaufania – chodzi o działania komisji przed rozpoczęciem głosowania, liczenie głosów i ustalanie wyników głosowania. Za upublicznienie nagrań grozić będzie grzywna od 1 tys. do 10 tys. zł. Materiały te będą mogły być wykorzystywane wyłącznie w postępowaniu sądowym lub prokuratorskim. Ponadto zgodnie z nowymi regulacjami w protokołach obwodowych komisji wyborczych będą podawane przyczyny nieważności głosów. Nowelizacja uzależnia także liczbę członków obwodowych komisji wyborczych, zgłaszanych przez poszczególne komitety, od liczby mieszkańców danego obwodu. W obwodach do 2000 mieszkańców będzie to 6-8 członków, a w przypadku obwodów większych – od 2001 do 3000 mieszkańców – nowelizacja przewiduje 8-10 członków. W ustawie zapisano też, że na statkach morskich będzie można tworzyć obwody głosowania, jeśli będą to statki pod polską banderą, dowodzone przez polskiego kapitana. Nie będą one już musiały być w całości własnością polskiego armatora z siedzibą w Polsce. Ponadto nowelizacja wprowadza 9-letnie kadencje członków Państwowej Komisji Wyborczej – do tej pory byli oni powoływani bezterminowo. Członkiem PKW będzie można być do ukończenia 70 lat, potem mandat będzie wygasał. Nowelizacja ma wejść w życie po 14 dniach od ogłoszenia, oprócz m.in. zmian dotyczących funkcjonowania PKW i obowiązku wysyłania powiadomień do wyborców, które będą obowiązywać od 1 stycznia 2016 r. Ustawa przewiduje też, że regulacje w zakresie przezroczystych urn wyborczych i kopert na karty do głosowania wejdą w życie 1 lipca 2016 r. Senat na posiedzeniu 12 czerwca br. zaproponował poprawki do nowelizacji. M.in. rozszerzył zakres danych, jakie miałyby znaleźć się w bezadresowych przesyłkach do wyborców. Zdaniem Senatu powinny to być takie informacje jak: termin wyborów, godziny głosowania, sposób głosowania, warunki ważności głosu oraz możliwość głosowania korespondencyjnego i przez pełnomocnika. Senat zaproponował też poprawkę, zgodnie z którą przy głosowaniu z wykorzystaniem przezroczystych urn, gdy do wypełnienia będzie kilka kart do głosowania, wyborca będzie mógł włożyć wszystkie karty do jednej koperty. Senat doprecyzował również, że udostępnienie kopert wyborcom głosującym na polskich statkach morskich będzie obowiązkiem kapitana statku.
Bezpieczniejsze depozyty w bankach spółdzielczych
Sejm rozpatrzy stanowisko Senatu w sprawie znowelizowanej ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz niektórych innych ustawach. Nowela zmienia m.in. zasady tworzenia funduszy własnych oraz umożliwia powołanie przez banki spółdzielcze oraz zrzeszające (czyli powstałe w wyniku połączenia się co najmniej dwóch banków, w tym co najmniej jednego spółdzielczego) systemu ochrony instytucjonalnej, a także tworzenie tzw. zrzeszeń zintegrowanych. Ponadto ustawa dostosowuje krajowy system bankowości spółdzielczej do rozporządzenia unijnego nr 575/2013 w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (tzw. CRR, od Capital Requirements Regulation). Wprowadza ono m.in. nowe wskaźniki kapitałowe, służące do wyliczania wypłacalności banków. Jednym z nich jest kapitał podstawowy Tier I (tzw. CET I, od Common Equity Tier I). Nowe przepisy umożliwią zaliczenie do tego kapitału wpłat na udziały członkowskie w bankach spółdzielczych. Będą one mogły ograniczyć lub zawiesić możliwość zwrotu wpłat dokonanych na udziały członkowskie, które zostały wypowiedziane. Jest to rozwiązanie dobrowolne i każdy bank spółdzielczy podejmie samodzielną decyzję, czy je zastosuje, czy też uzupełni ewentualne braki w kapitale CET I w inny sposób. Inny wymóg rozporządzenia CRR zobowiązuje banki do utrzymywania płynnych aktywów umożliwiających pokrycie odpływów gotówkowych w ciągu następnych 30 dni kalendarzowych. Banki mogą ten wymóg spełniać indywidualnie, poprzez powołanie tzw. grupy płynnościowej lub poprzez stworzenie systemu ochrony instytucjonalnej (tzw. Institutional Protection Scheme, IPS), którego celem ma być zapewnienie płynności i wypłacalności każdego z jego uczestników. Nowelizacja tworzy podstawy do stworzenia takiego systemu. Udział w nim będzie dobrowolny. Jego członkowie będą wzajemnie gwarantowali swoje zobowiązania. Z wpłat uczestników będzie powołany specjalny fundusz pomocowy. Ponadto zorganizowane zostaną mechanizmy monitorowania ryzyka, a cały system będzie zatwierdzony i nadzorowany przez Komisję Nadzoru Finansowego. Ustawa przewiduje, że na wydatki związane z tworzeniem lub przystąpieniem do systemu banki spółdzielcze i zrzeszające będą mogły otrzymać pożyczki z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, ze środków zgromadzonych w funduszu restrukturyzacji banków spółdzielczych. Druga z form zrzeszania się banków, to tzw. zrzeszenia zintegrowane. Bank – uczestnik zrzeszenia zintegrowanego będzie odpowiadał za zobowiązania innych jego uczestników do wysokości swojego udziału w funduszu pomocowym. Sejm uchwalił ustawę 15 maja 2015 r., następnie 12 czerwca rozpatrzył ją Senat. Izba druga wprowadziła do ustawy 35 poprawek. Senat proponuje m.in., by Komisja Nadzoru Finansowego odmawiała zatwierdzenia umowy zrzeszającej banki spółdzielcze, jeśli naruszałaby ona przepisy, interesy klientów albo nie gwarantowałaby bezpieczeństwa gromadzonych w bankach środków. Ponadto Izba druga chce, żeby KNF wydawała zgodę na każdą zmianę umowy zrzeszenia banków. Chodzi przede wszystkim o zrzeszenia zintegrowane. Senatorowie zaproponowali również, aby w przypadku zrzeszenia zintegrowanego bank zrzeszający na koniec każdego kwartału przekazywał do KNF określone informacje.
Wyniki badań materiałów budowlanych będą publikowane – większy dostęp klientów do informacji
To jedno z rozwiązań przewidzianych w nowelizacji ustawy o wyrobach budowlanych oraz Prawa budowlanego, dzięki której klienci zyskają możliwość dokonywania bardziej świadomych zakupów. Publikacja wyników badań będzie obowiązkiem Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Ustawa wdraża unijne rozporządzenie nr 305 z 9 marca 2011 r., określające zasady wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych. Chodzi o wyroby nieobjęte tzw. zharmonizowaną specyfikacją techniczną, czyli przepisami unijnymi. Wejście w życie nowelizacji powinno poprawić skuteczność tych przepisów oraz zmniejszyć ich uciążliwość dla małych i średnich przedsiębiorstw. Producenci będą zobowiązani do sporządzania tzw. krajowej deklaracji właściwości użytkowych wyrobu budowlanego. Właściwości użytkowe wyrobów będą deklarowane na podstawie Polskiej Normy lub krajowej oceny technicznej. Wyroby takie będą znakowane znakiem budowlanym „B”. Sposób znakowania oraz zakres informacji towarzyszących znakowi określi w rozporządzeniu minister właściwy do spraw budownictwa. W nowelizacji znalazły się także m.in. zasady i procedury wydawania, zmiany, przedłużania terminu ważności oraz uchylania krajowych ocen technicznych oraz wyznaczania jednostek upoważnionych do ich wydawania. W ustawie zostały ponadto szczegółowo określone obowiązki producentów, ich przedstawicieli, importerów i sprzedawców w zakresie wyrobów budowlanych znakowanych znakiem budowlanym. Ustawodawca doprecyzował też zasady działania Rady Wyrobów Budowlanych, czyli organu opiniodawczo-doradczego Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. GINB został zobowiązany do przekazywania ministrowi właściwemu do spraw budownictwa rocznych sprawozdań z działalności rady. Sejm uchwalił ustawę 15 maja 2015 r. 12 czerwca br. Senat zaproponował wprowadzenie do niej poprawek. Izba druga zaproponowała m.in. przepis, który umożliwi dotychczasowej Radzie Wyrobów Budowlanych pełnienie obowiązków do czasu powołania nowego składu. Senat zaproponował także poprawkę legislacyjną, która umożliwi utrzymanie w mocy niektórych rozporządzeń. W konsekwencji ulec ma zmianie tytuł ustawy. Pozostałe poprawki mają charakter doprecyzowujący.
Rozstający się rodzice będą mieli większy wpływ na określenie zasad opieki nad dziećmi
To cel nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz Kodeksu postępowania cywilnego. Sejm na bieżącym posiedzeniu rozpatrzy senackie poprawki do ustawy. Nowelizacja określa nowe zasady ustalania, komu przysługiwać będzie władza rodzicielska, gdy rodzice się rozstają. Podobne procedury mają objąć zasady opieki nad dziećmi rodziców, którzy się rozwodzą, jak i osób, którzy żyją w tzw. rozłączeniu, czyli w faktycznej separacji. W obu przypadkach podstawowym sposobem ustalenia sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej ma być pisemne porozumienie rodziców. Jeżeli sąd uzna je za zgodne z dobrem dziecka, będzie ono z urzędu uwzględniane. W przypadkach, gdy rodzice nie dojdą do porozumienia, przepisy przewidują, by sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozważył pozostawienie obojgu rodzicom pełnej władzy rodzicielskiej. Dopiero jeżeli wymagać będzie tego dobro dziecka, w przypadku rozwodzących się rodziców sąd będzie mógł zdecydować o zawieszeniu, ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców. Z kolei w przypadku rodziców będących w faktycznej separacji, w przypadkach, gdy będzie za tym przemawiało dobro dziecka, sąd będzie mógł powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę drugiego do określonych praw i obowiązków. Nowelizacja znosi również obowiązkowe rozstrzyganie przez sąd o zasadach utrzymywania kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Zarówno w przypadku rozwodzących się rodziców, jak i tych żyjących w rozłączeniu, sąd na ich zgodny wniosek pozostawi im swobodę w tym zakresie. Sejm uchwalił ustawę 27 maja 2015 r. Senat rozpatrzył ją 12 czerwca br. Izba druga wprowadziła do nowelizacji poprawki. Senatorowie zaproponowali m.in., aby rozstrzygnięcia sądu dotyczące opieki nad dzieckiem, gdy rozwodzący się rodzice nie doszli w tej sprawie do porozumienia, były analogiczne do rozwiązań stosowanych w przypadkach, gdy rodzice z różnych względów żyją w rozłączeniu. Oznacza to, że w przypadkach, gdy będzie za tym przemawiało dobro dziecka, sąd będzie mógł powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców i ograniczyć władzę drugiego do określonych obowiązków i uprawnień.
Propozycje uchwał w sprawie przewrotu majowego
W bloku głosowań Sejm m.in. podejmie decyzję w sprawie wniosku Komisji Kultury i Środków Przekazu o odrzucenie poselskich projektów uchwał dotyczących upamiętnienia ofiar przewrotu majowego z 1926 r., w wyniku którego doszło do obalenia rządu Wincentego Witosa i dymisji prezydenta Stanisława Wojciechowskiego.
W głosowaniach Izba rozstrzygnie również w sprawie wniosku o odrzucenie rządowego sprawozdania dotyczącego przestrzegania praw pacjenta w Polsce w 2013 r.
Posłowie zdecydują także w sprawie wniosku o uzupełnienie porządku obrad o debatę nad obywatelskim wnioskiem o poddanie pod referendum ogólnokrajowe sprawy przyszłości Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i Polskiej Ziemi.
Regulacje dotyczące leczenia niepłodności, m.in. przy pomocy metody in vitro
Są one zawarte w projekcie, który powstał w Komisji Zdrowia w wyniku wspólnego rozpatrzenia rządowego projektu ustawy o leczeniu niepłodności (druk 3245) oraz poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (druk 608). W bloku głosowań w ostatnim dniu posiedzenia Sejm przeprowadzi trzecie czytanie tej propozycji. Projekt dotyczy leczenia niepłodności, zasad i warunków stosowania wspomaganej prokreacji, postępowania z komórkami rozrodczymi i zarodkami. Jedną z metod leczenia niepłodności uregulowanych w projekcie jest procedura in vitro, która ma być dostępna dla małżeństw oraz osób pozostających we wspólnym pożyciu. Z tej metody będzie można skorzystać, jeśli inne sposoby, stosowane przez co najmniej 12 miesięcy nie przyniosły efektów. Zapłodnionych będzie mogło zostać nie więcej niż 6 komórek rozrodczych. Zasada ta nie będzie stosowana, jeśli kobieta ukończyła 35 lat, dwie próby in vitro nie przyniosły rezultatów lub ze względu na stan zdrowia kobiety, niezależny od problemu bezpłodności. Projekt zakazuje tworzenia ludzkich zarodków, jeśli nie będą one służyły wspomaganej prokreacji. W projekcie zapisano też zakaz niszczenia prawidłowo rozwijających się zarodków, czyli m.in. takich, w których nie zostały stwierdzone wady powodujące ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę. Za niszczenie zarodków wbrew ustawie oraz klonowanie zarodków będzie grozić od 6 miesięcy do 5 lat więzienia. Projekt porządkuje kwestię anonimowego dawstwa komórek rozrodczych i zarodków. W myśl projektu zarodki przechowywane w banku komórek rozrodczych i zarodków będą mogły być adoptowane po 20 latach. Do dawstwa anonimowego będą też przekazywane zarodki w przypadku śmierci obojga dawców. Osoby urodzone dzięki in vitro z wykorzystaniem komórek dawców anonimowych będą mogły po osiągnięciu pełnoletniości zapoznać się z informacjami o roku i miejscu urodzenia oraz stanie zdrowia dawcy. Zgodnie z projektem zakazane będą preimplantacyjne badania genetyczne, których celem jest wybór płci dziecka. Diagnostykę można będzie przeprowadzać wyłącznie po to, by uniknąć ciężkiej, nieuleczalnej choroby dziedzicznej. Zgodnie z projektem minister zdrowia będzie tworzył Centra Leczenia Niepłodności, realizujące pełny i kompleksowy zakres świadczeń zdrowotnych umożliwiających leczenie niepłodności oraz prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą. Ponadto szef resortu zdrowia będzie prowadził rejestr dawców komórek rozrodczych i zarodków. Dane zawarte w rejestrze będą objęte tajemnicą. Pierwsze czytanie odbyło się 9 kwietnia 2015 r. Prace legislacyjne były kontynuowane w Komisji Zdrowia, która przyjęła sprawozdanie z poprawkami dotyczącymi m.in. wprowadzenia obowiązku przedstawiania co 5 lat Sejmowi przez Ministra Zdrowia sprawozdania z wykonywania ustawy. Komisja wprowadziła też np. poprawkę przewidującą, że preimplantacyjne badania genetyczne będą wykonywane w medycznych laboratoriach diagnostycznych. W trakcie drugiego czytania, przeprowadzonego 11 czerwca 2015 r., zostały zgłoszone kolejne poprawki. Wśród nich jest m.in. propozycja, aby metoda in vitro mogła być stosowana wyłącznie u małżeństw. Poprawki z drugiego czytania zakładają również np., że w ramach procedury in vitro możliwe byłoby stworzenie maksymalnie dwóch embrionów wyłącznie pod warunkiem ich jednoczesnego przeniesienia do organizmu kobiety. Komisja Zdrowia na posiedzeniu 11 czerwca 2015 r. wniosła o odrzucenie poprawek. Sprawozdanie komisji przedstawi poseł Grzegorz Sztolcman.
Informacja o działalności Rzecznika Praw Dziecka w 2014 r.
Zgodnie z dokumentem w ubiegłym roku Rzecznik Praw Dziecka (RPD) podjął 48 818 spraw oraz brał udział w 334 postępowaniach sądowych. Najwięcej spraw, bo 23 716 dotyczyło zapewnienia prawa dziecka do wychowania w rodzinie. 4 816 dotyczyło prawa do życia i ochrony zdrowia. W 1 980 sprawach problemem było przestrzeganie prawa do godziwych warunków socjalnych. 10 602 sprawy związane były z prawem do nauki, a 5 662 z ochroną przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem, demoralizacją, zaniedbaniem oraz innym złym traktowaniem. Najwięcej problemów było zgłaszanych rzecznikowi telefonicznie (38 365 spraw). 9 648 to zgłoszenia na piśmie albo interwencje podjęte z własnej inicjatywy PRPD, a o 805 sprawach rzecznik został zawiadomiony podczas wizyt. W ubiegłym roku Rzecznik Praw Dziecka przeprowadził także 194 kontrole takich miejsc jak: kluby malucha, różne formy pieczy zastępczej, młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki wychowawcze, miejsca wypoczynku dzieci i młodzieży. Ponadto, w 2014 r. Rzecznik kontynuował współpracę z organami władzy, organizacjami pozarządowymi oraz uczestniczył w pracach międzynarodowych gremiów m.in. Europejskiej Sieci Rzeczników Praw Dziecka (ENOC). Obowiązek corocznego informowania parlamentu o swojej działalności nakłada na rzecznika art. 12 ust. 1 ustawy z 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka. Do informacji są dołączane uwagi o stanie przestrzegania praw dziecka. Dokument wpłynął do Sejmu 31 marca 2015 r. 15 kwietnia br. został skierowany do Komisji: Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Polityki Społecznej i Rodziny. 26 maja 2015 r. komisje zapoznały się z informacją. Sprawozdanie komisji na posiedzeniu plenarnym przedstawi posłanka Magdalena Kochan.
Propozycja przywrócenia asesury sądowej
Zawiera ją prezydencki projekt nowelizacji ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw, nad którym posłowie będą pracować w drugim czytaniu. Asesura sądowa została zniesiona po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 24 października 2007 r. TK zakwestionował powoływanie asesorów przez przedstawiciela władzy wykonawczej – ministra sprawiedliwości. Obecny projekt przywraca instytucję asesora sądowego, ale będą oni powoływani, tak jak sędziowie, przez prezydenta na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa. Chodzi o zapewnienie asesorom niezależności od organów administracji rządowej. Zgodnie z projektem, asesorzy będą korzystać z przywilejów sędziowskich, z jednym wyjątkiem – będą powoływani na 5 lat, a nie bezterminowo. Po 2 latach, w przypadku pozytywnej oceny działalności orzeczniczej asesora, będzie on mógł brać udział w konkursach na sędziego sądu rejonowego. W myśl projektu, asesor sądowy będzie wykonywał czynności jedynie w sądzie rejonowym, a więc najniższego szczebla. Asesor nie będzie orzekać o zastosowaniu tymczasowego aresztowania w postępowaniu przygotowawczym oraz w sprawach z zakresu postępowania upadłościowego. Instytucja asesora byłaby przywrócona nie tylko w sądach powszechnych, ale także w postępowaniu sądowo-administracyjnym. Według wnioskodawcy wprowadzenie stanowiska asesora sądowego umożliwi m.in. dokonywanie oceny predyspozycji i cech charakteru sędziego przed nadaniem mu przywileju nieusuwalności. Jak wskazuje autor projektu, ustalenie sposobu dochodzenia do zawodu sędziego jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania państwa. Projekt wpłynął do laski marszałkowskiej 1 kwietnia 2014 r. 10 kwietnia 2014 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu, które odbyło się 28 maja 2014 r. Prace nad projektem były kontynuowane w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, w tym w podkomisji nadzwyczajnej.
Wdrożenie unijnych przepisów dotyczących wspólnej organizacji rynków produktów rolnych
Przewiduje to rządowy projekt nowelizacji ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz niektórych innych ustaw, nad którym Sejm rozpocznie prace. Proponowana nowelizacja wdraża rozporządzenie PE i Rady (UE) nr 1308/2013, rozporządzenie Rady (UE) nr 1370/2013 oraz rozporządzenie PE i Rady (UE) nr 1306/2013. W projekcie wskazano organy wraz z ich właściwościami i kompetencjami, które będą realizowały zadania wynikające z tych unijnych przepisów. Chodzi o zadania dotyczące m.in. uznawania organizacji producentów rolnych i ich zrzeszeń oraz organizacji międzybranżowych, w tym kontroli ich działalności, monitorowania rynków, umów na dostawy produktów rolnych oraz negocjacji umownych w wybranych sektorach. Organem właściwym do uznawania organizacji producentów, zrzeszeń organizacji producentów oraz organizacji międzybranżowych, w tym organizacji międzynarodowych (na ich wniosek) są właściwi ze względu na siedzibę tych organizacji/zrzeszeń dyrektorzy oddziałów terenowych Agencji Rynku Rolnego. Uznanie lub cofnięcie uznania nastąpi w drodze decyzji administracyjnej. Zgodnie z rozporządzeniem nr 1308/2013, każde dostarczenie produktów rolnych (zboża, chmiel, tytoń, owoce i warzywa, produkty z przetworzonych owoców i warzyw, mleko, wołowina i cielęcina, wieprzowina, baranina i kozina, jaja, mięso drobiowe, produkty pszczele, wina, drzewa i rośliny żywe) przez producentów (grupy producentów, organizacje producentów albo zrzeszenia organizacji producentów) do pierwszego nabywcy wymaga pisemnej umowy. W przypadku, gdy pierwszym nabywcą nie jest przetwórca, umowa między kolejnymi nabywcami również musi być zawierana na piśmie. Wyjątek dotyczy sprzedaży bezpośredniej. W umowie powinny zostać uwzględnione: cena za dostawę, która jest niezmienna i określona w umowie lub jest obliczana przez połączenie różnych czynników określonych w umowie, ilość i jakość produktów, które można dostarczyć lub które muszą zostać dostarczone, terminy dostaw, okres obowiązywania umowy, z klauzulami dotyczącymi jej rozwiązania oraz szczegółów dotyczących płatności. Zadania należące dotychczas do marszałków województw, a dotyczące rynku owoców i warzyw, przejmie Agencja Rynku Rolnego. Rozporządzenie nr 1308/2013 przewiduje kontynuację programu „Owoce w szkole” pod nazwą „Owoce i warzywa w szkole”. W projekcie zawarto też przepisy o konieczności opracowania strategii krajowej dotyczącej wdrożenia programu „Mleko w szkole”. Ponadto, wprowadzone do projektu zmiany dotyczące rynku cukru wynikają z: odejścia od mechanizmu interwencji, zakończenia mechanizmu przyznawania kwoty dodatkowej cukru i izoglukozy, uchylenia przepisów dotyczących pomocy na rzecz dywersyfikacji, zakończenia mechanizmu restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego. Nowe przepisy w ustawie o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina, dostosowują przepisy krajowe dotyczące kontroli i nadzoru nad produkcją oraz wprowadzania do obrotu wyrobów winiarskich o chronionej nazwie pochodzenia lub chronionym oznaczeniu geograficznym. Jedną z ważnych zmian jest też możliwość zbywania akcji spółek lub udziałów w spółkach zajmujących się działalnością związaną z obrotem i przechowalnictwem zbóż. Zaproponowano, by w terminie 4 miesięcy od wejścia w życie nowych przepisów udziały w spółkach i akcje tych spółek Agencja Rynku Rolnego przekazała ministrowi Skarbu Państwa. Projekt wpłynął do Sejmu 17 czerwca 2015 r. Następnie 19 czerwca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania na forum Sejmu. W pracach nad projektem rząd reprezentuje Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Będzie Trójstronna Komisja Dialogu Społecznego w Rolnictwie skupiająca organizacje rolnicze, przedsiębiorców i stronę rządową
Utworzenie takiego nowego forum współpracy przewiduje poselski projekt ustawy o Trójstronnej Komisji Dialogu Społecznego w Rolnictwie. Posłowie zajmą się tą propozycją w pierwszym czytaniu. Według wnioskodawców Komisja ma służyć dialogowi, osiąganiu kompromisów i wypracowywaniu wspólnych stanowisk w sprawach spornych dotyczących funkcjonowania rolnictwa i obszarów wiejskich, także spraw z zakresu działania UE i innych organizacji międzynarodowych, do których należy Polska. Zadania Komisji mają obejmować m.in. dokonywanie przeglądów i ocen warunków prawnych i finansowych funkcjonowania rolnictwa i obszarów wiejskich, wypracowywanie stanowisk dotyczących problemów związanych z funkcjonowaniem rolnictwa, opiniowanie projektów aktów normatywnych, programów i innych dokumentów rządowych dotyczących tej problematyki, a także kierowanie do właściwych organów władzy publicznej i innych podmiotów wystąpień i wniosków o podjęcie sprawy mającej znaczenie z punktu widzenia rolnictwa i obszarów wiejskich. Oprócz przedstawicieli strony rządowej, społeczno-zawodowej i gospodarczej, w skład Komisji mają wchodzić – z głosem doradczym – czterej przedstawiciele samorządów i po jednym przedstawicielu Narodowego Banku Polskiego, Głównego Urzędu Statystycznego, Agencji Rynku Rolnego, Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Agencji Nieruchomości Rolnych, ministra właściwego do spraw europejskich, Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Ponadto Komisja i każda z jej stron będzie mogła zaprosić do udziału w pracach, z głosem doradczym, przedstawicieli organów władzy publicznej, organizacji społecznych i zawodowych, w szczególności organizacji społeczno-zawodowych rolników, a także uczelni wyższych i instytutów badawczych oraz ekspertów. Zgodnie z projektem, Trójstronna Komisja Dialogu Społecznego w Rolnictwie będzie powoływana na 4-letnią kadencję. Członkowie Komisji będą powoływani przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek podmiotów wyszczególnionych w ustawie. Stronę rządową w Komisji reprezentować będą przedstawiciele ministrów do spraw: rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych, rozwoju regionalnego, finansów publicznych, gospodarki i środowiska. Natomiast stronę społeczno-zawodową reprezentować będą przedstawiciele Krajowej Rady Izb Rolniczych, działającej na podstawie ustawy z 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych, a także przedstawiciele reprezentatywnych organizacji działających na podstawie ustawy z 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników, jak również ustawy z 7 kwietnia 1989 r. o związkach zawodowych rolników indywidualnych. Z kolei stronę gospodarczą w Komisji reprezentować będą przedstawiciele Krajowej Rady Spółdzielczej, którzy występują łącznie w imieniu m.in. rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni produkcji rolnej oraz reprezentatywnych organizacji działających na podstawie ustawy z 23 maja 1991 r. o organizacjach pracodawców. Projekt wpłynął do Sejmu 13 kwietnia 2015 r. z inicjatywy grupy posłów KP PSL, a 19 czerwca 2015 r. został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Do reprezentowania wnioskodawców został upoważniony poseł Mirosław Maliszewski.
Działalność przedsiębiorstw społecznych zyska ramy prawne
Taki jest cel poselskiego projektu ustawy o przedsiębiorstwie społecznym i wspieraniu podmiotów ekonomii społecznej. Ma zachęcać do aktywności ekonomicznej, która nie opiera się wyłącznie na mechanizmach rynkowych oraz aktywizować zawodowo i społecznie osoby zagrożone wykluczeniem. Projekt określa zakres działalności przedsiębiorstwa społecznego. Zgodnie z proponowanymi przepisami ma ono aktywizować zawodowo osoby bezrobotne, bezdomne, z problemem alkoholowym i uzależnionych od narkotyków po terapii odwykowej, osoby z zaburzeniami psychicznymi, byłych więźniów, uchodźców z indywidualnym programem integracji, osoby niepełnosprawne. Przedsiębiorstwa społeczne będą mogły liczyć na wsparcie ze strony państwa, korzystanie z unijnych oraz krajowych środków finansowych, a także na zwolnienie z wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i Fundusz Pracy oraz sfinansowanie z Funduszu Pracy przez pewien czas części składek na ubezpieczenie społeczne. Uzyskanie statusu przedsiębiorstwa społecznego wymaga złożenia w sądzie rejestrowym wniosku, m.in. wraz z zaświadczeniem o spełnianiu wymagań dotyczących zakresu działalności gospodarczej i statutem. Do wniosku należy dołączyć także opinię Izby Przedsiębiorstw Społecznych, której powstanie przewiduje projekt ustawy. Projekt przewiduje też powołanie Rady Ekonomii Społecznej jako organu opiniodawczo-doradczego przy ministrze odpowiedzialnym za sprawy zabezpieczenia społecznego. Projekt wniosła do laski marszałkowskiej 10 czerwca br. grupa posłów KP Platformy Obywatelskiej. 19 czerwca br. projekt został skierowany do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu. Wnioskodawców w debacie będzie reprezentować posłanka Joanna Bobowska.
W czasie 95. posiedzenia Sejm wysłucha też informacji bieżącej dotyczącej rządowego programu na lata 2015-2018 „Bezpieczna plus”. Na posiedzeniu posłowie będą również zadawać przedstawicielom rządu pytania na temat aktualnych kwestii, m.in. Programu Budowy Dróg Krajowych i Autostrad na lata 2014-2023 oraz przekształceń w Kompani Węglowej SA.
www.sejm.gov.pl
